คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 463
“แกพูดว่าอะไร? ฉันขอท้าให้แกพูดอีกที” กำลังภายในของเรเชลระเบิดออกจากตัวเธอ มันแข็งแกร่งมากแทบจะบดขยี้แดร์ริล เธอนั้นอยู่ในระดับปรมาจารย์อาวุโสขั้นสี่! การที่ได้อยู่ในระดับสูงเช่นนี้ตั้งแต่อายุยังน้อยนั้นถือได้ว่าเธอเป็นอัจฉริยะ
แดร์ริลหายใจไม่ออก แม่ชีแห่งโชคชะตาได้ทำลายพลังของเขาไปจนหมดสิ้น ขณะนี้เขาเป็นเพียงแค่คนธรรมดา
ซาร่าขึ้นมาจากสระน้ำและฉุดดึงตัวเรเชล “หยุดสักที ทำไมเธอต้องทำแบบนี้?”
แดร์ริลนั้นเยี่ยมยอดในสายตาของซาร่า ถ้าหากไม่ใช่เพราะเขา เรเชลอาจจะตายได้ และเขาพูดถูกเกี่ยวกับฮวงจุ้ยของสระน้ำ!
เป็นเวลาเที่ยงวัน เรเชลกลับไปที่ห้องของเธอเพื่อแต่งตัวก่อนจะออกไปเรียนหนังสือ
โซรันนั้นกำลังนั่งอ่านคัมภีร์โบราณเพื่อการค้นคว้า ขณะเขาพยายามอย่างกระวนกระวายเพื่อจะหาทางช่วยแดร์ริลฟื้นพลังกลับคืนมา
เรเชลเข้าไปหาพ่อของเธอและกล่าว “พ่อ พ่อเอาตัวแดร์ริลมาที่นี่ทำไม?”
การนึกถึงเขาทำให้เธอเป็นบ้า!
โซรันมองไปที่เรเชลและกล่าว “เขาคือลูกทูนหัวของฉัน และเขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส แน่นอนอยู่แล้วที่มันจะสมเหตุผลที่พาตัวเขากลับมาบ้าน” เขากล่าวต่อด้วยรอยยิ้ม “ในเมื่อลูกอยู่ตรงนี้แล้ว พ่อก็มีบางอย่างอยากจะคุยกับลูก”
เรเชลมีท่าทีรำคาญ “อะไรล่ะ?”
โซรันหัวเราะและกล่าว “เรเชล ลูกก็แก่ขึ้นทุกวัน พ่อคิดเกี่ยวกับเรื่องแต่งงานของลูกมาสักพักแล้ว แต่ก่อนก็ยังไม่มีใครที่ดูเหมาะสม แต่ตอนนี้ก็มีแล้ว”
“เขาคือใคร?”
“พี่ชายทูนหัวของลูกไงล่ะ แดร์ริล ดาร์บี้ เขาเป็นอัจฉริยะ เป็นผู้บ่มเพาะ และกลั่นโอสถ มันไม่มีอะไรที่เขาจะทำไม่ได้! และอีกอย่าง พ่อลองถามคนอื่น ๆ ไปเรื่อยและเขาก็ยังทำธุรกิจอีกด้วย เขาเป็นถึงผู้บริหารบริษัท ตั้งแต่ลูกยังอยู่ในท้องแม่ พ่อได้สัญญากับพ่อของแดร์ริลไว้ว่าจะให้ลูกแต่งงานกับเขาสักวัน” เขากล่าวอย่างตื่นเต้น
‘อะไร แต่งงานกับไอ้ชั่วนั่น?’ เรเชลคิด
เธอนั้นตกตะลึงงันโดยสิ้นเชิง เธอเอามือปิดหูและส่ายหัว “พ่อ หนูไม่ต้องการแต่งงานกับเขา!”
เธอนึกว่าพ่อของเธอจะแนะนำลูกชายของตระกูลที่มั่งคั่งให้และเธออาจจะรับพิจารณา แต่มันกลับต้องเป็นแดร์ริล!
เธอนั้นรังเกียจในทันทีเพียงแค่นึกถึงเขา เธอจะแต่งงานกับคนที่น่าเกลียดชังได้อย่างไร?
โซรันผงะ “ทำไม?”
เขาไม่เข้าใจอาการตอบสนองของเรเชล เขาคิดว่าแดร์ริลเป็นบุรุษที่ประเสริฐ แล้วทำไมเธอถึงจะต้องขัดค้าน?
เรเชลสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะกล่าว “พ่อ พ่อเคยบอกว่าแดร์ริลนั้นแต่งงานแล้ว และเขาเป็นลูกเขยบ้านคนอื่น ได้ยังไง… หนูจะแต่งงานกับเขาได้ยังไง?”
‘อ่าห์ เพราะแบบนี้เอง’ โซรันคิด
เขาหัวเราะและส่ายหัว “เรเชล ลูกยังเด็ก ทำไมลูกถึงดื้อรั้นเท่ากับพ่อล่ะ? เรามาจากภพแห่งผู้บ่มเพาะ เราไม่ได้ปฏิบัติตามวิถีดั้งเดิมของชาวบ้านทั่วไป และอีกอย่างพี่ชายทูนหัวของลูกก็ยังเป็นคนที่พิเศษไม่เหมือนใคร!”
เรเชลไม่รับฟังและเธอส่ายหัว “หยุดพูดได้แล้ว หนูจะไม่มีวันแต่งงานกับเขา”
โซรันนั้นหมดหนทาง และลูกสาวคนโตของเขาดื้อด้านเกินไป อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่ได้รีบร้อน แดร์ริลคงจะได้อยู่ที่นี่ไปอีกนานเมื่อเวลาผ่านไป เรเชลคงจะเห็นว่าแดร์ริลนั้นยอดเยี่ยมเพียงใด
ในเวลาเดียวกัน สาวรับใช้ก็เข้ามาและกล่าว “ท่าน ท่านประธานหญิงแห่งสมาคมโอสถเจียงหนาน โอฟีเลีย เลน มาที่นี่พร้อมกับลูกศิษย์ของเธอ อีวาน ไวท์ พวกเขารออยู่ที่ห้องรับแขก”
