คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 568
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 568
’อะไร? เขาจับผู้หญิงมาไว้ให้ฉันงั้นเหรอ?’ แดร์ริลคิดขณะตกตะลึงงัน
“เชสเตอร์ นายจับใครมา?” เขาถามอย่างใคร่รู้
เชสเตอร์สูดลมหายใจเข้า “น้องชาย อย่าถามอะไรมากมายนักเลย เดี๋ยวนายก็รู้เองตอนเจอเธอ มาเร็วเข้า ฉันจะรออยู่ที่เกาะตำหนักอมตะ” จากนั้นเขาก็วางสาย
แดร์ริลส่ายหัวและมองไปที่แด๊กซ์ พวกเขาจัดกระเป๋าและมุ่งหน้าออกไปเกาะอมตะ
เป็นเวลาเที่ยงของวันถัดมา อากาศแจ่มใสในเมืองตงไห่ คลื่นลมทะเลก็เงียบสงบ
ไม่ไกลจากทะเลก็มีชาวประมงมากมายง่วนอยู่กับการหาปลา
ประมาณหนึ่งสัปดาห์ก่อนสำนักประตูสุราลัย ได้กำจัดสำนักชายฝั่งพรรคมารผู้ชั่วร้าย บรรดาชาวประมงต่างรู้สึกขอบคุณอย่างสุดซึ้งเกินคำบรรยาย เรือทุกลำมีธงเก้ามังกรผดุงความยุติธรรมโบกสะบัดอยู่ไสวอย่างภาคภูมิใจ
ท่ามกลางบรรดาเรือหลายลำที่ลอยอยู่ในทะเล เรือลำหนึ่งโดดเด่นแหวกออกมามันมีใบเรือสีแดงและมีขนาดใหญ่กว่าเรือของชาวประมงคนอื่น ๆ แดร์ริลและแด็กซ์ยืนเคียงบ่าเคียงไหล่กันบนดาดฟ้าเรือ มองดูทิวทัศน์ อย่างไรก็ตาม พวกเขาเคร่งขรึมเป็นอย่างยิ่ง ด้านหลังของพวกเขาคือโลงศพซึ่งแด๊กซ์สั่งให้คนของเขาประกอบขึ้นมา ภายในโลงศพนั้นคือ คัลลัม เวบบ์ ไอรีนโนเวล
เกาะอมตะอยู่ห่างจากเมืองตงไห่ 1,000 กิโลเมตร ดังนั้นพวกเขาจึงต้องใช้โลงศพเพื่อรักษาสภาพศพสำหรับการเดินทางที่ยาวนานเช่นนี้
การเดินทางทั้งหมดเป็นไปอย่างราบรื่นและคลื่นลมทะเลก็สงบ หลังจากผ่านไปวันหรือสองวันบนคลื่นน้ำทะเล ในที่สุดพวกเขาก็เห็นเกาะอันวิจิตรงดงามอยู่กลางมหาสุทร มันคือเกาะอมตะ
เรือเข้าเทียบชายฝั่งอย่างช้า ๆ และแดร์ริลก็เห็นว่ามีคนหลายร้อยคนยืนเรียงแถวอยู่บนฝั่ง พวกเขาคือผู้ติดตามของนิกายตำหนักอมตะและทุกคนต่างก็สวมใส่เครื่องแบบเต็มยศ ผู้นำพวกเขาเป็นชายอายุยี่สิบปีไว้ทรงผมถักเปีย
แดร์ริลและแด๊กซ์ก้าวลงจากเรืออย่างรวดเร็ว ขณะชายผมถักเปียเข้ามาใกล้พวกเขา เขากล่าวทักทายอย่างสุภาพ “พวกท่านสองคนคือประมุขสำนักแดร์ริล ดาร์บี้ และ ท่านแด๊กแซนเดอร์สใช่ไหม?”
แดร์ริลพยักหน้า “ใช่ เราเอง”
มันเป็นการเดินทางที่ยาวนานเพื่อมาถึงตำหนักอมตะ ชายผมถักเปียก้มโค้งคำนับ “กุนซือพัดกระจ่างกับจตุราชันย์พิทักษ์ทั้งสี่ และบรรดาผู้อาวุโสกำลังรอพวกท่านทั้งสองอยู่ที่จุดชมวิว ได้โปรดตามผมมา”
ชายผู้นั้นนำทางไปในขณะที่แดร์ริลและแด็กซ์ส่งสายตามองกันและกันจึงเดินตามเขาไป
ผู้ติดตามยกโลงศพขึ้นแบกอย่างระมัดระวังและหามติดตามไปด้วยเช่นกัน
เกาะอมตะนั้นสดชื่นรื่นรมย์ ชายหาดของพวกเขาเต็มไปด้วยต้นมะพร้าว มีเนินเขาไม่กี่แห่งบนเกาะและสรรพสัตว์มากมายกำลังเอนนอนกายอยู่รอบ ๆ มันคือสรวงสวรรค์
หลังจากผ่านไปสิบห้านาทีแดร์ริลและแด๊กซ์ก็มาถึงจุดชมทิวทัศน์ มันคือจุดชมทิวทัศน์ขนาดมโหฬาร กว้างใหญ่ไพศาลประมาณสามถึงสี่สนามฟุตบอล สามารถมองเห็นมหาสุมทรได้ไกลโพ้นทะเล และไม่มีจุดมืดบอดหากเกาะถูกโจมตีรุกราน ก็จะสามารถสังเกตเห็นได้ในทันที
ในตอนนี้จุดชมทิวทัศน์มีผู้คนหลายพันคนยืนเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ พวกเขาทั้งหมดคือผู้ติดตามของนิกายตำหนักอมตะ
เบื้องหน้าพวกเขาคือแท่นสูง ซึ่งเอาไว้วางบัลลังก์มังกร เชสเตอร์นั่งอยู่บนบัลลังก์สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวและถือพัดขนนกดูยรรยงโอ่อ่า
ทั้งสองข้างของเชสเตอร์นั้นคือจตุราชันย์พิทักษ์ทั้งสี่ ราชสีห์ทองคำ, หมาป่าเงิน, นาคราชแดง, อาชาขาว
นาคราชแดงและอาชาขาวเป็นคู่สามีภรรยากัน
แดร์ริลสังเกตเห็นไซออน เฟเธอร์สโตนราชสีห์ทองคำในทันที และเรือนร่างอันบอบบางของสองสาวยืนอยู่ด้างหลังเขา