คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 594
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 594
ภูเขาคุนหลุนมีชื่อเสียงโด่งดังก็เพราะสำนักคุนหลุน
สำนักคุนหลุนคือหนี่งในสมาชิกของหกสำนักหลัก อาศัยอยู่ที่ภูเขามาแล้วเป็นเวลาถึงสองสามพันปี สำนักคุนหลุนได้ดูแลผู้มีพรสวรรค์และจอมยุทธชั้นสูงมานับไม่ถ้วน
ภูเขาคุนหลุนคือดินแดนที่เป็นขุมทรัพย์อันล้ำค่า มันดูดซับพลังจากท้องฟ้าและผืนดินเพื่อผลิตอาวุธมหาประลัยออกมากมาย พัดหยกบริสุทธิ์คุนหลุน, กระบี่ปราบมาร, และแหวนกับดักปีศาจ ต่างคืออาวุธพิเศษที่ถูกผลิตขึ้นในภูเขาคุนหลุน
สาวกของสำนักคุนหลุนกระจายตัวอยู่ทั่วทุกมุมโลก มีสมาชิกอย่างน้อยหลายแสนคน พวกเขาทั้งหมดต่างออกเดินทางเพื่อการบ่มเพาะวิทยายุทธ มีสาวกประมาณสามหมื่นคนที่คอยปกป้องภูเขาลูกนี้
พวกเขากำลังเฝ้าระวังอยู่ตรงทางเข้าหลักของภูเขา พวกเขาทั้งหมดรวมตัวเพื่อสนทนาเล่นกัน ถึงแม้ว่าหน้าที่ของพวกเขาคือปกป้องทางเข้า แต่มันก็คงจะไม่มีใครบุกเข้ามาที่ภูเขาเพื่อสร้างปัญหา
“ศิษย์พี่…” สามชิกรุ่นเยาว์ตะโกนขึ้นมา
คนอื่น ๆ ที่กำลังเคี้ยวดอกหญ้าเล่นอยู่ในปากรู้สึกรำคาญที่ถูกทักให้เสียอารมณ์ “อะไรว่ามา?”
“ศิษย์พี่ ผมคิดว่ามีคนกำลังบุกขึ้นมาที่เนินเขา”
“ไร้สาระ! ใครมันจะกล้าบุกขึ้นมาถึงที่นี่?”
พวกเขาทั้งคู่ต่างมองลงไปที่เนินเขาและก็ต้องตกใจที่ได้เห็นผู้คนนับพันกำลังวิ่งไต่ขึ้นมาจากเนินเขาสะบัดกวัดแกว่งอาวุธอยู่ในมือ ท่านกลางผู้ที่บุกรุกเข้ามามีบางคนกำลังโบกสะบัดธงขนาดใหญ่ มันคือธงเก้ามังกรผดุงความยุติธรรม
“โอ้ ไม่ พวกสำนักประตูสุราลัยกำลังบุกเข้ามา!” สาวกคุนหลุนตะโกน เริ่มเหงื่อตก เขารีบเป่าแตรให้ดังที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ เสียงของแตรส่งสัญญาณฉุกเฉินและสาวกของสำนักคุนหลุนทั้งหมดก็มารวมตัวกันในทันที!
“มีเรื่องแล้ว มีเรื่องแล้ว!” พวกเขาโวกเวกโวยวาย ไม่นานสาวกทั้งหมดสามหมื่นคนก็รวมตัวกันจัดทัพตั้งรับ ถืออาวุธครบมือ สำนักประตูสุราลัยอยู่ห่างจากพวกเขาไปไม่ถึงร้อยเมตร
“โจมตี!” แด๊กซ์โห่ร้อง ขณะเขาวิ่งนำพรรคพวกและบุกเข้าไปหาฝูงคน กวัดแกว่งด้ามขวานของเขาไปมา!
ด้านหลังของแด๊กซ์ แดร์ริลนั้นถือดาบกลืนโลหิตและพวกเขาก็นำทัพสมาชิกสำนักประตูสุราลัยสองสามพันคน!
“โจมตี!”
สาวกสำนักคุนหลุนหลายสิบคนในแนวหน้าเสียชีวิตในทันที ตัวเปียกโชกไปด้วยเลือดพวกเขาไม่มีเวลาที่จะตั้งรับได้ทัน
“แกกล้าดียังไงถึงมารบกวนสำนักคุนหลุน? พวกแกทั้งหมดจะต้องตาย!” หนึ่งในผู้อาวุโสของสำนักคุนหลุนร้องตะโกนอย่างไม่หวาดกลัว เมื่อเขาเห็นว่าสำนักประตูสุราลัยมีกองกำลังเพียงแค่สองสามพันคน เขาโบกมือและสั่งการ “สาวกคุนหลุน ฟังคำสั่ง! ฆ่าพวกมันทั้งหมด!”
บุก!
ทันใดนั้น สาวกสำนักคุนหลุนเป็นพัน ๆ คนบุกขึ้นไปข้างหน้า!
แดร์ริลฉีกเสื้อของเขาเพื่อผูกดาบกลืนโลหิตไว้กับมือ เขากลัวว่าดาบอาจจะหลุดมือ! เขาบุกเข้าไปหาสาวกสำนักคุนหลุนที่อยู่เบื้องหน้าเขาและสังหารใครก็ตามที่ขวางทางเขา
อ๊าก!
เขาสะบัดกวัดแกว่งดาบของเขา
อีวอนเหลือเวลาอยู่อีกไม่มาก เขาเอาชีวิตเข้าแลกเพื่อที่จะได้ครอบครองโอสถฟีนิกซ์!
อย่างไรก็ตามสมาชิกของสำนักประตูสุราลัยก็เสียเปรียบในเรื่องของจำนวน พวกเขาสูญเสียไพร่พลไปถึงหนึ่งในห้า
เนื้อตัวของแดร์ริลเต็มไปด้วยเลือด เขาหลงลืมจำนวนผู้คนที่เขาได้สังหารและทำให้บาดเจ็บไปหลายคน เขาแยกไม่ออกแล้วว่าเลือดที่เปรอะเปื้อนเนื้อตัวของเขามันคือเลือดของใคร ในหัวของเขาว่างเปล่าและมือของเขาก็กลายเป็นเครื่องจักรสังหารที่ไม่มีวันหยุดทำงาน
“พี่น้องสำนักประตูสุราลัยทุกท่านฟังทางนี้!”
แดร์ริลแผดเสียง “เซปไฟร์ นำพรรคพวกไปที่มุมตะวันออกเฉียงใต้!”
“นิมบัส นำพรรคพวกไปที่มุมตะวันตกเฉียงเหนือ!”
“เลวิน นำพรรคพวกไปที่มุมตะวันออกเฉียงเหนือ!”
“โวลต์ นำพรรคพวกไปที่มุมตะวันตกเฉียงใต้!”
“สองขุนพลสายฟ้า นำพรรคพวกไปที่ตรงกลาง! สิบปรมาจารย์สวรรค์ คุ้มกันทั้งหมดด้วย!”
แดร์ริลร้องคำรามด้วยน้ำเสียงอันแหบแห้งของเขา ภายใต้สถานการณ์ฉุกเฉินเช่นนี้ นี่คือวิชาค่ายกลที่เขาได้วางแผนไว้ ไม่อย่างนั้นพวกเขาทั้งหมดคงจะตายกันที่นี่
วิชาค่ายกลนี้มีนามว่าค่ายกลมังกรพยัคฆ์ มันเคยถูกใช้งานในสมัยโบราณยุคสามก๊กโดยขงเบ้ง จูกัดเหลียง
