คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 368
‘ทำไมเธอถึงดื้อด้าน’ แดร์ริลครุ่นคิดเดือดดาล
เขาจะทำทุกอย่างเพื่อช่วยชีวิตของแด๊กซ์ อย่างไม่ลังเล เขาก้มโค้งคำนับเอเวลินและกล่าวด้วยความจริงใจ “คุณเอเวอลิน ผมขอร้องคุณ ได้โปรดมอบดวงใจแห่งมหาสมุทรให้ผม”
เอเวอลินส่ายหัวพร้อมด้วยรอยยิ้ม “ไม่ นั่นมันยังจริงใจไม่พอ”
แดร์ริลถึงกับพูดไม่ออก ‘แ-่งเอ้ย ทำไมฉันไม่ควักหัวใจออกมาให้เธอดูไปเลยเพื่อแสดงความจริงใจ?’
ในระหว่างที่เขาคิด เขาได้ยินเอเวลินสั่ง “คุกเข่า และข้อร้องฉัน”
สีหน้าของแดร์ริลเคร่งเครียด ขณะที่คุณผู้หญิงทั้งหลายหัวเราะดั่งสนั่น พวกเธอทั้งหมดนั่งอยู่บนเก้าและถือแก้วกาแฟกันอยู่ในมือ คาดการณ์เหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น เซอร์ซีต้องการจะกล่าวบางอย่างแต่เธอก็ไม่สามารถ เพราะแรงกดดันจากเพื่อน
แดร์ริลสูดลมหายใจเข้า เขารู้สึกถึงเพลิงไฟถูกจุดขึ้นในหัวใจของเขาด้วยความโกรธ ชายชาตรีจะคุกเข่าให้แค่กับ เทพเจ้า หรือบุพการีเท่านั้น เขากำหมัดแน่นและอยากจะหวดมันออกไปแต่เขาก็ทำไม่ได้ เขาไม่มีทางเลือก หากไม่มีดวงใจแห่งมหาสมุทร แด๊กซ์ก็คงไม่มีลมหายใจ
“ทำเป็นเท่ เอ๋?” เอเวลินเย้ยหยัน “ฉันเริ่มจะหมดความอดทนแล้ว ถ้าแกไม่คุกเข่าฉันจะทำลายมัน” เธอบีบสร้อยคอ
“ไม่” แดร์ริลคร่ำครวญราวกับคนบ้า “ฉันจะคุกเข่า ฉันจะคุกเข่า”
ทันใดนั้น เขาก็คุกเข่าลงต่อหน้าเอเวลิน ดั่งโบราณได้กล่าวไว้ การคุกเข่าของชายชาตรีล้ำค่าพอ ๆ กับทอง และชายชาตรีไม่ควรคุกเข่าให้กับใครนอกเสียจากเทพเจ้ากับบุพการีเท่านั้น อย่างไรก็ตาม นี่มันคือชีวิตวิตของแด๊กซ์ที่กำลังเป็นเดิมพัน เขาจะมีทางเลือกอะไรอีก?
‘ฮ่าฮ่า! เขาคุกเข่าลงจริง ๆ ช่างไม่สมกับความเป็นชายชาตรีเลย!’ คุณผู้หญิงทั้งหลายต่างขบขันกับตัวเอง
“ผมขอร้องคุณ มอบดวงใจแห่งมหาสมุทรมาให้ผม!” เขากัดฟันกล่าว
เอเวอลินมองเขาอย่างพึงพอใจ อย่างไรก็ตาม ความคิดอีกอย่างก็แทรกขึ้นมาในหัวของเธอ “แกคิดว่าแกจะได้มันไปเพียงเพราะคุกเข่ารึไง? ช่างโง่เขลานัก”
ในเวลานี้แดร์ริลตัวสั่นระริก และกำหมัดแน่นเขานั้นใช้พละกำลังทำหมดเพื่อควบคุมตัวเองไม่ให้มันระเบิดออกมา
เอเวอลินยิ้มรำไร และเรียกหาพนักงาน “เอาน้ำอุ่นใส่ถ้วยมาให้ฉัน”
พนักงานงวยงง ใครจะถามหาน้ำอุ่นใส่ถ้วยในร้านคาเฟ่? อย่างไรก็ตาม ในเมื่อพวกเขาเช่าทั้งตึกคาเฟ่ พนักงานก็ต้องทำตามคำขอของเธอ ไม่นานหลังจากนั้นพนักงานได้นำถ้วยใส่น้ำอุ่นมาให้เอเวลิน
เอเวลินกล่าวกับแดร์ริลด้วยรอยยิ้ม “เอาล่ะ ฉันจะมอบดวงใจแห่งมหาสมุทรให้กับแก มีเพียงเงื่อนไขข้อเดียว เข้ามาและล้างเท้าให้กับฉัน จากนั้นฉันจะมอบให้แก ไม่ต้องห่วงฉันเป็นคนรักษาสัญญา”
คุณผู้หญิงทั้งหลายหัวเราะดังลั่น ‘เอเวอลินเก่งกาจจริง ๆ ในการทำให้คนอื่นขายขี้หน้า ฮ่าฮ่า! เธอได้หยาดเหยียดศักดิ์ศรีของแดร์ริลจนย่อยยับ!’
ในระหว่างนั้นดวงตาของแดร์ริลกลายเป็นสีแดง
“ฮ่ะ? แกมองอะไรอยู่? นี่แกจะล้างเท้าให้ฉันไหม?” เอเวลินหน้าบึ้งใส่เขา ในขณะที่เธอขู่จะบีบดวงใจแห่งมหาสมุทรอีกครั้ง
แดร์ริลจ้องมองไปที่เธอ น้ำตาแห่งความโกรธเคืองได้พรั่งพรูออกมา
