คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 514

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 514
อีกด้านหนึ่ง แดร์ริลกำลังฮัมเพลงขณะเขากำลังเดินออกมาจากห้องน้ำเพื่อที่จะกลับไปเข้าไปข้างในห้อง

เมื่อเขาไปถึงทางเดินบริเวณนอกห้อง เขาก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย

“แดร์ริล?”

เขามองไปที่ต้นทางของเสียง และเห็นห้องของบรรดาหญิงสาวหน้าตาสวยสด พวกเธอกำลังยิ้มและสนทนากันอยู่

นั่นคือเซอซี, เอเวอลีน และเพื่อน ๆ ของพวกเธออีกสองสามคน

เซอซีลุกขึ้นยืนและยิ้ม “แดร์ริล นายก็มาที่นี่ บังเอิญอะไรขนาดนี้!” เธอจากไปหลังจากการชุมนุมรวมตัวกันก่อนหน้านี้เพื่อไปหากับเพื่อน ๆ ของเธอ และเจอเข้ากับแดร์ริลอย่างไม่คาดคิด

ทุกคนต่างมองไปที่แดร์ริล

“เขาไม่ใช่ไอ้ทึ่มคนนั้นเหรอ?”

“ฉันยังมีรูปเขาล้างเท้าเอเวอลีนอยู่เลย”

ความวายป่วงทำให้แดร์ริลรู้สึกอับอาย โอ้บ้าจริง! พวกเขายังจดจำเหตุการณ์ล้างเท้าครั้งนั้นได้

“แดร์ริล นั่งลงก่อนสิ” เซอซีลุกขึ้น

นึกย้อนกลับไปที่ชายหาด เมื่อคนจากสำนักชายฝั่งต้องการข่มเหงรังแกเธอ แดร์ริลเป็นคนเดียวที่ยืนหยัดต่อสู้กับพวกเขา เซอซีชื่นชมในความช่วยเหลือของเขา

ไม่นานมานี้เอง แดร์ริลได้ปล่อยตัวคุณปู่ของเอเวอลีน เธอยังไม่ได้ตอบแทนความดีความชอบของเขา ดังนั้นเซอซีจึงอยากจะชวนแดร์ริลมาดื่ม

“ฉันขอโทษ ฉันดื่มไม่ได้เมแกนกำลังรอฉันอยู่อีกห้อง” แดร์ริลยิ้มและกล่าวปฏิเสธเธออย่างสุภาพ เมแกนนั้นโด่งดังในเมืองตงไห่ในฐานะที่เธอเป็นถึงหัวหน้าทีมนักสืบคดีอาชญากรรม ทุกคนต่างเคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของเธอ

“งั้นเราก็ชวนเมแกนมาด้วยเลยสิ เอาไหม?” เซอซีกล่าวถามอย่างตื่นเต้น

เมือเอเวอลีนเห็นว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นเธอก็กระทืบเท้า “เซอซีเรามาที่นี่ก็เพื่อจะมาสนุกกัน ทำไมเธอต้องไปชวนไอ้ไร้ค่านี่มาด้วย?”

เอเวอลีนนั้นรำคาญที่เห็นหน้าแดร์ริล เธอจะไปดื่มสังสรรกับเขาได้อย่างไร? แดร์ริลทำให้เธอต้องไปเรียกเขาว่าพี่ชายที่แสนดีก่อนที่เขาจะปล่อยตัวคุณปู่ของเธอ มันน่าอับอายมากแค่ไหน?

เซอซีฉีกยิ้ม “มันคือเรื่องบังเอิญไง! มานั่งด้วยกันเลย ไม่เป็นไรใช่ไหมแดร์ริล?”

แดร์ริลไม่สามารถจะปฏิเสธเธอได้อีกต่อไป เขาจึงพยักหน้าและพาเมแกนไปที่ห้องเพื่อร่วมดื่มกับเซอซีและเพื่อน ๆ ของเธอ

แดร์ริลโชคดีมากในคืนนี้ มีผู้หญิงมากมายอยู่ในห้อง และเขาเป็นแค่เพียงผู้ชายคนเดียวในห้อง สายตาของเขาทำงานหนักมาก เขามองไปที่ผู้หญิงทีละคน ทีละคน

สีหน้าของเมแกนไม่สู้ดีเท่าไหร่ อาจารย์ของเธอเพิ่งจะมอบหมายภารกิจสำคัญให้ เธอมีอาการหายใจไม่ทั่วท้อง

หลังจากดื่มไปสองสามรอบ แดร์ริลก็รู้ตัวทันทีว่าเขาดื่มหนักเกินไป

เขาดื่มไปเป็นสิบ ๆ ขวดก่อนหน้าที่โอเรนทอล เพิร์ล และเขายังดื่มไปอีกสองสามขวดกับบรรดาสาว ๆ เขารู้สึกวิงเวียนศรีษะ

“เฮ้ แดร์ริลนายไม่ไหวแล้วใช่ไหม?” หนึ่งในสาว ๆ ถามขึ้นมาขณะเธอมองไปที่แดร์ริล “นายอ่อนกว่าพวกเราอีก เมาแอ๋เลยเพิ่งจะดื่มไปสองสามแก้ว”

“ใช่แดร์ริล ยกให้หมดแก้วเลย” หญิงสาวอีกคนกล่าว

ทุกคนรบเร้าแดร์ริลให้ดื่มเข้าไปอีกในฐานะที่เขาเป็นผู้ชายคนเดียวในนั้น

สติของแดร์ริลเลือนหาย เขาไม่สามารถปฏิเสธหญิงสาวได้ เขาดื่มเข้าไปอีกขวดแล้วขวดเล่า เขาเมามากจนไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไรแล้ว

ในที่สุดเซอซีก็ทนไม่ไหวอีกต่อไปเธอกล่าวนุ่มนวล “พอได้แล้ว พวกเธอทุกคนต้องหยุดบังคับให้เขาดื่มสักที เขาถึงลิมิตของเขาแล้ว…”

แดร์ริลไม่มีกำลังภายใน มันจะเป็นการแย่สำหรับร่างกายของเขาถ้าหากเขาดื่มมากเกินไป

หลังจากที่เธอกล่าว หนึ่งในเพื่อนสาวของเธอก็หัวเราะ “เฮ้ย เซอซีหรือว่าเธอจะสนใจอะไรในตัวของแดร์ริล?” เพื่อนสาวคนอื่น ๆ ทั้งหมดก็เริ่มหัวเราะไปที่เซอซี

ใบหน้าของเซอซีนั้นแดงก่ำ เธอไม่รู้ว่าจะกล่าวอะไรดี