คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 455
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 455
ริมฝีปากของฟลอเรียนขดตัวเป็นรอยยิ้มเย้ยหยันขณะเขาชี้แดร์ริล “เตรียมตัวเผชิญกับความตายของแกซะเถอะ!”
ฟ่อ!
งูเหลือมดำยักษ์เปิดปากอันน่ากลัวของมันและจู่โจมไปที่แดร์ริล
“อย่า!” อีวอนตะโกนด้วยเสียงแหบแห้งของเธอ ขณะขาของเธออ่อนปวกเปียกเกินจะยืนไหว
เธอเสียใจที่บอกแดร์ริลเรื่องพิธีวิวาห์ ตอนนี้มันสายเกินไปแล้ว!
“สามีที่รัก!” ลิลี่พุ่งเข้าไปหาแดร์ริลในรองเท้าส้นสูง ขณะน้ำตาของเธอไหลอาบใบหน้า เธอต้องการปกป้องแดร์ริลจากงูเหลือม
ถึงแม้ว่าแดร์ริลจะมาที่นี่เพื่อทำลายงานแต่งงาน ซึ่งทำร้ายจิตใจของลิลี่ แต่เธอก็ยังคงไม่อยากจะเห็นสามีของตัวเองตายในวันนี้
“ลากตัวผู้หญิงคนนั้นออกไป!” ฟลอเรียนตะโกนท่ามกลางฝูงชน เสียงของเขาแหลมดังทะลุอากาศ “ในวันนี้ ฉันจะสังหารไอ้สารเลวนี่ในนามของคุณปู่ แดร์ริล ตายซะ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันจะต้องตายงั้นเหรอ?” แดร์ริลกรอกตามองไปที่งูเหลือมยักษ์เป็นฟืนเป็นไฟ ร่างกายเขาเปี่ยมไปด้วยพลังหยางพิสุทธิ์
“ถ้างั้น เอาล่ะ มาดูกันว่าวันนี้ใครจะตายกันแน่!” เขาเยาะเย้ย ในการเคลื่อนไหวฉับไว เขาเอื้อมมือออกไปแล้วชี้นิ้วขึ้นไปบนท้องฟ้า
“เขา… เขากำลังจะทำอะไรน่ะ…” เสียงอุทานดังก้องไปทั่วฝูงชน ขณะสายตาของทุกคนหันไปมองที่แดร์ริล
อีกสักพักหนึ่ง เสียงแหบแห้งของแดร์ริลก็ดังก้องไปเกือบครึ่งเมืองตงไห่
“มันคือ ดัชนีกำเนิดจักรวาล!”
วูม!
ควันและฝุ่นปกคลุมทุกสิ่งทุกอย่างภายในรัศมียี่สิบกิโลเมตร ทุกคนต่างมองไม่เห็นเพราะพายุฝุ่นที่เกิดจากลมสลาตัน
“อ๊าก!” มีบางคนตะโกนออกมา ขณะสาวกสิบกว่าคนของหกสำนักหลักหมุนวนลอยขึ้นไปในอากาศ
พายุลมสลาตันนั้นกำลังมีขนาดใหญ่ขึ้นและรุนแรงกว่าเดิม!
“เร็วเข้า! หาที่กำบัง!” มาสเตอร์รี้ดตะโกนขณะเขาคือคนแรกที่ดึงสติกลับมาได้จากอาการตกใจ เขาใช้กำลังภายในของเขาเพื่อสร้างสนามพลังปกป้องเป็นที่กำบังให้กับผู้คนรอบ ๆ ตัวเขา
จนกระทั่งเขาทำอย่างนั้น บุคคลระดับสูงคนอื่น ๆ จึงเรียกสติกลับมาได้จากอาการตกใจ และใช้กำลังภายในของพวกเขาเพื่อสร้างเกาะป้องกัน
วิชายุทธนี้สามารถอธิบายได้คำเดียวว่าเลวร้าย! หากพวกเขาไม่สร้างสนามพลังเกราะป้องกัน ผู้คนจำนวนมากจะต้องเสียชีวิตภายใต้พายุลมสลาตันลูกนี้
วูม!
ในที่สุด พายุลมสลาตันขนาดมหึมาก็ชนเข้ากับงูเหลือมดำยักษ์ และได้ยินเสียงซ่าดังกระหึ่ม
ทันใดนั้น งูเหลือมดำยักษ์ก็แตกกระจายเป็นเสี่ยง ๆ ! ฟลอเรียนร้องลั่น และเลือดไหลออกมาจากปากของเขา ขณะเดินโซเซถอยหลัง
“โธ่เอ๊ย!”
มือคู่หนึ่งจับร่างกายที่สั่นเทาของฟลอเรียน นั่นคือมาสเตอร์รี้ด! อย่างไรก็ตาม เขาแม้กระทั่งเดินโซเซถอยหลังไปสองสามก้าวเพื่อประคองให้ตัวเองมั่นคง!
ความเงียบสนิทกระจายไปเป็นบริเวณกว้าง
ทุกคนจ้องมองไปที่แดร์ริล ราวกับว่าพวกเขาเห็นอสูรกาย
‘เขายังเป็นมนุษย์อยู่รึเปล่า?’ ทุกคนต่างสงสัย
“เหอะ!” แม่ชีแห่งโชคชะตา เดินมุ่งหน้าไปหาเขาช้า ๆ ขณะเธอมองไปที่เขาอย่างสงสัย “ใครจะไปรู้ว่าไอ้เวรอย่างแกจะมีลูกไม้อื่นหลงเหลืออยู่ ช่างน่าเสียดายที่แกชะตาขาด แล้วยังไงถ้าแกได้เรียนวิชายุทธที่ทรงพลังมากนั้นมา? แกก็ยังคงต้องตายในวันนี้อยู่ดี!”
เธอสะบัดข้อมือของเธอ และพุ่งเข้าใส่แดร์ริลขณะที่เธอยกฝ่ามือขึ้นและกระแทกไปที่หน้าอกของแดร์ริล ปกติเธอจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการต่อสู้ เพราะเหมือนกับคนอย่างมาสเตอร์รี้ด พวกเขาสนใจแต่เรื่องสถานะ และไม่อยากต่อสู้กับคนที่มีระดับขั้นที่ต่ำกว่าอย่างแดร์ริลต่อหน้าทุกคน
ตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกนอกจากจะต้องเข้าไปเกี่ยวข้อง ไอ้สารเลวนี่สามารถล้มลูกศิษย์ของเธอได้อย่างน้อยเป็นร้อยคน ไม่ใช่แค่ปาฏิหาริย์เท่านั้น แต่ยังเป็นการกระทำระดับตำนานอีกด้วย! ต้องยอมรับว่าแดร์ริล เป็นชายหนุ่มที่ฟ้าประทานพรจริง ๆ
แม้จะมีพรสวรรค์ แต่ทัศนคติของเขากลับเลวร้าย และเขาแม้กระทั่งติดสินบนนิกายตำหนักอมตะ! ถ้าเธอไม่ทำลายเขาให้สิ้นซากในวันนี้ เขาจะกลายเป็นหายนะในอนาคต แม่ชีแห่งโชคชะตา ไม่สนผู้สูงส่งคนอื่น ๆ จะคิดยังไง ถึงแม้ว่ายุทธจักรจะกล่าวหาว่ามันไม่ยุติธรรมหรือข่มเหงรังแกในวันนี้เธอก็ต้องขอมีส่วนเกี่ยวข้อง
ใบหน้าของแดร์ริลซีดเสียวเมื่อเขาเห็นการโจมตีของเธอที่กำลังเข้ามาหาเขาราวกับสายฟ้าฟาด
