คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 418
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 418
เซอร์ซีก็ประหลาดใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น “เอเวอลิน นี่—”
“นี่มันไม่มีอะไร เขาชนะก็เพราะโชคช่วย” เอเวอลินกล่าวเย็นชา แดร์รินั้นอยู่ถูกที่ถูกเวลา ไวแอทสูญเสียพลังงานไปตอนต่อสู้กับเอเวลิน มันไม่มีเกียรติสำหรับแดร์ริลที่โจมตีไวแอทด้วยกำลังภายในของเขา
สีหน้าเดซี่นั้นแดงมะเดื่อและร่างกายของเธอสั่นระริก เธออยู่ในอาการตกใจ
ไอ้คนไร้ค่านั้นชนะได้อย่างไร?
ฉะนั้นเธอจะต้องสารภาพรักกับเขาต่อหน้าคนทั้งโรงเรียน?
ไม่! เธอจะทำได้ยังไง? เธอจะไปสารภาพรักกับลูกเขยบ้านคนอื่นได้ยังไง?
เสียงปรบมือยาวเพียงหนึ่งนาที แดร์ริลยืนอยู่บนเวที และมองไปรอบ ๆ ก่อนจะกล่าว “มีใครอยากจะขึ้นมาท้าประลองไหม?”
“สเปนเซอร์ ลุค จากสำนักยอดบรรพตขอรับคำท้า”
ชายหนุ่มค่อย ๆ ลุกขึ้นจากฝูงชน
“อะไร? สเปนเซอร์ ลุค จากสำนักยอดบรรพต?”
ทุกคนประหลาดใจ และพวกเขาเริ่มส่งเสียงร้อง
ถ้าไวแอทคืออันดับหนึ่ง งั้นสเปนเซอร์ก็คืออันดับสอง
เขาอายุเพียงยี่สิบปี แต่เขาก็อยู่ในระดับปรมาจารย์อาวุโสขั้นที่ห้าแล้ว เขามีพรสวรรค์เหมือนกับไวแอท
สำนักยอดบรรพตเป็นสำนักเล็ก ๆ เหตุผลเดียวที่มันโด่งดังขึ้นมาก็เพราะ สเปนเซอร์
ทุกสำนักต่างอิจฉาสำนักยอดบรรพต พวกเขารู้สึกว่าสำนักนั้นโชคดี ที่มีคนมีพรสวรรค์อยู่ในตระกูล เขาโด่งดังจริง ๆ
“สเปนเซอร์…” รองเจ้าสำนัก ผู้ซึ่งเป็นทั้งอาจารย์ของสเปนเซอร์ ดึงแขนสเปนเซอร์และเตือนเขา “เมื่อนายต่อสู้กับเขาหลังจากนี้ จำเอาไว้ว่าห้ามใช้กำลังภายใน ระวังตัวด้วย”
สเปนเซอร์พยักหน้า “ไม่ต้องห่วงครับ ท่านอาจารย์ ผมจะจำไว้”
เมื่อสเปนเซอร์เข้าใกล้เวที เขามองแดร์ริล มันไม่มีอะไรที่พิเศษในตัวเขา มีเพียงแค่ว่าเขามีกำลังภายในที่แข็งแกร่ง เขาไม่มีทักษะพิเศษอย่างอื่น สเปนเซอร์กระโจนขึ้นเวที
“เริ่มกันเลย ฉันไม่ค่อยมีเวลามาเล่นกับนาย” แดร์ริลกล่าวเย็นชา
“ตอนนี้แกจะต้องตาย!” สเปนเซอร์นั้นโมโหที่เขารู้สึกขายขี้หน้า เข้าบุกเข้าไปหาแดร์ริลกับกระบี่ของเขา
เขามีกระบี่ไร้เทียมทาน และแดร์ริลไม่มีโอกาสหลบพ้น กระบี่เกือบจะเจาะผ่านอกของเขา อย่างไรก็ตามมันถูกกันไว้ได้โดยเกราะไหมสวรรค์
สเปนเซอร์ตะลึง เขาไม่คาดคิดว่ากระบี่จะเจาะไม่ผ่านตัวของแดร์ริล เขากำลังจะชักดาบกลับมาเมื่อแดร์ริลยิ้มและง้างไปหาสเปนเซอร์!
ตุบ!
สเปนเซอร์หลบไม่พ้น กำปั้นซัดเข้าไปที่เขา ตัวเขาล้มลงกลิ้งหล่นออกไปจากเวที
อะไร? แค่หมัดเดียว?
แดร์ริลเอาชนะสเปนเซอร์ได้ในหมัดเดียว และมันจบลงภายในไม่ถึงสองวินาที
มันเป็นไปได้อย่างไร?
“มีใครยังอยากจะท้าประลองฉันอีกไหม? พวกคุณจะขึ้นมาพร้อมกันก็ได้” แดร์ริลกล่าวเย็นชาแต่แจ่มแจ้ม
เสียงทุ้มต่ำของเขาทำทุกคนสั่นระริก ช่างเป็นความคิดที่ป่าเถื่อน เขาต้องการให้ทุกคนขึ้นไปบนเวทีพร้อมกัน?
