คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 538
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 538
คิงส์ตันเดินเข้ามาในตอนนั้นและถอนหายใจเมื่อเขาเห็นอาการซึมเศร้าของลูกสาวก่อนที่จะปลอบเธอ “อีวอน ลูกยังคงคิดถึงแดร์ริลหรือ? ตอนนี้ทุกคนรังเกียจเขา อีกทั้งหกสำนักหลักและทุกตระกูลใหญ่กำลังหาทางที่จะกำจัดเขา ผู้ชายอย่างเขาถอนตัวไม่ได้แล้ว ทำไมลูกถึงยังคงหลงเสน่ห์เขา? และยิ่งไปกว่านั้น เขาสมรู้ร่วมคิดกับนิกายตำหนักอมตะซึ่งเป็นสิ่งที่ให้อภัยไม่ได้!”
อีวอนยิ้มและไม่ได้พูดอะไร แดร์ริลเป็นผู้ชายที่ดีที่สุดบนโลกใบนี้ในความคิดของเธอ! อีวอนจะไม่เชื่อคำให้ร้ายต่อเขาไม่ว่าใครจะเป็นคนพูดก็ตาม
คิงส์ตันรู้สึกกังวลที่เห็นลูกสาวยังคงอยู่ในความเงียบ “อีวอน อย่าคิดถึงแดร์ริลอีกเลย วันนี้อากาศดี เราออกไปเดินข้างนอกกันเถอะ”
อีวอนยังอยู่ในความเงียบและก็ส่ายหัว
คิงส์ตันเริ่มรู้สึกกระวนกระวาย “ลูกสาวที่รักของพ่อ ลูกจะไปไหมถ้าพ่อขอร้อง!?”
อีวอนไม่สามารถที่จะกักตัวอยู่บ้านต่อไปได้ ไม่เช่นนั้นเธอจะป่วยไม่ช้าก็เร็ว!
“พ่อขอร้องลูก วันนี้อากาศค่อนข้างดี พ่อจะพาลูกไปที่ชายหาด…” คิงส์ตันพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวัง
ถอนหายใจ
อีวอนรู้สึกหมดหนทางแบบพูดอยากเฉยเมยว่า “ก็ได้ค่ะพ่อ พ่อไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว หนูจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้า โอเคไหมคะ?”
“แน่นอน แน่นอน!” คิงส์ตันรู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมากกับการเห็นด้วยของลูกสาว หลังจากหลายวัน ในที่สุดลูกสาวของเขาก็จะออกจากบ้านและผ่อนคลาย….
สามชั่วโมงต่อมา ทะเลสาบมังกรทะยาน
คิงส์ตันและอีวอนกำลังเดินริมชายหาดที่ทะเลสาบมังกรทะยาน
อีวอนคุ้นเคยกับทะเลสาบมังกรทะยานเนื่องจากหลายตระกูลใหญ่ของเมืองตงไห่ได้เดินทางมาที่นี่เมื่อสองสามเดือนก่อน เคนท์ให้คนแกล้งแสดงเป็นฉลามในตอนนั้นซึ่งมันดึงดูดฉลามตัวจริงอย่างคาดไม่ถึง
มันเป็นช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วงแต่วิวที่นี่ยังคงน่าหลงใหลราวกับหอภาพทิวทัศน์ที่ยังคงสวยงามอยู่เสมอและทำให้ทุกคนไม่อยากจากไป
“ลูกสาวพ่อ…”
คิงส์ตันรู้สึกผ่อนคลายขึ้นเมื่อเขาเห็นวิวที่สวยงามก่อนที่เขาจะพูดกับอีวอนด้วยรอยยิ้ม “ดูสิว่าวิวมันสวยขนาดไหน ลูกจะรู้สึกดีขึ้นมากหลังจากที่ได้ออกมาเดินเล่น อย่าเอาแต่กักตัวอยู่ที่บ้านเลย”
อีวอนฝืนยิ้มแต่ไม่ได้พูดอะไรสักคำ
คิงส์ตันกำลังจะพูดแต่โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและเห็นว่าเป็นสายจากตัวแทนขายสินค้าโบราณวัตถุ
สิ่งที่ผู้พูดอีกฝั่งพูดยังไม่ชัดเจน แต่คิงส์ตันตื่นเต้นเป็นอย่างมากและตอบกลับว่า “อะไรนะ? ก็ได้ ผมจะไปที่นั่นเดี๋ยวนี้!”
เขาวางสายหลังจากพูดจบและมองไปที่อีวอน “ลูกพ่อ พ่อต้องไปที่เมืองหนานหยาง มีชุดวัตถุโบราณที่ว่ากันว่าเป็นเครื่องหยกจากวังของราชวงศ์ฮั่น! พ่อต้องไปดู ถ้าธุรกิจนี้ประสบความสำเร็จเราจะทำกำไรได้อย่างมากอีกครั้ง!”
คิงส์ตันหัวเราะและพูดต่อ “อยู่ที่นี่ พักผ่อนและเที่ยวให้สนุกนะ”
คิงส์ตันเรียบร้อยก่อนออกไปหลังจากที่เขาพูดจบ
อีวอนยังคงไม่สนใจเมื่อเห็นพ่อของเธอออกไป เธอเดินริมทะเลอย่างช้า ๆ และอดคิดถึงแดร์ริลไม่ได้
เธอคิดถึงตอนที่ถูกฉลามไล่ล่าในทริปที่แล้ว สถานการณ์ตอนนั้นอันตรายมากแต่แดร์ริลไม่ได้สนใจความปลอดภัยของตัวเขาเอง เขายืนอยู่ด้านหน้าของอีวอนและต่อสู้กับฉลาม
สถานการณ์ตอนนั้นเลวร้ายมาก อีวอนอาจจะตายไปแล้วถ้าไม่ใช่เพราะแดร์ริล
อีวอนยังคงจำเหตุการณ์ได้อย่างชัดเจนตอนที่แดร์ริลฆ่าฉลามและตัวเขาก็เต็มไปด้วยเลือด! หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความอบอุ่นเมื่อเธอคิดถึงเหตุการณ์ในตอนนั้น อย่างไรก็ตาม เธอยังมีท่าทางที่โศกเศร้า
‘แดร์ริล ฉันอยู่ที่ทะเลสาบมังกรทะยานแต่คุณอยู่ที่ไหน…’ อีวอนคิด
“ฮ่าฮ่า!”
อีวอนได้ยินเสียงหัวเราะจากด้านหลังของเธอ!
อีวอนมองตามไปทางเสียงและเห็นคู่หญิงชายที่อยู่ไม่ไกลออกไป พวกเขาเดินมาทางอีวอนอย่างช้า ๆ ขณะที่กำลังพูดคุยและหัวเราะ
ผู้หญิงและผู้ชายคู่นี้จะเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจากแม่ชีแห่งโชคชะตาและเจ้าสำนักคุนหลิน ลีรอย! พวกเขากำลังหารือกันว่าจะกำจัดประตูสุราลัยอย่างไร
อีวอนรู้สึกรำคาญใจที่เห็นสองคนนี้
