คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 558
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 558
กำลังภายในที่แข็งแกร่งปะทุออกมาจากแซคคารี มันทรงพลังมากจนทำให้อากาศรอบตัวเขาบิดเบี้ยว รอยร้าวปรากฏขึ้นทั่วร่างกายของเขา
“แดร์ริลตายแน่” ทุกคนต่างสะดุ้งเฮือก
“สมน้ำหน้า! ทำไมเขาถึงไปท้าทายรองเจ้าสำนักโรงเรียนเทียนชาน”
ทุกคนต่างสัมผัสได้ว่าแซคคารีกำลังจะฆ่าแดร์ริล! ใครจะไปหลบหลีกการโจมตีที่รุนแรงขนาดนั้นได้?
“สามีที่รัก!” ลิลี่ตะโกน เธอนำ้ตาคลอเบ้า เธอต้องการเข้าไปช่วยเขาแต่มันก็สายเกินไปแล้ว
เซอซีกระวนกระวายด้วยเช่นกันขณะที่เธอกล่าว “แดร์ริล วิ่งหนีไป! นายมัวรออะไรอยู่?”
แม้แต่เธอก็ยังเห็นว่าแซคคารีขุ่นเคือง ลูกศิษย์คนโปรดของเขาถูกกระทืบปางตาย ใครจะไม่เคืองโกรธล่ะ? อย่างไรก็ตาม แดร์ริลไม่สั่นไหวเลยแม้แต่น้อย เขาเพียงแค่จ้องเขม็งไปที่แซคคารีอย่างเย็นชา
แซคคารีเหวี่ยงหมัดอย่างรุนแรง หลายคนไม่กล้ามองแต่พวกเขารู้ว่าแดร์ริลนั้นมาถึงวาระสุดท้าย หมัดนั้นดังสนั่นและแข็งกร้าวรุนแรง
บางคนที่ไม่กล้าทนดูได้ก็หลับตาปี๋ พวกเขารู้ดีว่าถ้าแดร์ริลถูกต่อย เขาจะตายคาที่ในทันที!
“อย่า!” ดวงตาของลิลี่แดงก่ำ น้ำเสียงของเธอแหบแห้ง
แดร์ริลค่อย ๆ ขยับตัวหลบหมัดอย่างใจเย็น “ไอ้จำอวด” จากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นและตบแซคคารีเข้าอย่างแรง
พูดตามตรง มันคือเรื่องยากที่จะต่อสู้กับแซคคารีซึ่ง ๆ หน้า อย่างไรก็ตามแซคคารีประเมินแดร์ริลต่ำเกินไป เขาคิดว่าแดร์ริลอยู่เพียงระดับปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นหนึ่งเท่านั้น และแดร์ริลคงจะถูกกำราบได้โดยง่าย ฉะนั้นเขาจึงประมาทแดร์ริล
ใครจะไปรู้ว่าเขาสามารถตอบสนองอย่างรวดเร็วจนสามารถหลีกเลี่ยงหมัดของแซคคารีได้?
เมื่อแดร์ริลตบเข้าไปที่หน้าของแซคคารี แซคคารีรู้ตัวทันทีว่าเขาประเมินแดร์ริลต่ำไป แต่มันก็สายเกินไปเสียแล้ว!
เพี้ยะ!
ฝ่ามือตบของแดร์ริลนั้นรวดเร็วฉับไวและทรงพลัง เสียงก้องกังวานทุ้มต่ำก็ตามมา มันทำให้ตัวชองแซคคารีบินลอยไปในอากาศกว่ายี่สิบเมตรก่อนจะร่วงลง เขากระอักเลือดออกมาเมื่อเขาลงจอดที่พื้น
แซคคารีรู้สึกราวกับว่าเครื่องในของเขาได้รับบาดเจ็บและเขาก็เป็นลมหมดสติไป
ทุกคนต่างอ้าปากค้าง แค่ตบเพียงครั้งเดียวก็สามารถเอาชนะรองเจ้าสำนักโรงเรียนเทียนซานได้อย่างนั้นเหรอ?
พวกเขามองดูแดร์ริลราวกับกำลังมองเห็นปีศาจร้าย ลิลี่และเซอซียังคงอยู่ในอาการตกใจ
“กราบขอโทษมาซะ!” แดร์ริลกล่าวขณะเขาค่อย ๆ เดินเข้าไปใกล้เจเรมีอย่างช้า ๆ
เจเรมีพูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว เขารู้สึกงวยงง เขาไม่เคยคิดมาก่อนในชีวิตว่าอาจารย์ของเขาจะถูกแดร์ริลกำราบได้ด้วยเพียงการตบแค่ครั้งเดียว… อย่างไรก็ตามอาจารย์ของเขาเป็นถึงระดับปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นสี่!
เจเรมีกล้ำกลืนน้ำลายอย่างแรง ขณะเขาสัมผัสได้ว่าแดร์ริลได้ปล่อยกระแสกำลังภายในที่แข็งกร้าวออกมาบดขยี้เขาจนแทบจะหายใจไม่ออก ถ้าเขาไม่กราบขอโทษในเร็ว ๆ นี้ ชะตาของเขาคงจะถึงฆาต!
“ฉันขอโทษ ฉันขอโทษ ฉันผิดไปแล้ว” เจเรมีไหว้ขอโทษ
“คุกเข่าและกราบขอโทษตามที่แกบอกเมื่อกี้ซะ” แดร์ริลสั่ง เขาจ้องมองอย่างเยือกเย็น
“ฉัน…” เจเรมีเหงื่อแตกไหลท่วม เขาคร่ำครวญในใจ เขาเพิ่งจะชวนเวร่าออกมาเที่ยวด้วยกันได้ ฉะนั้นเขาจึงอยากจะกำราบแดร์ริลต่อหน้าเวร่าเพื่อสร้างความประทับใจให้กับเธอ ใครจะไปคาดคิดว่ามันจะกลับกลายมาเป็นเขาที่จะต้องอับอายขายขี้หน้าและไม่ใช่เพียงแค่เขาที่โดนกระทืบอาจารย์ของเขาเองก็พลอยซวยโดนตบไปด้วยเช่นกัน
เขาจะทำให้ตัวเองขายขี้หน้าไปมากกว่านี้ได้อย่างไรกับการที่จะต้องคุกเข่าต่อหน้าแดร์ริล?
