คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 564
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 564
ด้วยน้ำเสียงที่วิตกกังวลของแด๊กซ์ แดร์ริลกล่าวถามในความตื่นตระหนก “เกิดอะไรขึ้น?”
แด๊กซ์ส่ายหัวของเขา “ฉันเพิ่งจะช่วยชีวิตคนไว้ เขาบาดเจ็บสาหัส นายพอจะมีโอสถอะไรที่พอจะช่วยเขาได้บ้างไหม? เอามาให้ที่นี่หน่อยเร็วเข้า!”
“ให้ตายสิพับผ่า! นายทำฉันตกใจหมด” แดร์ริลกล่าวอย่างโมโห เขาคิดไปว่าแม่ชีแห่งโชคชะตาได้มาหาเรื่องอีกแล้ว เขากล่าวถามอย่างสงสัยอยากรู้ “นายช่วยชีวิตใครไว้?”
แด๊กซ์ส่ายหัว “ฉันเองก็ไม่รู้ ฉันไปเจอเขาในป่าแถบชานเมือง และเขามีบาดแผลทั่วตัวเต็มไปหมด ฉันทิ้งเขาไว้ไม่ได้ ฉันเลยพาเขากลับมาที่บ้าน”
แด๊กซ์กล่าวต่อ “แต่ฉันคิดว่าเขาคงจะอยู่ได้อีกไม่นาน เขาบาดเจ็บมาก มาเร็วเข้า! เอาโอสถติดตัวนายมาด้วย”
แดร์ริลพยักหน้า “ฉันจะไปถึงเร็ว ๆ นี้” เขาวางสายและเรียกรถแท็กซี่
“คฤหาสน์แซนเดอร์ส” แดร์ริลกล่าวกับคนขับ
คนขับแท็กซี่ก็อดไม่ได้ที่จะหันมามองไปที่แดร์ริล คฤหาสน์แซนเดอร์สนั้นมีชื่อเสียงในเมืองตงไห่ ถึงอย่างไรแด๊กซ์นั้นก็คือผู้มีอิทธิพล อย่างไรก็ตาม พลังอำนาจและบารมีของเขานั้นกลับร่วงหล่นลงเป็นอย่างมากหลังจากแม่ชีแห่งโชคชะตาจับกุมตัวเขาและสังหารคนของเขาไปมากมาย
ตอนนี้โลกใต้ดินของเมืองตงไห่อยู่ภายใต้การปกครองของ แอ๊บบี้ กายและแบรนดอน กาย
ที่เบาะหลัง โทรศัพท์มือถือของแดร์ริลก็ดังขึ้นเมื่อเขากำลังจะงีบหลับ เขาคิดว่าแด๊กซ์นั้นโทรมาหาเขาอีกรอบ แต่มันเป็นสายมาจาก เชสเตอร์ วิลสัน กุนซื่อพัดกระจ่างแห่งนิกายตำหนักอมตะ
เขาได้พบกับเชสเตอร์ระหว่างอยู่ในคุก และพวกเขาก็กลายมาเป็นมิตรสหายที่ดีต่อกันในทันที
‘ทำไมเชสเตอร์ถึงโทรมาหาฉันในตอนนี้?’ แดร์ริลสงสัยขณะเขารับสาย
“น้องชาย! มีเรื่องร้ายเกิดขึ้น!” เชสเตอร์ตะโกน
“เชสเตอร์ เกิดอะไรขึ้น? ใจเย็น ๆ ค่อย ๆ พูดช้า ๆ” แดร์ริลปลอบ เขากำลังสับสนขณะที่คิดว่าทำไมเชสเตอร์ถึงกระวนกระวายมากขนาดนั้น
เชสเตอร์สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และเริ่มค่อย ๆ อธิบาย “เมื่อสามวันก่อนท่านประมุขนิกายได้เดินทางออกจากแท่นบูชาของเราเพื่อไปที่เมืองตงไห่ ไม่มีใครกล้าถามว่าจะไปทำไมเพราะเขายืนยันจะไป แต่วันนี้เขาส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือมาหาเรา! เขาจะส่งสัญญาณก็ต่อเมื่อเขาตกอยู่ในอันตรายเท่านั้น! มันจะต้องมีเรื่องเกิดขึ้นกับเขาอย่างแน่นอน ได้โปรดรวบรวมคนของนายและออกตามหาให้ทั่วทั้งเมืองตงไห่! เราจะต้องหาเขาให้เจอ!”
อะไร? ท่านประมุขนิกายกำลังตกอยู่ในอันตรายอย่างนั้นเหรอ?
แดร์ริลก็ตกตะลึงในทันที เขากล่าว “ได้ ได้ อย่าตื่นตระหนก ฉันจะส่งคนของฉันออกไปตามหาเขา”
แดร์ริลวางสาย จากนั้นเขาก็โทรหาเคลัน เลวิสเพื่อรวบรวมคนของเขาออกตามหาท่านประมุขนิกายตำหนักอมตะในเมืองตงไห่
ที่คฤหาสน์แซนเดอร์ส แด๊กซ์กำลังเดินวนเวียนไปมาอย่างเคร่งเครียด มีชายนิรนามคนหนึ่งนอนบาดเจ็บสาหัสอยู่บนเตียงของเขา แด๊กซ์พบกับเขาที่ป่าแถบชานเมืองเมื่อเห็นว่าเขาบาดเจ็บแสนสาหัสมากขนาดนี้ แด๊กซ์จึงพาเขากลับมาที่บ้าน
เมื่อเขาเห็นชายคนนั้น แด๊กซ์ก็ตกใจเขาไม่เคยเห็นใครได้รับบาดเจ็บสาหัสเท่านี้มาก่อน จากที่ปกครองเมืองตงไห่มาเป็นเวลานานหลายปี แด๊กซ์เองก็ผ่านการต่อสู้มานับครั้งไม่ถ้วน
จนกระทั่งถึงตอนนี้มีแผลเป็นอยู่ทั่วร่างกายของแด๊กซ์จากการต่อสู้ในแต่ละครั้งที่ผ่านมา เขาจดจำได้ว่าครั้งที่สาหัสที่สุดคือตอนที่อยู่ในบาร์ เขาถูกแทงถึง 36 แผลจากพรรคพวกของโดน็อกซ์ ดิกสัน ระหว่างที่พยายามจะช่วยลิลี่ ถึงอย่างไรเหตุการณ์นั้นก็ดูเล็กน้อยไปเลยเมื่อเปรียบเทียบกับอาการบาดเจ็บแสนสาหัสของชายนิรนามผู้นี้
มันมีรอยถูกฟันแทงเป็นร้อยแผลบนร่างกายของชายคนนี้ และมันเป็นแผลมาจากกระบี่ แผลของชายคนนี้นั้นนับไม่ถ้วน ชายคนนี้กำลังยื้อกับชีวิตอย่างหมดสติ แด๊กซ์รู้สึกว่ามันไม่น่าเชื่อที่เขายังมีชีวิตรอดอยู่ได้หลังจากบาดเจ็บสาหัสมากขนาดนี้ เขาพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เลือดหยุดไหล แต่มันก็ช่วยอะไรไม่ได้มาก เขาจำเป็นจะต้องรอให้แดร์ริลมาถึง
ตราบใดที่แดร์ริลมาถึง มันคงจะต้องมีทางแก้ไข ในเมื่อแดร์ริลรู้จักวิธีปรุงโอสถ
อย่างไรก็ตาม แด๊กซ์ไม่รู้ว่าชายนิรนามคนนี้จะอดทนได้อีกนานแค่ไหน
