คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 535

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 535
แดร์ริลหัวเราะอย่างกลั้นไม่ได้เมื่อได้ยินคำพูดของโมนิก้า

‘ตายล่ะ โลกใหม่พยายามอย่างมากที่จะเอาชนะนิกายจ้าวสวรรค์’ แดร์ริลคิด

โมนิก้ารู้สึกโกรธเล็กน้อยและกัดริมฝีปาก “ฉันรู้สึกผิดหวังต่อประมุขนิกายเป็นอย่างต่อเรื่องนี้ แม้ว่านิกายจ้าวสวรรค์จะไม่ได้มีชื่อเสียงที่ดี อย่างน้อยพวกเราควรจะมีความกล้าหาญ! แล้วยังไงถ้าเรากลายเป็นนิกายพิทักษ์อย่างเป็นทางการ? ถ้าโลกของเราตกเป็นของโลกใหม่ พวกเราแค่ต้องอาศัยอยู่ในการควบคุมของใครบางคน! ลูกผู้ชายไม่ควรหันหลังให้กับความเหนื่อยยาก ประมุขนิกายเต็มใจที่จะเป็นขี้ข้าของโลกใหม่ได้อย่างไร? ฉันผิดหวังในตัวเขามากจริง ๆ ”

แดร์ริลรู้สึกทราบซึ้งในคำพูดของโมนิก้า

เขาไม่เคยคาดหวังว่าผู้หญิงที่บอบบางเช่นโมนิก้าจะมีคุณธรรมเพียงนี้

โมนิก้าหัวเราะและพูดอย่างอ่อนหวาน “นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงไม่อยากอยู่ที่เกาะสราญรมณ์อีกต่อไป ฉันไม่อยากเป็นกบฏต่อนิกายจ้าวสวรรค์ ฉันออกจากที่นี่แม้ว่าฉันจะไม่มีลูกของนาย อย่างไรก็ตาม ประมุขนิกายจะต้องตามหาตัวฉันแน่นอนถ้าฉันออกไป ดังนั้นฉันจึงต้องวางแผนอย่างรอบคอบ”

โมนิก้านั่งลงบนเก้าอี้และจิบชา “ครึ่งเดือนต่อจากนี้ ประมุขของโลกใหม่จะส่งทูตอีกคนมาหารือถึงการปราบจักรวาลโลกกับประมุขนิกายของพวกเรา งานเลี้ยงจะต้องถูกจัดขึ้นที่เกาะสราญรมณืเพื่อเฉลิมฉลองในโอกาสนี้อย่างแน่นอน ฉันจะหาโอกาสในช่วงเวลานั้นจุดไฟสนามหลังบ้านทั้งหมด ลูกศิษย์ทุกคนบนเกาะสราญรมณ์จะเมามายเกินกว่าที่จะดับไฟในคืนนั้น”

โมนิก้าวางแก้วชาลงและเอ่ยอย่างอย่างอ่อนโยน “ฉันจะใช้โอกาสในตอนนั้นหนีและเมื่อประมุขนิกายได้สติ เขาต้องคิดว่าฉันถูกเผาเป็นเถ้าไปแล้วและคงไม่ตามหาฉัน”

โอ้

แดร์ริลรู้สึกประทับใจแต่มีความกังวลเกี่ยวกับแผนของเธอนิดหน่อย “มันไม่อันตรายเกินไปหรือ?”

อย่างไรก็ตาม ต้องบอกไว้เลยว่าประมุขนิกายค่อนข้างมีไหวพริบดี

โมนิกาขยับริมฝีปากอย่างนุ่มนวล “ฉันจะทำมันแม้ว่ามันจะอันตราย ฉันต้องออกไปจากที่นี่ถ้าฉันไม่อยากกลายเป็นคนทรยศต่อจักรวาลโลกหรือไม่ฉันต้องอยู่บนเกาะนี้ต่อไป แต่เหตุผลหลักคือฉันอยากคลอดลูกของเราอย่างปลอดภัย”

ตอนนั้นเองที่โมนิก้าเผยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความรักและลูบหน้าท้องของเธอ

แดร์ริลไม่ได้พูดอะไร เขาพยักหน้า “ก็ได้ ผมจะเตรียมเรือมารับคุณในตอนนั้น”

“ตกลง” โมนิก้าพูดอย่างอ่อนหวานก่อนที่เธอจะหน้าแดงโดยไม่ได้ตั้งใจ “แดร์ริล ฉันเป็นของนายตั้งแต่นี้ต่อไป นาย… นายสามารถมีภรรยาหลายคนได้ แต่นายไม่สามารถทิ้งฉันได้! ถ้านายไม่ต้องการฉันอีกต่อไป ฉันจะ…”

เสียงโมนิก้าเบาลงราวกับว่าเธอพูดไม่ได้ศัพท์ ใบหน้าแดงก่ำของเธอมีเสน่ห์และดึงดูดควารู้สึกของแดร์ริลเป็นอย่างมาก

แดร์ริลจ้องไปที่โมนิก้าด้วยรอยยิ้มและถามติดตลกว่า “คุณจะทำอะไร?”

กิริยาของนายหญิงแห่งนิกายช่างน่าชื่นชมจริง ๆ

โมนิก้าพูดอย่างน่ารัก “ถ้านายไม่ต้องการฉันอีกต่อไป ฉันจะโดดหน้าผาไปพร้อมกับลูกชายของเรา”

โมนิก้ายิ้มเย้ยด้วยความชอบใจขณะที่พูด

แดร์ริลหัวเราะและแกล้งโมนิก้า “คุณรู้ได้ยังไงว่าเป็นเด็กผู้ชาย? ถ้าเป็นเด็กผู้หญิงล่ะ?”

“ฉันเกลียดคุณ แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น” โมนิก้าไม่พอใจเล็กน้อย เธอยืนขึ้นอย่างช้า ๆ และเดินไปข้างเตียงก่อนที่จะสั่งแดร์ริล “มานอนกับฉัน”

โมนิก้าพูดเสร็จก็นอนลงบนเตียง “ฉันจะบอกความลับใหญ่อีกเรื่องหนึ่ง”