คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 599
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 599
ในตอนที่อีวอนโทรศัพท์หาเขาก่อนหน้านี้ แดร์ริลก็เดาได้ทันทีว่าเป็นซาแมนธาที่ดึงเข็มเงินของอีวอนออก!
เขาทนไม่ไหวอีกต่อไปหลังจากได้ยินคำกล่าวที่โหดร้ายทั้งหมดซึ่งออกจากปากของซาแมนธา
“แกไล่ฉันงั้นเหรอ?” ซาแมนธาโกรธเคืองเมื่อเธอได้ยินกับคำกล่าวของแดร์ริล
ถึงคราวที่ลิลี่ปรอทแตก “แดร์ริล นายพูดกับแม่อย่างนั้นได้ยังไง?”
หัวใจเธอแตกสลายเมื่อเห็นแดร์ริลจับมือกับอีวอนตอนเธอเข้าไปในห้อง
‘ในเมื่อตอนนี้นายมีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับเธอแล้ว ฉันก็คงไม่มีค่าอะไรสำหรับนาย แต่ตอนนี้นายกำลังไล่ให้แม่ของฉันไปให้พ้นงั้นเหรอ?’ ลิลี่คิด เธอตะขิดตะขวงใจ
เฮ้อ
แดร์ริลสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เขานั้นรู้สึกท้อแท้สิ้นหวังเพราะตอนนี้อีวอนยังคงหมดสติอยู่ เขากล่าวกับลิลี่ “ซาแมนธาคือแม่ของเธอ ไม่ใช่แม่ฉัน”
ลิลี่ตัวสั่นเทาเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น เธอรู้สึกผิดหวัง
ซาแมนธายังคงเดือดดาลเมื่อเธอสบถด่า “ไอ้คนเนรคุณ! สามปีมานี้แกอาศัยอยู่กินที่บ้านของฉัน ลูกสาวฉันก็ให้ความนับถือกับแกเสมอแล้วแกตอบแทนเธอแบบนี้งั้นเหรอ? แกนี่มันแย่ยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน!”
“ผมเองเหรอที่ไร้ประโยชน์? ผมคือคนที่เลวยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉานงั้นเหรอ?” แดร์ริลกำหมัดแน่น ความขุ่นเคืองที่เขาสั่งสมไว้ตลอดสามปีที่ผ่านมาได้ระเบิดออกในทันที
“เมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ตอนที่ตระกูลลินดันหมดเงินทุนและจำเป็นต้องขายหุ้นของคุณเพื่อไม่ให้ล้มละลาย ผมเองคือคนที่ขอให้พอลจากดราก้อน เทคเข้าซื้อหุ้น 50% จากนั้นหุ้นก็คืนให้กับลูกสาวของคุณ!” แดร์ริลตะคอกด้วยนัยน์ตาสีแดงฉาน
“ยิ่งไปกว่านั้น ผมเป็นคนสั่งให้เลขาเพิร์ลติดต่อลิลี่เกี่ยวกับเรื่องความร่วมมือกันระหว่างตระกูลลินดันกับบริษัทแพลทินัม ผมไม่ได้โทรหาใครอีก”
“หนึ่งเดือนก่อน ตอนตระกูลลินดันถีบหัวไล่ส่งลิลี่ออกจากตระกูล เธอต้องหาเงินผ่านช่องทางออนไลน์เงินล้านที่เธอหามาได้ก็มาจากผมทั้งหมด”
แดร์ริลสติแตก “ผมทำหลายอย่างเพื่อตระกูลลินดัน แต่พวกคุณปฎิบัติกับผมไว้ยังไง? ในช่วงสามปีที่ผ่านมา มีใครในตระกูลของคุณที่ปฏิบัติกับผมเหมือนมนุษย์บ้าง? ในสายตาของคุณผมแย่ยิ่งกว่าหมาซะอีก”
ร่างกายของแดร์ริลสั่นไปทั้งตัว
ซาแมนธาขบเคี้ยวฟันของเธอสรรหาคำกล่าวตอบไม่ได้ ไม่กี่วินาทีต่อมาเธอก็หัวเราะร่า “แกจะสาธยายอะไรเยอะแยะ? มีแต่คนไร้ประโยชน์เท่านั้นแหละที่จะพูดถึงความดีที่ได้ทำ แกเคยเป็นมหาเศรษฐีในเมืองตงไห่มาก่อนแล้วยังไง? ตอนนี้แกก็ไม่มีค่าอะไรอยู่ดี!”
ซาแมนธาก็ตระหนักรู้ตัวดีว่าเธอคิดผิด ความจริงแล้วแดร์ริลได้ทำหลายสิ่งหลายอย่างเพื่อตระกูลของเธอ “อีกอย่าง แกจะโมโหอะไรนักหนา? ฉันกับลิลี่ก็มาส่งอีวอนกลับบ้าน แกจะดราม่าไปทำไมมากมาย? ตอนนี้เธอก็หมดสติอยู่ แต่ไม่ใช่ฉันที่ทำให้เธอหมดสติ”
แดร์รกรอกสายตามองดูเธอและถ่มถุย “คุณรู้ไหมว่าอีวอนยอมให้สำนักคุนหลุนดูดซับพลังจิตวิญญาณของเธอไป เพียงเพราะเธอจะช่วยชีวิตผม เข็มเงินพิสุทธิ์บนแขนของเธอก็ฝังเอาไว้เพื่อยื้อชีวิตของเธอ เธอจะอยู่รอดได้แค่สามชั่วโมงเท่านั้น เมื่อเข็มถูกดึงออกไป!”
น้ำตาของแดร์ริลไหลรินไม่หยุดหย่อน “ผมมีวิธีรักษาเพียงหนทางเดียวเท่านั้น ที่จะสามารถช่วยชีวิตเธอได้ แต่มันก็สายเกินไปแล้ว สายเกินไป”
ลิลี่ตัวสั่นเครือด้วยความรู้สึกผิดเธอขออภัย “ขอโทษ ขอโทษ เราไม่รู้ถึงความสำคัญของเข็มเงินสามเข็ม…”
แดร์ริลพูดอะไรไม่ออก
