คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 416
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 416
ไวแอทนั้นอยู่บนเวที หรือว่าเขาจะเสียสติไปแล้ว?
แดร์ริลรู้สึกถึงความเป็นห่วงของลิลี่และอีวอนจากสายตา เขารู้สึกอบอุ่นอยู่ภายในใจ เขาพยักหน้าให้กับทั้งสองคนก่อนจะหันหลังเพื่อเดินไปบนเวที
“เอเวอลิน ดูสิ!” เซอร์ซีกล่าวกับเอเวอลินขณะเธอชี้ไปที่แดร์ริล “เขากำลังขึ้นไปบนเวที”
“เขากำลังรนหาที่ตาย” เอเวอลินกล่าวเย็นชา
เมื่อเอเวอลินได้ต่อสู้กับไวแอท เธอสามารถสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งของเขา เธอเชื่อว่าไม่มีใครในฝูงชนจะสามารถเอาชนะเขาได้
แม่ชีแห่งโชคชะตา ผู้ซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของเวที จ้องเขม็งไปที่แดร์ริล
ไอ้คนไร้ค่าอย่างนี้จะมาร่วมการประลองได้อย่างไร?
มันคงจะเป็นความคิดที่ดี หากไวแอทสามารถฆ่าเขาบนสังเวียนได้ มันจะช่วยลดภาระของเธอ
“ทำไมเขาขึ้นไปบนนั้น?”
เมแกนผู้ยืนอยู่ด้านหลัง เอามือมากุมปากไว้ขณะเธอถอนหายใจ
‘เขาไม่รู้พละกำลังของตัวได้ยังไง’ มีแกนเริ่มจะเป็นห่วงด้วยเช่นกัน
แม่ชีแห่งโชคชะตาเห็นสีหน้าของมีแกนและถาม “เมก เธอเป็นห่วงเขาเหรอ?”
ดูเหมือนว่าการคาดเขาของเธอจะถูกต้อง เมแกนมีใจให้แดร์ริล เธอนั้นสงบเสงี่ยมและไม่เคยกังวลกับผู้ชายคนไหนมาก่อน คนอย่างเธอไปตกหลุมรักคนไร้ค่าอย่างแดร์ริลได้อย่างไร?
แม่ชีแห่งโชคชะตารู้ว่าเธอจะต้องห้ามไม่ให้เมแกนตกหลุมรักคนอย่างเขา
เมแกนสัมผัสได้ถึงความเย็นชาของแม่ชีแห่งโชคชะตา เธอกล่าวนุ่มนวล”ไม่ ฉันไม่ได้ ฉันบอกท่านไปแล้วว่าคู่หมั้นของฉันคือเคนท์ แล้วฉันจะไปมีความรู้สึกให้คนอื่นได้ยังไงคะ?”
แม่ชีแห่งโชคชะตาไม่ได้ถามอะไรต่ออีกและเธอเริ่มให้ความสนใจไปบนเวที
ในที่สุดแดร์ริลก็อยู่บนเวที ไวแอทมองเขาอย่างถี่ถ้วน และขมวดคิ้ว “เฮ้ยพวก นายกำลังมองหาที่ตายรึไง?”
แดร์ริลนั้นเป็นนักเรียนจากสถาบันหกวิถี เขานั้นรนหาที่ตายจริง ๆ
แดร์ริลดูเหมือนว่าเขาจะอยู่แค่ปรมาจารย์อาวุโสขั้นที่สอง ไวแอทส่ายหัวกล่าว “ไม่ ฉันจะไม่รังแกนาย”
“ไร้สาระ มาลุยกันเลยดีกว่า” แดร์ริลกล่าวเย็นชา เอามือสองข้างไขว้ไว้ข้างหลัง
“แ-่ง ได้ ฉันจะสนองความตายให้แกเอง!” ไวแอทไม่เสียเวลา เขายกมือขึ้นมาและมันเรืองแสงเปร่งประกายปรากฏอยู่รอบ ๆ ตัวเขา
“ฉันได้บอกไว้ก่อนหน้านี้แล้ว ใครก็ตามที่กล้ามาท้าทายฉัน จะต้องไม่ตายก็พิการ” ทุกคนได้ยินเขาชัดเจน พวกเขาไม่กล้าแม้จะกล่าวคำใด ๆ จากนั้นไวแอทก็ตะโกน “ดาวตกลูกศรล้านดวง”
ว้าว!
อากาศรอบ ๆ แข็งตัวกลายเป็นกระบี่ กระบี่นับพันเล่มลอยอยู่รอบ ๆ ตัวไวแอท
“ตายซะ!” ไวแอทชี้มาที่แดร์ริล กระบี่พุ่งตรงไปหาแดร์ริล ความเงียบสงัดถูกทำลาย
ฝูงชนเปล่งเสียงไม่พอใจ
มันชัดเจนว่าไวแอทต้องการฆ่าแดร์ริลให้ไวที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ ใครจะไปมีปัญญาหลบกระบี่เป็นพันเล่นในอากาศ คนนั้นจะต้องบาดเจ็บแสนสาหัสแน่นอน
“ที่รัก!” ลิลี่ตะโกนก่อนจะรีบเร่งวิ่งมาที่เวที แต่เธอก็สายเกินไป
