คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 412
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 412
หน้าของฟาเบียนมีรอยแดง เขาโกรธเคืองมากที่มีบางคนมาตบเขาต่อหน้าทุกคน จากนั้นเขาก็ต่อยเอเวอลินด้วยวิถีดูดพลังปราณ
เอเวลินไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย เธอยังยืนมั่นคงขณะที่ฟาเบียนต่อยเข้าที่ไหล่ของเธอ
ว้าว!
ในเวลาเดียวกันฟาเบียนปล่อยลมหายใจที่เย็นยะเยือกออกมา! เขาได้ใช้วิถีดูดพลังปราณเพื่อซึมซาบกำลังภายในของเอเวอลินมา อย่างไรก็ตามนั้นมันก็มากพอที่จะทำให้เขาแตกสลาย!
“ช่างเป็นพลังภายในที่แข็งแกร่งและเยือกเย็น”
ฟาเบียนรู้สึกหนาวเหน็บ ฟันของเขาสั่นกระทบกันอย่างควบคุมไม่ได้ เขาจึงไม่สามารถจะกล่าวอะไรต่ออีก หรือนั่นมันคือ วิถีหญิงพรหมจรรย์? ฟาเบียนรู้สึกหวาดกลัวอย่างมาก
นั่นถูกต้อง! เอเวอลินได้บ่มเพาะพลัง วิถีหญิงพรหมจรรย์จากคัมภีร์สาวไร้มลทิน
มันเกิดอะไรขึ้น? ฟาเบียนไม่สามารถขยับตัวได้?
ฝูงชนรอบ ๆ เวทีต่างไม่แน่ใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น
มันมีชั้นน้ำแข็งปกคลุมไปทั่วตัวฟาเบียน และเขานั้นถูกแช่แข็ง
แดร์ริลนั้นประทับใจมากกับเอเวอลิน เธอสามารถที่จะใช้พลังภายในที่เยือกเย็นของเธอจัดการวิถีดูดพลังปราณของฟาเบียนได้
เกรแฮมก็ถึงกับพยักหน้า มันช่างเป็นสิ่งที่หาชมได้ยาก ที่จะเห็นหญิงสาวกับพลังภายในที่เย็นชามหาศาลขนาดนั้น
ปัง!
เอเวอลินยกมือขึ้นและต่อยเข้าไปที่อกของฟาเบียน
ตุบ!
สีหน้าของฟาเบียนซีดเสียวขณะเขาล้มลงไปด้านหลังสองสามก้าว น้ำแข็งที่เปาะอยู่บนตัวของเขาแตกร่วงหล่นไปทั่วบนเวที เขาอาเจียนเลือดสดออกมาเต็มปากก่อนที่เขาจะสลบไป!
ว้าว!
ฝูงชนต่างยกนิ้วให้เธอ! นั่นมันช่างน่าประทับใจ!
ทุกสายตาของผู้ชายต่างจับจ้องไปที่เอเวลิน พวกเขาต่างรู้สึกประทับใจเหนือคำบรรยาย
เอเวลินเก็บทรงและกล่าว “ใครอีก?”
“ผม!” ชายสวมเสื้อขาวก้าวขึ้นมาบนเวที ในวินาทีต่อมา ตัวเขาลอยออกไปจากเวทีหลายสิบเมตร มันเป็นเพียงแค่การตบครั้งเดียวของเอเวอลิน
ชายทุกคนต่างรู้สึกท่วมท้น เอเวอลินไม่ได้มีแค่เพียงความสวยงามแต่เธอนั้นยังแข็งแกร่งอีกด้วย
ผู้ชายทุกคนต่างตื่นเต้นที่จะเห็นสาวสวยอยู่บนเวที ชายประมาณหกถึงเจ็ดคนได้ขึ้นไปบนเวที
อย่างไรก็ตาม เอเวอลินก็จัดการชนะพวกเขาได้ทั้งหมดได้อย่างง่ายดาย!
“ใครอีก? ได้โปรดขึ้นมาเถอะ” เอเวอลินกล่าวอย่างหยิ่งผยอง เธอนั้นกุลีกุจอเป็นอย่างมาก!
เธอได้กำราบผู้ชายไปแล้วแปดคน หากไม่มีคู่ต่อสู้อีก เธอก็คงจะสามารถช่วยชีวิตคุณปู่ของเธอได้
หนึ่งนาที… สองนาที… สามนาทีผ่านไป!
คนรุ่นใหม่จากทุกตระกูลต่างมองหน้ากัน แต่ไม่มีสักคนในพวกเขาที่กล้าพอจะทำอะไร
จากนั้นชายชุดดำก็กระโดดขึ้นมาบนเวที
เขาดูเฉลียวฉลาด ขนาดร่างกายปกติทั่วไป และมีใบหน้าที่หล่อเหลา ไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าเขานั้นเป็นเพียงแค่คนธรรมดาหรือไม่
ว้าว ช่างเป็นชายที่หล่อเหลาอะไรอย่างนี้!
ผู้หญิงรอบ ๆ เวทีต่างเสียสติ บางคนถึงกับกรีดร้องตะโกนในความตื่นเต้น
ชายคนนี้ปรบมือของเขาอย่างนุ่มนวลขณะเดินเข้าไปหาเอเวอลิน เขายิ้มและกล่าว “คุณมีทักษะเยี่ยมยอดมาก สาวสวย! พวกผู้ชายธรรมดา ๆ บังอาจมาท้าทายคุณได้อย่างไร? พวกเขาช่างโง่เขลา”
เหล่าชายผู้พ่ายแพ้ต่างเลือดขึ้นหน้า แต่พวกเขาก็ไม่กล้าจะกล่าวคำอ้างใด ๆ พวกเขาสัมผัสได้ว่าชายที่อยู่บนเวทีนั้นอยู่ในระดับปรมาจารย์อาวุโสขั้นที่ห้า ดูเหมือนเขาจะอยู่ห่างจากระดับปรมาจารย์ยุทธ์เพียงขั้นเดียว เขาดูเหมือนว่าเขาอายุเพียงแค่ยี่สิบต้น ๆ เขาจะต้องเป็นผู้มีพรสวรรค์!
เอเวอลินขมวดคิ้วและกล่าวเย็นชา “บอกชื่อนายมา”
“ไวแอท เยนัส จากสำนักบู๊ตึ้ง” เสียงของเขาดังกึกก้องจนทุกคนได้ยิน
“ว้าว!”
“ไวแอท เยนัส!”
“สมาชิกผู้มีพรสวรรค์ที่สุดในสำนักบู๊ตึ้งในรอบร้อยปี ไวแอท เยนัส!”
บรรยากาศเปลี่ยนเป็นความโกลาหล
นั่นคือเรื่องที่กล่าวได้ถูกต้อง ไวแอทคือผู้นำคนรุ่นใหม่ของสำนักบู๊ตึ้ง เขานั้นบรรลุถึงระดับปรมาจารย์อาวุโสขั้นที่ห้าในช่วงอายุที่ยังน้อยอีกด้วย! เขาได้ต่อสู้กับเหล่าปรมาจารย์ยุทธ์จากนิกายจ้าวสวรรค์มาแล้วมากกว่าสามร้อยรอบและเขาไม่เคยพ่ายแพ้เลย
