คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 417
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 417
แดร์ริลไม่วิตก เขายืนหยัดอย่างมั่นคง
เขาไม่ได้กังวลเลยเมื่อเขาเห็นกระบี่ลอยมา อย่างไรก็ตามตอนที่มันพุ่งเข้ามา เขาใช้ร่างกายของเขาปกป้องกระบี่ที่แทงเข้ามา
มันช่างน่าใจ กระบี่แตกเป็นเสี่ยง ๆ เมื่อสัมผัสโดนตัวแดร์ริล เขาไม่ได้รับบาดเจ็บเลยสักนิด!
นี่มันเกิดอะไรขึ้น?
ทุกคนต่างประหลาดใจ
แดร์ริลยิ้มเขาได้สวมใส่เกราะไหมสวรรค์ กระบี่เวหาก็คงจะไม่สามารถเจาะทะลุเข้าไปได้ เขาเพียงแค่ต้องใช้ร่างกายท่อนบนเพื่อปกป้องจากกระบี่!
จากนั้นแดร์ริลก็มาอยู่ด้านหน้าของไวแอท เขาไม่ได้คาดคิดว่าแดร์ริลจะไม่บาดเจ็บอะไรเลย เขาง้างฝ่ามือออกไปเพื่อต่อยแดร์ริล
ทุกคนต่างคิดว่าแดร์ริลจะหลบฝ่ามือนั้น แต่เขากลับยกฝ่ามือขึ้นมาปะทะเข้าไปกับฝ่ามือของคู่ต่อสู้!
ดูเหมือนว่าพวกเขาจะใช้กำลังภายในต่อสู้กัน
ฝ่ามือของแดร์ริลและไวแอทต่างสับติดกันและกัน และพวกเขาก็ต่อสู้กันด้วยกำลังภายใน
“ไอ้หมอนี่มันรนหาที่ตาย!”
“ใช่ ปรมาจารย์อาวุโสขั้นที่สองอยากจะสู้กับไวแอท? เขาจะต้องบ้าไปแล้ว”
ทุกคนต่างตื่นเต้นกับการต่อสู้
ไม่มีใครสังเกตุถึงรอยยิ้มที่มุมปากของแดร์ริล แน่นอนที่สุด แดร์ริลตั้งใจกระทำสิ่งนั้น
แดร์ริลคงไม่สามารถจะเอาชนะไวแอทเพราะเขาเป็นถึงสมาชิกผู้มีพรสวรรค์ของสำนักบู๊ตึ้ง ไวแอทได้บ่มเพาะวิชาจากคัมภีร์การต่อสู้ลึกลับมากมาย
อย่างไรก็ตาม ถ้าหากพวกเขาต่อสู้กันด้วยกำลังภายใน ไม่แน่ไวแอทอาจจะไม่สามารถเอาชนะแดร์ริล
ถึงแม้ว่าระดับชั้นของแดร์ริลจะต่ำกว่าของไวแอท แต่แดร์ริลก็ได้สำเร็จวิชาจากคัมภีร์พลังงานพิสุทธิ์ กำลังภายในของเขาได้เพิ่มพูนอย่างมหาศาล กำลังภายในของเขาเทียบได้กับปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นที่หนึ่ง
ไวแอทตกตะลึงและเขาติดขัดที่จะทนต่อไป อย่างไรก็ตาม กำลังภายในของเขานั้นอ่อนแอ มันเหมือนกับสายน้ำไหลเชี่ยวอยู่ในตัวของแดร์ริล มันไม่มีผลกระทบอะไรเลย
‘เขาแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไง? มันเป็นไปไม่ได้เขาเป็นเพียงแค่ปรมาจารย์อาวุโสขั้นที่สอง’ ไวแอทคิด
ในที่สุด หลังจากเขาทนมาได้ห้านาที ไวแอทก็ยื้อต่อไปไม่ไหว เลือดขึ้นหน้าของเขาแดงก่ำ ร่างกายเขาสั่นสะท้าน และเขาถอยหลังไปสองสามก้าว เขาล้มลงกับพื้นและอาเจียนออกมาเป็นเลือดสด ๆ
อะไร? แดร์ลชนะ?
ทุกคนตกตะลึง เมื่อพวกเขาเห็นผลการประลอง ทุกคนอ้าปากค้างพูดไม่ออก ฝูงชนเงียบสนิท!
แม่ชีแห่งโชคชะตาผู้ซึ่งนั่งใกล้เวที ทุบกำปั้นลงไปที่เก้าอี้ข้างเธอ สีหน้าของเธอดูย่ำแย่
ในเวลานั้นไม่มีนักเรียนจากสถาบันหกวิถีสักคนส่งเสียง
“แก—”
ไวแอทค่อย ๆ ยืนขึ้น และจ้องแดร์ริล เขาไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองว่ามันเกิดอะไรขึ้น ไวแอทนั้นคือผู้มีพรสวรรค์ที่สุดในบรรดาคนรุ่นใหม่ หน้าของเขาซีดเซียว และเขาหมดสติไประหว่างชี้ไปที่แดร์ริล
ความเงียบสงัดชวนให้น่าหงุดหงิด
ในที่สุดก็มีคนเริ่มปรบมือ และทุกคนเริ่มสรรเสริญชัยชนะของแดร์ริล
‘เขาชนะ? เขาชนะจริง ๆ เหรอ? สามีของฉันชนะ?’ ลิลี่คิด
ลิลี่อยากจะวิ่งเข้าไปหาแดร์ริลเพื่อกอดและจูบเขา อีวอนช่วยประคับประคองเธอไว้ ไม่อย่างงั้นเธอคงไม่มีแรงยืนขึ้น
