คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 613

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 613
อีเว็ตต์ก็ล่วงรู้เกี่ยวกับสุสานโบราณแห่งนี้โดยบังเอิญเช่นเดียวกัน

เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน องค์รักษ์ของเธอสังเกตุเห็นกลุ่มคนมุ่งหน้าขึ้นไปบนภูเขาอย่างมีพิรุธ

อีเว็ตต์พาองค์รักษ์หนูและองครักษ์วัวมากับเธอ เพื่อสำรวจว่าเกิดอะไรขึ้นโดยไม่ลังเลใจ

เมื่อพวกเขามาถึง พวกเขาก็เห็นแดร์ริลมากับพญาอินทรีหิมะ

อีเว็ตต์มองไปที่พญาอินทรีหิมะและฉีกยิ้ม “ข่าวเกี่ยวกับการล่มสลายของสำนักคุนหลุน มันเป็นฝีมือของสำนักประตูสุราลัยใช่ไหม?”

อีเว็ตต์รู้สึกประหลาดใจเมื่อเธอนึกถึงเรื่องนั้น เธอไม่ปักใจเชื่อในตอนที่แดร์ริลบอกไว้ว่าเขาจะทำลายสำนักคุนหลุน เธอถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเธอเห็นแดร์ริลกับพญาอินทรีหิมะ

พญาอินทรีหิมะสามารถถูกพบเจอได้แค่ในโลกใหม่และพ่อของเธอก็มอบมันให้กับลีรอยเพื่อเป็นของกำนัล เธออยู่ในเหตุการณ์เมื่อตอนที่ทำการมอบให้

“ใช่ ฝีมือของฉันเอง” แดร์ริลยักไหล่ “รู้สึกแย่ที่ฉันทำลายคนทรยศที่เข้าร่วมกับโลกใหม่ไหมล่ะ?”

“แก…” อีเว็ตต์กระทื้บเท้า ในเวลาเดียวกันเธอก็สังเกตุเห็นว่ากลุ่มคนพวกนั้นได้เดินเข้าไปในถ้ำแล้ว

“พวกเขากำลังเข้าไปแล้ว ตามพวกเขาไปกัน” อีเว็ตต์กล่าวกับองค์รักษ์สองคนของเธอ

แดร์ริลสูดลมหายใจเข้าลึก เขาไม่สามารถจะยับยั้งความสอดรู้สอดเห็นของเขาได้ เขาตามเข้าไปและทิ้งพญาอินทรีหิมะไว้ด้านนอกของถ้ำ

เมื่อพวกเขามาถึงที่ปากทางเข้าของถ้ำ พวกเขาก็เห็นอุโมงค์ลึกอันมืดมิด

แดร์ริลสัมผัสได้ถึงพลังงานอันเข้มข้นที่อยู่รอบ ๆ ตัวพวกเขา มันจะต้องเป็นสิ่งที่มีมวลพลังมหาศาล เขาก้าวเท้าเดินไปขณะครุ่นคิดเกี่ยวกับมัน

อีเว็ตต์ก็สัมผัสได้เช่นเดียวกัน เธอดูเนื้อเต้นขณะที่เธอกำลังเดินตามหลังแดร์ริล

หลังจากที่พวกเขาเดินเข้ามาได้สิบนาที จากอุโมงค์ที่แคบก็ขยายกว้างขึ้น ผืนแผ่นดินอันว่างเปล่ากว้างใหญ่ไพศาลก็ปรากฏขึ้นให้เห็นเบื้องหน้าพวกเขา ผืนดินประมาณร้อยตารางเมตรและมีท่อนไม้หลายพันท่อนวางเรียงรายอยู่บนพื้นและแต่ละท่อนมีความสูงประมาณหนึ่งเมตร

แดร์ริลขมวดคิ้ว ท่อนไม้ถูกจัดวางมองเผิน ๆ อาจจะเหมือนวางมั่ว ๆ แต่มันมีรูปแบบเฉพาะตัวซ่อนอยู่ ถ้าหากเขาคาดการณ์ไม่ผิด มันคือกับดัก

แดร์ริลประหลาดใจที่เห็นกลุ่มคนซึ่งเข้าไปในถ้ำก่อนหน้าพวกเขา ยืนอยู่ระหว่างท่อนไม้ ดวงตาของพวกเขาเป็นสีแดงเถือกและกำลังต่อสู้กันเอง พวกเขาเข่นฆ่าไล่สังหารกันเองราวกับคนบ้า

“ไอ้สถุน! แกกล้าดียังไงถึงมาแย่งชิงสมบัติของฉัน? ฉันจะฆ่าแก!”

“สมบัติพวกนี้เป็นของฉัน ฉันจะฆ่าใครก็ตามที่บังอาจมาฉกฉวยมันไปจากฉัน!”

ทุกคนต่างโวกเวกโวยวายขณะที่พวกเขากำลังห้ำหั่นกันเอง มีรอยเลือดสาดกระจายอยู่ทั่วทุกหนทุกแห่ง

อีเว็ตต์รู้สึกขวัญหนีดีฟ่อเมื่อเธอเห็นเหตุการณ์

มันเกิดอะไรขึ้น? ก่อนหน้านี้พวกเขาก็ยังดูสนิทสนมกันดีทั้งสำนักวณิพก สำนักเกาะลูกท้อเบ่งบานและสำนักอื่น ๆ อะไรทำให้พวกเขาต้องเข่นฆ่ากัน? พวกเขาทั้งหมดก็ยังดูปกติดีก่อนที่เข้ามาภายในถ้ำและจากนั้นพวกเขาก็ต้องการที่จะห้ำหันกันเอง

อีเว็ตต์กล่าวถามแดร์ริล “เกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา?”

เฮ้อ

แดร์ริลสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ขณะที่ดวงตาของเขาเป็นประกาย เขาค่อยกล่าวตอบช้า ๆ “ถ้าหากฉันเดาไม่ผิด ท่อนไม้พวกนี้มันคือกับดัก มันคือวิชาค่ายกลขั้นสูงแขนงหนึ่งเรียกว่า ค่ายกลภาพลวงตา”

มันถูกบันทึกเอาไว้ในตำราพิชัยสงครามไป๋ฉี ค่ายกลภาพลวงตาคือค่ายกลที่อันตรายที่สุดและมันเป็นหนึ่งในวิชาขั้นสูงแขนงหนึ่ง

แดร์ริลเว้นวรรคก่อนที่เขาจะกล่าวต่อ “ค่ายกลภาพลวงตา จุดเฉพาะเกี่ยวกับวิชาค่ายกลนี้คือความสามารถในการสร้างภาพลวงตาหลอกหลอนคนได้”