คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 571

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 571
แด๊กซ์ตบอาชาขาวทำให้เขาลอยไปไกลจนกระทั่งเขาตกลงข้างนาคราชแดงภรรยาของเขา

ทุกคนต่างสะดุ้งเฮือก

นี่คือความแตกต่างระหว่างปราชญ์ยุทธขั้นหนึ่งและปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นห้า

ฉะชิ้ง!

ขวานก็ปรากฏอยู่ในมือของแด๊กซ์เขาค่อย ๆ เดินเข้าหาอาชาขาวและนาคราชแดง “พวกแกสองคนมันเนรคุณทรยศ ท่านประมุขเวบบ์เพิ่งจะตายไป เรายังไม่ทันได้ล้างแค้นให้กับเขา แต่พวกแกสองคนก็ไม่เชื่อฟังกับพินัยกรรมของเขาแล้ว ฉันจะฆ่าแกทั้งคู่เพื่อสังเวยบูชาให้เขาบนสรวงสวรรค์!”

อาชาขาวเหงื่อแตกไหลท่วม ความยโสโอหังที่เขามีก่อนหน้านี้ได้หายไปหมดแล้ว

ตุ้บ!

อาชาขาวและนาคราชแดงคุกเข่าลงและกราบขอโทษในทันที “ขอประทานอภัย พวกเรากราบขอโทษมันเป็นวิจารณญาณที่พลาดพลั้ง ต่อจากนี้เราจะจงรักภักดีต่อท่านประมุขนิกายเชสเตอร์ วิลสัน…”

อาชาขาวแทบจะน้ำตาเล็ด เขาไม่ได้คาดคิดว่าแด๊กซ์จะอยู่ในระดับปราชญ์ยุทธขั้นหนึ่ง!

แด๊กซ์แค่นเสียงโดยไม่กล่าวอะไรสักคำในขณะที่เขาหันไปมองเชสเตอร์

อาชาขาวและนาคราชแดงไม่ใช่คนซื่อบื้อ พวกเขาคร่ำครวญในทันทีและร้องโวกเวก “ท่านประมุขนิกายจงเจริญ! ได้โปรดประทานอภัยให้กับพวกเราด้วย!”

เชสเตอร์สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และกล่าวตอบ “ไม่เป็นไรหรอก ลุกขึ้น วันนี้มันจะเป็นเพียงครั้งแรกและครั้งสุดท้าย ที่พวกท่านจะกระทำแบบนี้ ฉันหวังว่าพวกท่านจะจดจำไว้เป็นบทเรียน หากกระทำการทรยศหักหลังเช่นนี้อีก หัวของพวกท่านทั้งสองจะต้องหลุดออกจากบ่า”

เพื่อความเป็นธรรม สองสามีภรรยาคู่นี้ควรถูกประหารเพื่อเป็นการเตือนสติทุกคนที่จะลุกขึ้นต่อต้านเขา อย่างไรก็ตามการประหารจตุราชันย์พิทักษ์ถึงสองคนคงจะทำให้อำนาจของนิกายอ่อนแอลง เนื่องจากท่านประมุขเวบบ์ก็เพิ่งจะด่วนจากไป

ที่สำคัญที่สุด เชสเตอร์ยังคงทำใจอย่างยากลำบากในการที่จะยอมรับกับการจากไปของคัลลัม เวบบ์ เขาไม่มีกำลังใจที่จะจัดการกับเรื่องนี้

ทันใดนั้น อาชาขาวก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเขาปาดเหงื่อออกจากหน้าผาก “ขอบคุณ ท่านประมุข” เขาขานรับ

จากนั้นอาชาขาวและนาคราชแดงก็ลุกขึ้นยืนและเดินกลับไปประจำตำแหน่งโดยไม่กล้าที่กล่าวอะไรต่ออีก

เชสเตอร์ส่ายหัว “ราชสีห์ทองคำ, แด๊กซ์ และแดร์ริลต่างเป็นพี่น้องของฉัน ได้โปรดจัดเตรียมห้องพักให้พวกเขาได้พักผ่อน” เขาบัญชาไซออน “ส่วนคนที่เหลือพวกท่านกลับไปได้แล้ว ฉันอยากจะอยู่คนเดียวอย่างสงบ”

“ขอรับท่านประมุข” พวกเขาตอบพร้อมเพรียงกันและจากไป

ลานชมทิวทัศน์ว่างเปล่าทันทีภายในระยะเวลาอันสั้น เหลือไว้เพียงเชสเตอร์และอดีนาภรรยาของเขา

เขาเดินไปที่โลงศพและคุกเข่าลงอีกครั้ง “ท่านประมุขไม่ต้องห่วง ฉันจะเป็นนำทางนิกายให้ดีที่สุด ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง หลับให้สบาย ลาก่อน…” เชสเตอร์สะอื้นไห้

อดีนาไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากลูบปลอบและยืนอยู่เคียงข้างเขา

ในตอนบ่าย เชสเตอร์ไปที่หลังเนินเขา เขาขุดหลุมศพด้วยมือเปล่าจนกระทั่งเลือดไหลเพื่อฝังโลงศพของคัลลัม

อีกฟากหนึ่งของเนินเขา แด๊กซ์และแดร์ริลนั่งเล่นอยู่ในห้องของพวกเขา พวกเขาแทบจะไม่ได้พักผ่อนในระหว่างการเดินทาง ฉะนั้นแดร์ริลจึงผล็อยหลับไปทันที

เขาหลับไปสักพักหนึ่งจนกระทั่งเขาได้ยินเสียงเคาะประตูบ้าน แดร์ริลลืมตาตื่น

“ใคร?” เขาขานตอบ

สาวกผู้ติดตามนิกายขานรับอย่างสุภาพ “นายท่านดาร์บี้ ก่อนหน้านี้ท่านประมุขของเราจับตัวผู้หญิงคนหนึ่งไว้ เขาบอกว่าเขาต้องการที่จะมอบเธอให้กับคุณ ฉันพาตัวผู้หญิงคนนั้นมาที่นี่แล้ว”