คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 413
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 413
เซอร์ซีรั้นก็เคยได้ยินชื่อเสียงของไวแอทเช่นกัน ในความเป็นจริงใครบ้างที่จะไม่เคยได้ยินชื่อเสียงของชายหนุ่มคนนี้?
เซอร์ซีเหงื่อไหลเย็นยะเยือก เธอนั้นเป็นกังวลกับเอเวอลินซึ่งเธอไม่แน่ใจว่าเอเวลินจะสามารถต่อกรกับเขาได้
ไวแอทมองเอเวอลินอยู่บนเวทีและเขายิ้ม “เธอช่างเป็นหญิงสาวที่สวยงามเหลือเกิน ฉันไม่อยากจะทำร้ายเธอ ไม่ต้องห่วง ฉันจะอ่อนโยนกับเธอในฐานะที่เป็นสาวน้อย”
“งั้นมาเริ่มกันเลย” เอเวอลินกล่าวเย็นชา
ไวแอทอาจจะดูฉลาดและแข็งแกร่ง แต่เขานั้นก็ขี้หลี แต่อย่างไรแดร์ริลก็ไม่ได้ดีมากไปกว่าเขา
ไวแอทยิ้มและโค้งคำนับ “สุภาพสตรีก่อน”
“นายร้องขอเอง!” เอเวอลินกล่าวเย็นชา และทันใดเธอก็เหวี่ยงหมัดมุ่งไปหาเขา
“โอ้ สาวน้อยเธอช้าไป”
“ไม่สิ เธอต่างหากที่ปวกเปียก”
ไวแอทนั้นแข็งแกร่งเกินไปและมีทักษะสูง เขายังเย้าแหย่เอเวอลินได้แม้จะต่อสู้กันอยู่
เอเวอลินโกรธเคืองและละอายใจ เธอพยายามหนักขึ้นและหนักขึ้นแต่ก็ไร้ผล ทุกครั้งที่เธอโจมตีไวแอท นั้นสามารถปัดป้องได้ตลอด
ผู้ชมทุกคนต่างประทับใจกับทักษะของพวกเขา
พวกเขาต่อสู้กันถึงสิบ ๆ รอบ แต่เอเวอลินก็ยังไม่สามารถจัดการโจมตีไวแอทได้! เธอนั้นเดือดดาลและอับอาย และเธอยังกังวลอีกด้วย
เธอมาไกลมากแล้วและจะละทิ้งความพยายามไปไม่ได้! คุณปู่ของเธอคือคนในครอบครัวคนเดียวที่เหลืออยู่ เธอคงจะอยู่ไม่ได้หากเธอเสียเขาไป
ปัง!
การโจมตีของเธอถูกไวแอทปัดป้องได้อีกครั้ง เอเวอลินกัดริมฝีปากและเอื้อมไปหยิบอาวุธของเธอ มันคือ กระบี่เสี้ยวจันทรา
“โอ้ สาวน้อย ตอนนี้เธอเอาอาวุธออกมาใช้แล้วหรอ?”
ไวแอทยิ้มไปที่เอเวลิน “สาวน้อย ฉันเล่นกับเธอมานานมากพอแล้ว ถึงเวลาจบเรื่องนี้สักที”
ทันทีที่เขากล่าวจบ ไวแอทพนมมือเข้าด้วยกันและรวบรวมพลังภายใน จากนั้นปล่อยหมัดของเขาด้วยพลังทั้งหมดที่มี!
เอเวอลินตะโกน “พิสุทธิ์สองสังหาร!”
ทันใดนั้นเอเวอลินก็มีกระบี่อยู่ในมือทั้งสองข้าง และพุ่งโจมตีอย่างเกรี้ยวกราดเข้าไปหาไวแอท เธอรวดเร็วราวกับสายฟ้าแลบ
เธอวางแผนจะใส่หมดหน้าตักอย่างงั้นหรือ? ทุกคนต่างสงสัยในเรื่องนี้
ทุกคนรู้สึกว่าเอเวลินมีโอกาสที่จะชนะได้ อย่างไรก็ตามแดร์ริลส่ายหัว เขารู้ดีว่าเอเวอลินจะต้องพ่ายแพ้
มันเห็นได้ชัดว่าไวแอทไม่ได้ใช้ทักษะทั้งหมดที่เขามี เหตุผลเดียวที่เขายังไม่เอาชนะเธอก็เพราะเขาต้องการเล่นกับเธอไปเรื่อย ๆ
ในเมื่อเอเวอลินได้ใช้ท่าไม้ตายทักษะพลังของเธอทั้งหมด ไวแอทคงไม่ยอมปล่อยให้ตัวเสียท่าได้ง่าย ๆ
นั่นคือเรื่องจริง ไวแอทหลบหลีกกระบี่ของเอเวอลินและดีดนิ้วของเขาไปบนกระบี่ขณะที่เขาหลบ
ชิ้ง!
เป็นเสียงของเหล็กจากกระบี่ และเอเวอลินเกือบจะทำกระบี่หลุดมือ เธอล้มถอยลงไปสองสามก้าว
“สาวน้อย เธอกำลังจะแพ้” ไวแอทกล่าวด้วยรอยยิ้มกว้าง และเขาเร่งรีบพุ่งเข้ามาและจับไปที่ข้อมือของเอเวอลิน
เอเวอลินพยายามสุดความสามารถที่จะหลบเขา แต่เธอใช้กำลังภายในของเธอหมดแล้ว เธอไม่มีทางเลือกที่จะต้องปล่อยให้ไวแอทมาจับข้อมือของเธอ
“ปล่อยฉัน!” เอเวอลินตะคอกในความโกรธและอับอาย
ไวแอทสูดหายใจเข้า “สาวน้อย ตัวเธอช่างมีกลิ่นหอม ไม่ต้องห่วง หากฉันชนะในการประลองครั้งนี้ ฉันคงไม่ถือสาอะไรที่จะพาเธอไปสังหารราชีสห์ทองคำด้วยคน เธอคิดว่ายังไง?”
ไวแอทเดาว่าเอเวอลินนั้นเป็นคนที่ชอบการแข่งขัน
“ปล่อยฉัน!”
