คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 450
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 450
”แน่นอนที่สุด ฉันเอามันมาคืนได้อย่างแน่นอน”
ดวงตาของแดร์ริลเปียกปอนไปด้วยนำ้ตา! เขามีถุงพลาสติกสีดำอยู่ในมือ ซึ่งเขาโยนมันลอยขึ้นไปบนฟ้าทันที!
“ฉันจะคืนไอ้ยาบ้าบอนั้นให้แก ฉันคืนแกแน่นอนไอ้เวร!” แดร์ริลแผดเสียงดังก้องจนเสียงของเขาแหบแห้ง!
โครม…
สิ่งที่อยู่ด้านในถุงพลาสติกสีดำก็ร่วงหล่นออกมา เม็ดยาฟื้นสภาพเก้าโอสถกว่า 200 เม็ด โปรยปรายลงมาราวกับน้ำตกในเวลานั้น! เม็ดยาทุกเม็ดต่างเรืองแสงเปล่งประกายด้วยรังสีวิญญาณเข้มข้น!
ทั่วทั้งสถานที่นั้นเงียบกริบราวกับป่าช้า!
นั่นมันเม็ดยาฟื้นสภาพเก้าโอสถกว่า 200 เม็ด!
“อึก!” เสียงกลืนน้ำลายของใครบางคนก็ดังขึ้น และกระตุกให้เกิดการถกเถียงกันอย่างออกรสในทันทีท่ามกลางฝูงชน!
“ฉัน… ฉันไม่ได้ตาฝาดไปใช่ไหม? ยาฟื้นสภาพเก้าโอสถมากมายเหลือเกิน?”
“มันเป็นไปได้ยังไง? วิธีกลั่นยาหายสาบสูญไปนานมากแล้ว!”
ร่างกายของอีวอนสั่นสะเทือนขณะเธอมึนงงจ้องมองไปที่แดร์ริล เธอไม่สามารถจะกล่าวคำใด ๆ ออกมาได้!
‘แดร์ริลมักมีลูกไม้สร้างความประหลาดใจได้ดีอยู่เสมอ… เขามียาเก้าฟื้นสภาพเก้าโอสถจริง ๆ! หมายความว่าฉันไม่ต้องแต่งงานกับเจเรมีอีกแล้วเหรอ?’ อีวอน คิดในใจด้วยความตื่นเต้นและลุ้นระทึก!
เจเรมี่ก็ตกตะลึงเช่นกัน สายตาของเขาจ้องไปที่เม็ดยา!
ยาฟื้นสภาพเก้าโอสถนั้นหายากและเป็นโอสถที่พิเศษ ซึ่งเม็ดยาที่เขามีก่อนหน้านี้ก็ถือได้ว่าเป็นมรกดตกทอดของตระกูล
ถ้าหากไม่ใช่เพราะเจเรมี่ชื่นชอบอีวอนมาก เขาคงไม่มอบเม็ดยาให้หรอก!
อย่างไรก็ตาม ทำไมไอ้เวรที่อยู่เบื้องหน้าเขาถึงมีไว้ครอบครองมากมายขนาดนี้? มันจะต้องเป็นของปลอมอย่างแน่นอน
เจเรมี่หัวเราะออกมาอย่างเย็นชาและมองไปที่แดร์ริล อย่างดูแคลน “แดร์ริล อย่ามาล้อฉันเล่นหน่อยเลย นายคิดว่านายจะหลอกฉันได้ด้วยเม็ดยาปลอม ๆ พวกนี้เหรอ? แกเห็นว่าฉันซื่อบื้อรึยังไง?”
‘แน่นอนอยู่แล้ว ไอ้คนไม่เอาถ่านอย่างแดร์ริล ทำไมถึงมีเม็ดยาที่ดีที่สุดไว้ครอบครองได้?’
‘พวกมันจะต้องเป็นของปลอมอย่างแน่นอน!’ ทุกคนต่างพากันพงกหัวเห็นด้วย
“ขอฉันเชิญผู้อาวุโสมาตรวจสอบเม็ดยาพวกนี้เพื่อยืนยันความเป็นของแท้ได้ไหม?” เจเรมี่กล่าวอย่างวิกตกกังวล
มาสเตอร์รี้ดผู้ซึ่งนั่งอยู่แถวหน้าสุด เหยียดฝ่ามือของเขาและดึงเม็ดยามาหาเขาด้วยกำลังภายในที่น่าหวาดผวา!
มาสเตอร์รี้ดรู้สึกงวยงงขณะตรวจสอบดูเม็ดยาในมือ “นี่… เม็ดยานี้เป็นของจริง มันเหมือนกับที่มีเขียนไว้ในบันทึกจริง ๆ”
‘อะไร?’
‘ของแท้?’
ฝูงชนแตกตื่นตกใจกับคำกล่าวของมาสเตอร์รี้ด!
เจเรมี่เลือดขึ้นหน้าเมื่อเขารู้สึกประหลาดใจและเขินอาย เขาขบกัดฟันกล่าวกับแดร์ริล “แล้วยังไงถ้ายาพวกนี้มันเป็นของจริง? เม็ดยาที่ฉันให้แกเมื่อสามวันก่อนได้ช่วยชีวิตแกไว้ ฉันจะถือว่าเม็ดยาสองร้อยเม็ดนี้เป็นดอกเบี้ยของฉัน! ไม่มีใครจะเปลี่ยนข้อเท็จจริงที่ว่าอีวอนคือภรรยาของฉันได้”
“นายยังไม่ได้แสดงความเคารพซึ่งกันและกัน เธอจะเป็นภรรยาของนายได้ยังไง? ฉันจะพาตัวอีวอนไปในวันนี้” แดร์ริลกล่าวอย่างเย็นชา
ตุ้บ!
ในเวลานั้น ก็มีเสียงดังมาจากทิโมธี ขณะเขาทุบเก้าอี้ เขาลุกขึ้นยืนด้วยความโมโหกับเพลิงไฟในดวงตาของเขา! ไอ้ลูกเขยบ้านคนอื่นกล้าดียังไงมาทำตัวป่าเถื่อนและขัดขวางพิธีวิวาห์ของลูกชายเขา!
ประชาชนในเมืองตงไห่จะคิดอย่างไรกับตระกูลแลงลีย์ ถ้าปล่อยให้ไอ้ลูกเขยบ้านคนอื่นนั้นมาพาตัวอีวอนหนีไป!
“ฆ่าเขา ฉันจะรับผิดชอบเอง!” ทิโมธีตะโกน แดร์ริลได้ถลำล้ำเส้นเกินไปแล้ว
ลูกหลานของตระกูลแลงลีย์ประมาณสิบกว่าคน ได้ห้อมล้อมแดร์ริลในทันที เมื่อได้ยินคำกล่าวของทิโมธี พวกเขาพุ่งเข้าหาแดร์ริลอย่างบ้าคลั่งด้วยมีดพร้าในมือ!
