คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 510
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 510
“เธอพูดถูกแดร์ริล ทำไมนายถึงทำแบบนั้นนายไม่มีกำลังภายในเลย! นายอาจจะทำให้เรามีปัญหากับโอเชี่ยน พาวเตอร์มากไปกว่าเดิมถ้าสำนักประตูสุราลัยไม่ได้อยู่ที่นี่!”
“นายพยายามจะเป็นฮีโร่งั้นเหรอ? นายจะทำได้จริง ๆ เหรอ? นายก็แค่ลูกเขยบ้านคนอื่น!”
แดร์ริลเพียงยักไหล่ในการตอบสนองต่อคำตำหนิติเตียน “พวกนายไก่อ่อนทันทีตอนลูกสมุนของสำนักชายฝั่งมาล้อมตัวพวกนาย และไม่มีใครกล้าแม้จะพูดออกมาทั้ง ๆ ที่เพื่อนนักเรียนหญิงกำลังโดนคุกคาม ฉันไม่มีกำลังภายในเหลืออยู่เลย แต่อย่างน้อยฉันก็มีความกล้าที่จะพูดอะไรบางอย่าง ฉันอาจจะไร้ประโยชน์ แต่พวกนายกลับไร้ค่ามากกว่าฉันเสียอีก”
“แก…”
พวกผู้ชายต่างพูดไม่ออก
“เอาล่ะ พอได้แล้ว ไม่ต้องเถียงอะไรกันอีก” อีเว็ตต์นั่งข้าง ๆ กองไฟและฉีกยิ้มอ่อน ๆ “พวกนายไม่หิวกันหรือไง? มากินปลาย่างกันเถอะ!”
เธอหยิบปลาย่างมาและยื่นมันไปให้แดร์ริล “ขอบคุณสำหรับสิ่งที่นายทำ แดร์ริล”
อีเว็ตต์มองดูแดร์ริลตั้งแต่หัวจรดเท้า เธอรู้สึกบันเทิงใจที่เขากล้าพูดออกมาทั้ง ๆ ที่เขาไม่มีพลังอำนาจจะทำอะไรกับสถานการณ์นั้นได้ เขากล้าหาญและใจถึง
แดร์ริลยิ้มอย่างสุภาพขณะเขากัดกินปลาย่างไปสองสามคำ
การชุนนุมรวมตัวเลิกลาในเวลาประมาณ 18.00 น. และบรรดาเด็กนักเรียนต่างก็กล่าวอำลากัน
เคนท์เสนอตัวขับรถLand Roverของเขาไปส่งนักเรียนหญิงสองคนกลับบ้าน และเขาก็โทรหาเมแกน แคสเทลโล ทันทีหลังจากที่เขาส่งพวกเธอกลับบ้าน
“เมก เธอทำอะไรอยู่? การชุมนุมรวมตัวกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันพาเธอไปดูหนังข้างนอกได้ไหม?” เคนท์ถามอย่างตื่นเต้น
เมแกนเพิ่งเลิกงานออกจากกะ เธอขบขันเมื่อได้ยินคำชวนของเคนท์ “ฉันจะต้องขอผ่านไปก่อนนะ ฉันอ่อนล้ามาก นายสนุกไหมกับการไปชุมนุมรวมตัว?”
เคนท์ถอนหายใจและเริ่มคร่ำครวญ “ลืมไปเถอะ วันนี้ฉันกำลังอารมณ์ดี แต่แดร์ริลตัวซวยนั่นก็มาเที่ยวด้วย! สิ่งต่าง ๆ มักจะผิดเพี้ยนเมื่อเขาอยู่ที่นี่ เขาเป็นคนดวงซวย! เราเกือบจะถูกฆ่าตายโดยสำนักชายฝั่ง…”
เมแกนตกใจเมื่อได้ยินเรื่องราว
‘แดร์ริลกลับมาแล้ว?’
…
19:00 น. ที่โอเรียนทอล เพิร์ล
มันคือโรงแรมที่หรูหราที่สุดในเมืองตงไห่ เฉพาะบุคคลที่มีบารมีเท่านั้นที่ยินดีจะใช้จ่ายเงินที่นั่น
โรงแรมเกือบจะเต็มอยู่ตลอดเวลาในเมื่อมันเป็นเครื่องบ่งบอกสถานะให้กับใครก็ตามที่ได้รับประทานอาหารที่นั่น อย่างไรก็ตามในวันนี้กลับซบเซาเป็นพิเศษและไม่มีรถอยู่ใกล้กับทางเข้าเลย
แดร์ริลโทรหาเวย์น วูดดอลล์และเช่าโรงแรมทั้งหมดเพื่อจัดงานเลี้ยงเฉลิมฉลองให้กับสาวกสำนักประตูสุราลัย!
พี่น้องตระกูลดิกสันและบรรดาสาวก 3,000 คนต่างพากันมารอเรียบร้อยแล้ว เมื่อแดร์ริลมาถึงห้องโถงงานเลี้ยงก็มีคนนั่งเต็มแน่นขนัด
“ทำความเคารพท่านประมุขสำนัก!”
เหล่าสาวกลุกขึ้นยืนและทักทายเสียงดังราวกับฟ้าร้อง ขณะแดริลก้าวเข้ามาในห้องโถง
“ขอบคุณ ได้โปรดนั่งลงก่อนบรรดาพี่น้องทั้งหลาย” แดร์ริลโบกมือ แสดงกิริยาถึงความไม่จำเป็นต้องพิธีรีตอง
แดร์ริลสวมหน้ากากทองคำอยู่ ดังนั้นตัวตนของเขาในฐานะประมุขสำนักก็ยังคงไม่ถูกเปิดโปง
แดร์ริลมองไปรอบ ๆ และเห็นชายฉกรรจ์เป็นสิบ ๆ คนถูกมัดไว้ที่มุมของห้องโถงในงานเลี้ยง คนที่ถูกมัดไว้คือสิบผู้ชั่วร้ายและฝาแฝดพาวเตอร์
“ท่านประมุขสำนัก” เซปไฟร์เดินเข้าไปหาแดร์ริลและกล่าวด้วยความเคารพนับถือ “บรรดาพี่น้องแห่งสำนักประตูสุราลัยทั้งหมดของเรามาอยู่กันที่นี่ ฉะนั้นฉันต้องพาตัวสิบผู้ขั่วร้ายและฝาแฝดพาวเตอร์มาที่นี่ด้วย ไม่อย่างนั้นพวกเขาอาจจะหนีไปได้”
แดร์ริลไม่ได้กล่าวตอบเซปไฟร์ เขาเดินไปหาเชลยศึกของพวกเขา
“ท่านประมุขสำนัก พวกเราสองคนยินดีที่จะยอมแพ้!” โอเชี่ยนนตะโกนอย่างมีความหวัง เขารู้ว่าเขาจะถูกสังหารถ้าเขาปฏิเสธที่จะยอมจำนนต่อสำนักประตูสุราลัย
แดร์ริลพยักหน้าและหันไปหาสิบผู้ชั่วร้าย “แล้วพวกนายล่ะ?”
พวกเขาทั้งหมดมีลักษณะเฉพาะตัวที่น่าสนใจ ผู้ชั่วร้ายอาวุโสหมายเลขหนึ่งเป็นคนอ้วนท่วมที่มีใบหน้าอวบ เขามีแผลเป็นรอยบากห้านิ้วยาวโดดเด่นอยู่ที่แก้มซ้ายของเขา
ผู้ชั่วร้ายอาวุโสหมายเลขสอง ดูเฉลียวฉลาดและสุภาพเรียบร้อย เขามีรูปลักษณ์ที่โดดเด่น
ผู้ชั่วร้ายอาวุโสหมายเลขแปด เป็นคนที่น่าสนใจที่สุดเขามีทรงผมแอฟโฟร และเขาผอมเพรียวราวกับกิ่งไม้ เขาดูเหมือนไม้กวาดขนไก่ที่มีชีวิตเมื่อมองมาจากที่ไกล ๆ!
สิบผู้ชั่วร้ายจ้องมองไปที่แดร์ริลอย่างขึงขัง เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ต้องการยอมจำนนต่อความต้องการของเขา ผู้ชั่วร้ายอาวุโสหมายเลขหนึ่งก็พึมพำอย่างเย็นชา “ฆ่าพวกเราให้ตายสักทีเถอะ!”
“ทำไมถึงดื้อด้านขนาดนี้” แดร์ริลขบขันเบา ๆ และพลิกฝ่ามือเขาของขณะเม็ดยาสิบ ๆ เม็ดก็ปรากฏขึ้น
แดร์ริลได้จัดเตรียม โอสถจ้าวสวรรค์ไว้ก่อนหน้านี้ พวกมันค่อนข้างมีประโยชน์ในการครอบงำบงการผู้คน!
ทุกคนในยุทธจักรต่างรับรู้ว่าโอสถจ้าวสวรรค์เป็นยาที่พิเศษมีเพียงประมุขนิกายจ้าวสรรค์เท่านั้นที่มีไว้ครอบครอง! เมื่อกลืนกินเข้าไปแล้วจะต้องใช้ยาถอนพิษภายในระยะเวลาสั้น ๆ ไม่อย่างนั้นบุคคลนั้นจะทุกข์ทรมานกับอาการติดพิษ!
ทุกคนรู้ดีเกี่ยวกับโอสถจ้าวสวรรค์!
แดร์ริลบังคับให้พวกเขากลืนเม็ดยาโอสถลงไปในปากอย่างไม่ลังเล
“แกมีโอสถพวกนี้ไว้ทำไม?” ผู้ชั่วร้ายอาวุโสหมายเลขหนึ่งถามด้วยความประหลาดใจ
แดร์ริลยักไหล่และฉีกยิ้ม “ฉันจะไม่โกหก ฉันคือปรมาจารย์นักกลั่นยาฉันสามารถผลิตโอสถพวกนี้ได้เป็นร้อยเม็ดโดยเหงื่อไม่ตก วันนี้พวกนายกินโอสถเข้าไปแล้ว ดังนั้นฉันจะให้ยาถอนพิษกับพวกนายถ้าหากพวกนายเข้าร่วมสำนักกับพวกเรา ถ้าพวกนายปฏิเสธพวกนายก็รอให้พิษทำงานและทนทุกข์ทรมานได้เลย”
สิบผู้ชั่วร้ายก็สติแตกในทันที!
พวกเขาต่างรู้ดีถึงผลกระทบของโอสถ! ผู้กล้าและผู้ทรหดมากมายหลายคนก็เคยทุรนทุราย อ้อนวอนขอยาถอนพิษ เมื่อพิษร้ายเริ่มทำงาน!
