คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 627
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 627
โซรันรู้สึกรำคาญเมื่อได้ยินเรเชลดูถูกแดร์ริล
ซูซานสัมผัสได้ว่าบรรยากาศเริ่มไม่ค่อยดี “เอาล่ะ ไม่จำเป็นต้องถกกันแล้ว”
ซูซานมองไปที่ซาร่าและกล่าว “ซาร่า เราจะลองพยายามเติมเต็มพรข้อที่สองของหนูดู แต่ว่าเราก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าตัวตนที่แท้จริงของดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายคือใคร”
โซรันกล่าว “ใช่แล้ว ไม่เคยมีใครเห็นเขามาก่อนและไม่มีใครรู้ว่าหน้าตาเขาเป็นยังไงด้วย แม้แต่อายุของเขาก็ยังไม่รู้เลย”
“หนูไม่สน หนูอยากจะเจอเขา” ซาร่ายืนกรานขณะเธอสวมกอดซูซาน
ซูซานยิ้มและมองไปที่โซรัน “ทำไมเราไม่ลองส่งคำเชิญไปที่สำนักประตูสุราลัยดูล่ะ ไม่แน่ว่าพี่ดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายคนนี้อาจจะมาร่วมงานก็ได้”
ถึงแม้ว่าซูซานจะไม่เคยพบเจอเขามาก่อน แต่ซูซานก็เชื่อว่าประมุขสำนักประตูสุราลัยจะต้องเป็นผู้อาวุโสกว่าซาร่าแน่นอน นั่นเป็นเหตุผลที่เธอเรียกเขาว่าพี่ดาร์บี้ผู้ไร้พ่าย
“ได้ ลองดู” โซรันพยักหน้า
เขาจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเติมเต็มพรวันเกิดครบรอบสิบแปดปีของลูกสาว
…
เวลาผ่านไปอย่างยาวนานในสุสานโบราณที่ภูเขามังกรเหลือง
เฮ่อ
แดร์ริลสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และค่อย ๆ ลืมตาขึ้นอย่างช้า ๆ แสงสว่างก็เจิดจรัสออกมาจากดวงตาของเขา!
เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนจากพื้นอย่างช้า ๆ
แดร์ริลสัมผัสได้ถึงพลังที่เพิ่มขึ้นในร่างกายของเขา บรรยากาศเริ่มปั่นปวน
เขาได้สำเร็จการบ่มเพาะวิชาหัตถ์พลังอมตะ
แดร์ริลยิ้นร่า เขาเนื้อเต้นเป็นพิเศษ การเดินทางมาที่สุสานโบราณครั้งนี้ถือว่าคุ้มค่ามาก ไม่ใช่แค่เพียงเขาจะบรรลุระดับกำลังภายในไปถึงสามขั้น แต่เขายังสำเร็จวิชาหัตถ์พลังอมตะอีกด้วย มันคือวิชาที่ยอดยุทธมากกว่ามังกรนพเก้าทะยานฟ้า
อีเว็ตต์รู้สึกปลื้มปริ่มเช่นเดียวกัน เพราะเธอเองก็สำเร็จวิชาหัตถ์พลังอมตะ “หัตถ์พลังอมตะทรงพลังมาก ไม่เสียดายเวลาที่บ่มเพาะไปเลย”
แดร์ริลพยักหน้า
เธอพูดถูก พวกเขาอยู่ในสุสานโบราณเพื่อบ่มเพาะวิชามานานกว่ายี่สิบวัน แต่ก็คุ้มค่ากับความพยายามทั้งหมด
“ท่านอาจารย์จูล่ง ผมเป็นหนี้บุญคุญท่านตลอดไป ผมจะไม่ใช้พลังที่ได้รับมานี้เพื่อสร้างปัญหาให้กับยุทธจักรของเรา” แดร์ริลก้มโค้งให้กับโลงศพผลึกแก้ว เขานั้นมุ่งมั่นแน่วแน่
อีเว็ตต์ก็ทำตามเช่นเดียวกัน เธอก้มโค้งคำนับและกล่าว “ขอบคุณท่านอาจารย์”
แม้ว่าเธอจะเป็นถึงเจ้าหญิง แต่เธอก็ยังให้ความเคารพก้มโค้งคำนับกับอาจารย์ของเธอ เธอได้ทานโอสถของเขาและบ่มเพาะวิชาหัตถ์พลังอมตะ
“ทำดีมาก ไปกันเถอะ” แดร์ริลกล่าวกับอีเวตต์และพวกเขาก็รีบหาทางออกไปในทันที
แดร์ริลได้ทำลายคัมภีร์หัตถ์พลังอมตะบนแผ่นศิลาจารึกก่อนที่พวกเขาจะจากไป มันเป็นคัมภีร์ที่ทรงพลังมาก แต่มันไม่ควรตกไปอยู่ในมือของคนผิดมันจะเป็นการดีกว่าถ้ามันถูกทำลายทิ้งไป
เมื่อพวกเขามาถึงที่ปากทางเข้าของถ้ำ พวกเขาก็เจอกับองค์รักษ์หนูและองครักษ์วัวนั่งรอพวกเขาอยู่ที่นั่น
องค์รักษ์หนูและองค์รักษ์วัวต่างรู้สึกชื่นใจที่ได้เห็นอีเว็ตต์ พวกเขารีบเดินไปหาและทักทายเธอ
แดร์ริลรู้สึกประหลาดใจกับองค์รักษ์ของอีเว็ตต์ มันคือความซื่อสัตย์ภักดีที่พวกเขาได้เฝ้ารอเธอ
กริ๊ง! กริ๊ง!