คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 375
บทที่ 375
”เรย์ เธอช่างใจดีเหลือเกิน มันมีราคาเท่าไหร่?” ซาแมนธานั้นชื่นใจ
“คุณป้าซาแมนธา มันไม่เท่าไหร่หรอกครับ” เรย์ยืนยันขณะเขาสะบัดมือ “ราคามันไม่ถึงแสนด้วยซ้ำ มันเหมาะกับคุณป้า!”
ซาแมนธาปราบปลื้มเมื่อได้ยินเช่นนั้น ตอนนี้เธอชื่นชอบเรย์มากยิ่งขึ้นกว่าเดิม
เรย์หันมาทักทายลิลี่ “ฉันไม่ได้พบกับเธอมานานมาก”
ลิลี่หยักหน้ารับรู้
“เธองดงามกว่าเดิมมากตั้งแต่ที่เราเคยเจอกันครั้งล่าสุด” เรากล่าวอย่างมั่นใจ เขาหันไปหาแดร์ริลกับสายตาเป็นนัย ๆ ว่ารังเกียจและกล่าวเสริม “คุณจะต้องเป็นไอ้คนมีเสียน่าอับอาย แดร์ริล ดาร์บี้”
ในเมืองตงไห่ใคร ๆ ก็รู้กันทั่วไปว่าสาวสวย ลิลี่ ลินดันแต่งงานกับคนขี้แพ้ไร้น้ำยา
ซาแมนธาดึงตัวเรย์มาไว้ข้าง ๆขณะเธอตะคอก “เรย์ อย่าไปเสียเวลากับไอ้ขี้แพ้นี่ เดียวฉันจะอธิบายเหตุการณ์ทั้งหมดให้ฟัง” เธอบรรยายสถานการณ์ทั้งหมดให้เขาฟัง
“สามีที่รัก ตอนนี้เราควรจะทำยังไงกันดี” ลิลี่กระวนกระวายขณะกระซิบกับแดร์ริล
เธอเข้าใจซาแมนธาดี หากเรย์สามารถจัดการเอาเงินของพวกเขากลับคืนมาได้ ซามาธาจะต้องบังคับให้ลิลี่ลาขาดจากแดร์ริล
“รอดูต่อไปก่อนว่าจะเป็นยังไง” แดร์ริลยิ้ม
หลังจากซาแมนธาเล่าเรื่องจบ เรย์กล่าวตอบ “คุณป้าซาแมนธา ไม่ต้องเป็นห่วง ไอ้พวกบริษัทนี้มันกล้าดียังไงมาขโมยเงินของคุณป้าไป? ผมจะไปตามกลับมาให้คุณป้าเอง!”
นี่คือสิ่งที่ซาแมนธาต้องการได้ยิน! เธอกล่าวอย่างโล่งใจ ”เรย์ ฉันรู้ว่าเธอจะสามารถทำมันได้!”
ชายหนุ่มผู้นี้จะสามารถทำได้จริง ๆ หรือ? หลายคนค่อนข้างสงสัย แต่พวกเขาก็ยังคงเชื่อมั่นเหมือนกัน พวกเขากล่าวสรรเสริญขอบคุณและขอร้องให้เขาช่วยเอาเงินกลับคืนมา
เรย์ชื่นชอบที่จะเป็นจุดสนใจและชื่นชมจากผู้คน เขาโบกมือและกล่าว “ทุก ๆ คนไม่ต้องเป็นห่วง หากคุณเป็นเพื่อนของคุณป้าซาแมนธา ผมจะช่วยเอาเงินของพวกคุณทั้งหมดกลับคืนมา! ขออนุญาตให้ผมได้โทรศัพท์!”
เขาได้ยินเรื่องราวของบรรษัททางการเงินเจเนซิสมาน้อยมาก ท่านประธานนั้นคือ ไซรัส คอร์นีย์ ผู้ติดตามของ เฟลิกซ์ เบลคลี
เฟลิกซ์ เบลคลี คือผู้มีอิทธิพลในเมืองตงไห่ เขาอาจจะไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว แต่พ่อของเขาอาจจะรู้จัก เนื่องจากธุรกิจของพวกเขาขยายตัวอย่างรวดเร็วภายในสองปี
เขาหยิบมือถือออกมาต่อสายไปหาพ่อของเขา เขากล่าวอย่างระมัดระวัง “พ่อ ผมมีเรื่องอยากจะรบกวนพ่อ…” หลังจากนั้นเขาก็อธิบายถึงปัญหา
หลังจากที่เขาได้อธิบายสถานการณ์ทั้งหมด พ่อของเขาก็กล่าวตำหนิ “นายจะไปยุ่งกับปัญหาของคนอื่นทำไม? นี่แกคิดว่าพ่อมีอำนาจทำทุกอย่างรึยังไง? ทำไมถึงก่อปัญหามากมายขนาดนี้? แกคิดว่าฉันรู้จักกับเฟลิกซ์ไหม? ฉันไม่รู้จักแม้แต่ผู้ติดตามของเขา ไซรัส ฉันกำลังดื่ม ฉะนั้นอย่าโทรหาฉันอีก!” เขาวางสายในทันที
เรย์ได้รับคำดุด่ากลับมา เขาหมดหนทางแล้วในตอนนี้ พ่อของเขาจะไม่รู้จักกับเฟลิกซ์ เบลคลีได้อย่างไร? มันเป็นไปได้อย่างไร? เขากังวลแต่เขาก็สามารถฝืนยิ้มได้ “คุณป้าซาแมนธา ไม่ต้องห่วง” เขาปลอบใจอย่างตกประหม่า “ผมได้โทรศัพท์ไปแล้ว คุณป้าจะได้รับเงินคืนภายในวันพรุ่งนี้!”
เขาไม่มีทางเลือกที่จะต้องโกหกซาแมนธาในตอนนี้!
“นั้นเป็นเรื่องที่ดีมาก เรย์! ขอบคุณมาก! เราจะเฝ้ารอข่าวดีจากคุณ!” ซาแมนธาชื่นชน
แดร์ริลห้ามตัวไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา เขานั้นอยู่ระดับปรมาจารย์อาวุโสที่สำเร็จวิชาจากคัมภีร์พลังงานพิสุทธิ์ ความสามารถในการได้ยินเสียงของเขานั้นเหนือกว่าคนปกติ เขาจึงได้ยินบทสนทนาในโทรศัพท์ทั้งหมดอย่างแจ่มแจ้ง
แดร์ริลอนุมานได้ว่าเรย์นั้นหน้าหนามาก เขาไม่สามารถจะจัดการกับปัญหาได้แต่เขาก็ยังเสแสร้งอ้างว่าทำได้
แดร์ริลถอนหายใจก่อนจะเข้าไปหาซาแมนธา “เรย์ ไม่มีปัญญาที่จะเอาเงินของคุณกลับมาได้หรอก ทำไมไม่ลองให้ผมได้โทรศัพท์บ้าง? ไม่แน่ผมอาจจะช่วยได้”
อะไร? ผู้คนต่างมึนงง พวกเขามองแดร์ริลราวกับว่ากำลังมองไปที่ตัวตลก
ไอ้ลูกเขยบ้านคนอื่นนี่ จะมีปัญญาช่วยพวกเขาตามเงินกลับคืนมาได้อย่างไร?
ซาแมนธาเลือดขึ้นหน้า “หุบปาก!” เธอเงียบปากเขา “อย่าทำฉันขายขี้หน้าไปมากว่านี้ ไอ้คนไม่มีอะไรดี!”
เรย์ชี้ไปที่แดร์ริลและหัวเราะ “แดร์ริล นายว่ายังไงนะ? นายสามารถเอาเงินกลับคืนมาได้เหรอ? ฮ่าฮ่า!” เรย์หัวเราะเสียงดัง
แดร์ริลนั้นช่างสมกับเป็นตัวตลก ขนาดพ่อของเขายังไม่สามารถตามเงินกลับคืนมาได้ แล้วไอ้ขี้แพ้อย่างเขาจะไปทำได้อย่างไร?
“เรย์ อย่าถือสา” ซาแมนธาอธิบาย “ยังไงไอ้ขี้แพ้นี่ก็ไม่มีทางทำได้ ยังไงเราก็ต้องฝากความหวังไว้ที่เธอ”
“ใช่ เรย์ อย่าโมโหเลย” คนอื่น ๆ ที่เหลือส่งเสียง
“ตามที่ซาแมนธาบอกไว้ แดร์ริลมันไร้น้ำยา เขาก็เป็นลูกเขยบ้านคนอื่น ได้โปรดอย่าถือสาเขาเลย”
พวกเขาทั้งหมดกลัวว่าเรย์จะอารมณ์เสียจนไม่ช่วยเหลือพวกเขาอีก และพวกเขาก็คงไม่มีทางได้เงินคืนมา
แดร์ริลถอนหายใจอย่างโกรธเคืองขณะเดินออกจากกลุ่มไปเงียบ ๆ เขาโทรศัพท์ไปหา เฟลิกซ์ เบลคลี
