คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 626
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 626
พ่อและแม่ของเธอ โซรัน ซูซาน รวมถึงพี่สาวของเธอเรเชล พวกเขาทั้งหมดยืนอยู่ด้านหลังของเธอ ขณะมองด้วยรอยยิ้ม
ซูซานรู้สึกกังวล เพราะลูกสาวของเธอยกย่องดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายอย่างถลำลึก ภายในห้องของเธอเต็มไปด้วยธงและหน้ากาก
ซาร่าสวมหน้ากากที่เธอเพิ่งเช็ดเสร็จและกล่าวถามเรเชล “พี่เรเชลฉันดูเป็นยังไงบ้าง? ฉันดูเหมือนดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายไหม?”
เรเชลขบขัน “ฉันไม่เคยเจอดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายตัวเป็น ๆ มาก่อนเลยและอีกอย่างหน้ากากของเธอทั้งหมดมันไม่ใช่ของแท้ มันเป็นแค่ของทำเลียนแบบ”
จากนั้นเรเชลก็เอาหน้ากากสีทองมาสวมบนใบหน้าของเธอ
ตัวเรเชลเองก็ยังชื่นชมดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายเช่นกัน ผู้หญิงทุกคนต่างพากันนิยมชมขอบวีรบุรษอย่างเขา
ซาร่าหัวเราะ “ถ้าหากฉันได้เจอเขาตัวเป็น ๆ ในอนาคต ไม่แน่เขาอาจจะให้หน้ากากทองคำของแท้กับฉันก็ได้”
ซูซานและโซรันต่างมองหน้ากันและยิ้มกรุ้มกริ่มเมื่อพวกเขาได้ยินสิ่งที่ลูกสาวได้กล่าว
ซูซานกล่าว “ซาร่า อีกสามวันหนูก็จะอายุสิบแปดแล้ว หนูมีพรอะไรมี่อยากจะได้เป็นพิเศษไหม?”
โซรันยิ้มกว้าง “หนูจะกลายเป็นผู้ใหญ่ทันทีเมื่อหนูอายุครบสิบแปดปีบริบูรณ์ ลองบอกพรของหนูมา แล้วพ่อจะพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อเติมเต็มพรของหนู”
“จริงเหรอ?!”
ซาร่าตื่นเต้นมาก เธอรีบกล่าวทันควัน “หนูมีพรอยู่สองข้อ! ข้อแรกคืออยากให้แดร์ริลพี่ชายทูนหัวมาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของหนูด้วย”
เธอไม่ได้พบพี่ชายทูนหัวของเธอมาสักพักหนึ่งแล้ว เธอคิดถึงเขา
แดร์ริล? โซรันและซูซานฉีกยิ้ม
แดร์ริลคือลูกทูนหัวของพวกเขา แน่นอนที่เขาจะต้องมาร่วมงานวันเกิดน้องสาวทูนหัวของเขาเอง
โซรันพยักหน้า “น่ารักมาก เดี๋ยวพ่อจะโทรหาเขาให้ทีหลัง”
“เฉียบ!” ซาร่าพยักหน้าและกล่าวต่อ “พรข้อที่สองของหนูคืออยากให้ดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายมาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของหนู”
ซาร่ารู้สึกเขินอายเล็กน้อย
บรรดาเพื่อนของเธอทุกคนต่างชื่นชอบดาร์บี้ผู้ไร้พ่าย พวกเขาจะต้องอิจฉาเธออย่างแน่นอนถ้าเขามาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของเธอ
เธอตั้งหน้าตั้งตารอที่จะให้มันเกิดขึ้น
โซรันสะดุ้งตกใจ แต่เขาก็ฉีกยิ้ม
เขาเป็นถึงประมุขสำนักประตูสุราลัย ไม่มีทางที่โซรันจะสามารถติดต่อเขาได้แล้วโซรันจะส่งคำเชิญชวนไปหาดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายได้อย่างไร?
ก่อนที่โซรันจะได้กล่าวตอบ เรเชลก็ขัดจังหวะกล่าว “น้องสาว ดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายเป็นถึงฮีโร่และฉันก็เห็นด้วยกับพรข้อนี้ของเธอ แต่สำหรับแดร์ริล เขาไม่ได้มีค่าอะไรเลย”
เรเชลรู้สึกรำคาญเมื่อได้ยินชื่อของแดร์ริล
ซาร่ากล่าวตอบ “แดร์ริลคือพี่ชายของเราและฉันก็คิดว่าเขาเก่งกาจพอ ๆ กับดาร์บี้ผู้ไร้พ่าย อย่าลืมสิว่าเขาสามารถปรุงโอสถได้ด้วย”
ซาร่าไม่เคยเข้าใจเหตุผลที่เรเชลรังเกียจเดียดฉันท์แดร์ริล เธอรู้สึกว่าแดร์ริลเป็นคนจิตใจดี
เรเชลกล่าวตอบ “เธอจะยอมรับแดร์ริลเป็นพี่ชายของเธอก็ได้ แต่สำหรับฉันคงไม่มีวัน”
เธอยังคงกล่าวต่อไป “แม้ว่าแดร์ริลกับดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายจะมีนามสกุลเหมือนกัน แต่ก็ต่างกันราวฟ้ากับเหว เธอจะไปเปรียบเทียบพวกเขาสองคนได้ยังไง?”
สำหรับเรเชล ดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายคือวีรบุรษเพียงคนเดียวในใจของเธอ มันเป็นการดูถูกที่ไปเปรียบเทียบแดร์ริลกับเขา
โซรันหน้าบูดบึ้ง “เรเชล ทำไมลูกพูดถึงพี่ชายตัวเองแบบนั้นล่ะ?”
เรเชลล้ำเส้นเกินไป ซูซานพยักหน้าเห็นด้วยเธอต้องการให้เรเชลหยุดพูด เพราะเธออ้อนวอนแดร์ริลหลายครั้งหลายหน ก่อนที่เขาสัญญาว่าจะไม่หยิบยกเหตุการณ์ในป่าดอกลูกท้อเบ่งบานขึ้นมากล่าวอีก
เรเชลไม่ทันได้สังเกตสัญญาณของซูซาน เธอยังคงกล่าวต่อไป “พ่อ หนูพูดถูกแล้ว ดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายเขากำราบสิบผู้ชั่วร้ายและสำนักชายฝั่งรวมถึงสำเพลิงวิญญาณด้วย ทั้งหมดนี้เป็นการกระทำที่ยิ่งใหญ่”
เรเชลฉีกยิ้มเยาะเย้ย “แล้วแดร์ริลเคยทำอะไรบ้างล่ะ? เขาก็เป็นแค่คนไร้ประโยชน์ที่ทุกคนเหม็นขี้หน้า”
