คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 615
แดร์ริลฉีกยิ้มและกล่าว “เจ้าหญิงที่รัก คุณคือคนที่เข้ามากอดผมเอง ผมมีภรรยาแล้ว แต่คุณก็ยังมาฉวยโอกาสกอดผม คุณจะมาโกรธผมได้ยังไงในเมื่อผมไม่ได้ทำอะไรผิด”
“ไอ้เศษสวะ!” อีเว็ตต์ขบริมฝีปากของเธอ อีเว็ตต์จะไปสวมกอดแดร์ริลได้อย่างไร?
แดร์ริลโบกมือ “อย่างที่ฉันบอกไว้ก่อนหน้านี้ วิชาค่ายกลนี้จะสร้างภาพหลอนประสาท”
จากนั้นแดร์ริลก็ให้อีเว็ตต์ดูคลิปวิดีโอที่บันทึกไว้ในโทรศัพท์มือถือของเขา
วิดีโอแสดงให้เห็นว่าอีเว็ตต์กอดแดร์ริลได้อย่างไรและพร้อมกับเสียง “ท่านพ่อ หนูคิดถึงท่านพ่อมาก…”
เลือดขึ้นหน้าอีเว็ตต์เมื่อเธอเห็นคลิปวีดีโอ
“ปิดไปเลย” อีเว็ตต์สั่งขณะที่ฉกโทรศัพท์มือถือของแดร์ริลมาเพื่อปิดวีดีโอ
ดูเหมือนว่าเธอเห็นภาพลวงตา เธอคิดว่าแดร์ริลคือพ่อของเธอ ช่างน่าอับอาย!
อีเว็ตต์ได้เรียนรู้วิชาค่ายกลต่าง ๆ กับอาจารย์ของเธอมาเป็นเวลาหลายปีแล้ว แต่เธอไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับค่ายกลที่ทำให้เกิดภาพหลอนมาก่อน
ไม่ใช่แค่เพียงแดร์ริลจะเคยได้ยินถึงวิชาค่ายกลอันนี้ เขายังรู้วิธีการทำลายมันด้วย เธอสงสัยในความเก่งกาจของเขา
ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นมาจากด้านหลังของพวกเขา “เจ้าหญิง…”
อีเว็ตต์หันหลังกลัยมาและตกตะลึงมึนงง
ห่างออกไปเพียงไม่กี่เมตร องครักษ์หนูก็กำลังประสบกับภาพหลอนของเขา เขากอดองครักษ์วัวไว้แน่นขนัดและกล่าว “เจ้าหญิง! องค์หญิงอีเว็ตต์ คุณช่างงดงามมากเหลือเกิน ผมอยากจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับคุณ! ผมสามารถทำทุกอย่างเพื่อคุณได้! ชีวิตของผมจะสมบูรณ์ถ้าหากผมได้ร่วมหลับนอนกับคุณ ผมรู้ว่ามันไม่มีวันเป็นไปได้ คุณเป็นถึงเจ้าหญิงและตัวผมเป็นแค่เพียงทาสรับใช้ ผมได้สัญญากับพ่อของคุณไว้ว่าผมจะดูแลปกป้องคุณตลอดไป เราคงจะไม่มีวันได้ครองรักอยู่ด้วยกัน…”
เห็นได้ชัดว่าองครักษ์หนูอยู่ในอาการประสาทหลอน เขาคิดว่าองครักษ์วัวคือเจ้าหญิงอีเว็ตต์
แดร์ริลตะลึง แต่เขาเริ่มหัวเราะร่า “เจ้าหญิง ดูเหมือนคุณจะมีคนชอบพอรอคิวเต็มไปหมด เมื่อกี๊เขาบอกว่าชีวิตของเขาจะสมบูรณ์ก็ต่อเมื่อเขาได้หลับนอนกับคุณนะ”
“หุบปาก!”
อีเว็ตต์รู้สึกอับอายขายขี้หน้ามาก ใบหน้าของเธอแดงราวกับลูกมะเขือเทศ
องค์รักษ์หนูกล่าววาจาเช่นนั้นออกมาต่อหน้าแดร์ริลได้อย่างไร? ช่างน่าอับอายยิ่งนัก
อีเว็ตต์กระทืบเท้าเมื่อแดร์ริลหัวเราะเยาะ “หยุดขำสักที แล้วไปช่วยพวกเขา”
แดร์ริลฉีกยิ้มและเดินไปหาพวกเขาจากนั้นเขาก็สะกดจุดอัตตาของทั้งคู่
องครักษ์หนูและองครักษ์วัวฟื้นคืนสติกลับมาในทันที
“เฮ้ย ไอ้วัวโง่ แกมากอดฉันทำไม?”
“ฉิบหายแล้ว ไอ้หนูเหม็นเปรี้ยว! ออกไปจากตัวฉัน”
ทั้งคู่เริ่มโต้เถียงกัน ภาพนี้ทำให้แดร์ริลรู้สึกขบขัน ช่างตลกอะไรขนาดนี้?
อีเว็ตต์รู้สึกโมโหและเขินอาย “หยุดเลยทั้งสองคน เงียบ ๆหน่อย”
พวกเขาหยุดในทันที
“เอาล่ะ เราไม่เป็นไรแล้ว เข้าไปข้างในกันเถอะ” แดร์ริลโบกมือและเดินไปที่สุสานอย่างตื่นเต้น
คนที่สามารถสร้างค่ายกลภาพลวงตาไว้ใกล้กับหลุมศพของตัวเองได้นั้นจะต้องเป็นคนน่ามหัศจรรย์ แดร์ริลต้องการที่จะสืบหาว่าให้รู้ว่าเจ้าของหลุมศพคือใคร
ห่างออกไปไม่ถึงสิบเมตร กลุ่มคนพวกนั้นยังคงห้ำหั่นกันเองอยู่ ในบรรดาร้อยคนที่ได้เข้ามาในถ้ำ เหลืออยู่แค่เพียงไม่ถึงสิบคนเท่านั้น!
