คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 635

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 635
”ไอ้คนจัญไร!” แม่ชีแห่งโชคชะตาเกือบจะหลุดปากตะโกนออกมา

ดาร์บี้ผู้ไรพ่ายตัวปลอมหัวเราะร่า “ท่านแม่ชีแห่งโชคชะตา การที่ได้หอมแก้มคุณและความน่าอัปยศอดสูทั้งหลายที่เกิดขึ้นกับคุณและบรรดาเจ้าสำนักคนอื่น ๆ ที่ได้ทุกข์ทรมานกันที่หอคอยดาวปราถนา ทั้งหมดนั่นเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิดกันเท่านั้นเอง ผมไม่ได้คาดคิดว่ามาสเตอร์ลีโอนาร์ดและท่านแม่ชีแห่งโชคชะตาจะยังเคืองกับเรื่องนี้อยู่”

แม่ชีแห่งโชคชะตาจะรู้สึกสั่นสะท้านไปถึงกระดูกดำ “สามหาว! ฉันจะจบชีวิตแกเองหลังจากงานเลี้ยงสิ้นสุดลง!”

จากนั้นเธอก็กลับนั่งที่ของเธอ เธอยังคงขุ่นเคือง

แดร์ริลจ้องไปที่ตัวปลอม แดร์ริลสังสัยใคร่รู้เกี่ยวกับเขา ชายหนุ่มคนนี้ดูเหมือนกับดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายตัวจริง แต่ทำไมเขาถึงต้องการเลียนแบบบุคลิกอีกตัวตนของแดร์ริล? เขาจะได้อะไรจากการกระทำเช่นนี้?

ดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายตัวปลอมกล่าวขออภัยกับโซรัน “ท่านคาร์เตอร์ ผมได้ยินมาว่าท่านอยากให้ผมมาร่วมงาน ผมมารายงานตัวแล้ว”

“ท่านประมุขสำนักดาร์บี้!” โซรันหัวเราะ “ท่านประมุขสำนักดาร์บี้ ลูกสาวของผมเป็นแฟนตัวยงของคุณ มันน่าประหลาดใจมากที่คุณมาที่นี่ได้!”

“ใช่แล้ว” ซูซานกล่าวเสริม “ฉันเองก็เป็นแฟนคลับคุณเช่นเดียวกัน”

ซูซานเคยได้ยินมาว่าดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายแห่งสำนักประตูสุราลัยคือผู้เชี่ยวชาญในวิชาค่ายกล มันคงจะดีถ้าหากเขามีโอกาสได้ถ่ายทอดวิชาค่ายกลใหม่ ๆให้กับเธอ

“ฮีโร่ของหนู!” ซาร่าวิ่งมาหาเขาอย่างร่าเริง เธอต้องการที่จะสวมกอดเขา

แดร์ริลลุกขึ้นยืนจากที่นั่งของเข และมาหยุดซาร่า

เขามองไปที่ตัวปลอมและฉีกยิ้ม “ขอโทษที นายคือท่านประมุขแห่งสำนักประตูสุราลัยจริง ๆ งั้นเหรอ? นายแน่ใจนะว่าตัวเองไม่ใช่ตัวปลอม?”

ว้าว!

ทุกคนต่างจับจ้องไปที่แดร์ริลเมื่อเขากล่าวเช่นนั้น!

ทำไมเขาถึงพูดจาแบบนั้น?

“แดร์ริล!” ซูซานเดินไปหาเขาอย่างร้อนรนและกล่าวกระวนกระวาย “ไร้สาระ! นายหาว่าเขาเป็นตัวปลอมงั้นเหรอ?”

แดร์ริลยิ้มเจื่อน ๆ ”น้าซูซาน ดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายกับผมมีความสัมพันธ์แน่นแฟ้น เขาคือเพื่อนซี้ของผมเอง หมอนี่ไม่ใช่เขา”

ทุกคนเริ่มที่จะหัวเราะเยาะ

เมื่อกี้แดร์ริลได้บอกว่าเขาคือเพื่อนซี้ของดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายอย่างนั้นเหรอ? เป็นไปได้อย่างไร?

“น้าซูซาน ได้โปรดโยนไอ้ตัวปลอมคนนี้ออกไปที” แดร์ริลถอนหายใจ

ซูซานขบริมฝีปากของเธอและเริ่มดุแดร์ริล “แดร์ริล อย่าเสียมารยาทแบบนี้”

‘แดร์ริลเก่งกาจในทุกด้าน แต่ถึงอย่างไรเขาก็เย่อหยิ่งและขี้อวด เขาจะไปรู้จักดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายได้ยังไง? แถมยังเป็นเพื่อนซี้เขาอีกด้วย? มันฟังดูเกินจริงไปเยอะเลย’ ซูซานคิด

เรเชลมองไปที่แดร์ริล “แกจะโกหกเรื่องเล็ก ๆ น้อยในที่ลับก็ได้ แต่ตรงนี้มีคนต้องทนฟังแกเยอะเกินไป”

จากนั้นเรเชลก็คว้าแก้วไวน์ขึ้นมาและสาดไปที่หน้าของแดร์ริล “น่าสมเพช! เมื่อคืนแกยังบอกว่าจะชวนสองขุนพลสายฟ้า จตุขุนพล และก็สิบปรมาจารย์สวรรค์มาได้ แล้วตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ไหนกัน? ไม่แน่แกอาจจะแถต่อไปอีกไม่ได้แล้วในเมื่อท่านประมุขสำนักของพวกเขาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ใช่ไหม?”

แดร์ริลโมโหสุดขีด เรเชลมีอาการผิดปกติทางจิตอะไรหรือเปล่า?

แดร์ริลแทบคลั่งและกำลังจะอาละวาด แต่ดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายตัวปลอมก็เดินเข้าไปหาพวกเขาและกล่าว “ไม่ว่าผมจะเป็นดาร์บี้ผู้ไรพ่ายรึเปล่า มันก็อยู่ที่ตัวพวกคุณจะตัดสินใจ คุณคิดว่าคุณเป็นใคร?”

ระยำ!

‘เขาคือตัวปลอม แต่เขาก็ยังมาทำลอยหน้าลอยตาได้อีก?’ แดร์ริลคิด

แดร์ริลกำลังจะปริปากกล่าวโซรันสวนตอบทันควัน “แดร์ริล กลับไปนั่งเถอะ อย่าสร้างเรื่องสร้างราวเลย”

แดร์ริลตัดสินใจที่จะไม่กล่าวอะไรอีกและกลับไปนั่งประจำที่ของเขา เขาเฝ้ารอดูว่าดาร์บี้ผู้ไรพ่ายตัวปลอมคนนี้ต้องการอะไร

ดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายตัวปลอมก็โปรยยิ้มไปให้โซรัน “ท่านคาร์เตอร์ ผมรีบมาที่นี่และไม่ทันได้นำของขวัญล้ำค่ามาด้วย ผมมีเพียงแค่ถังไวน์ผลแอปริคอทมามอบให้กับท่านเท่านั้น ผมหวังว่าท่านจะรับมันไว้”

จากนั้นเขาก็ปรบมือ

ชายในชุดดำสองสามคนก็แบกถังไวน์เข้ามาในห้องโถง พวกเขาแต่ละคนถือถังไวน์คนละถัง

มีดินโคลนติดอยู่ที่ก้นถัง และฉลากสีแดงก็ดูจางลง เห็นได้ชัดว่าพวกมันถูกเก็บไว้เป็นเวลานานกว่าสองสามร้อยปี ทุกคนต่างรู้ดีว่ายิ่งบ่มไวน์ไว้นานเท่าไร ไวน์ก็ยิ่งมีคุณภาพดีขึ้นเท่านั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับไวน์ผลแอปริคอท

โซรันฉีกยิ้ม “ขอบคุณมาก ท่านประมุขดาร์บี้ เป็นเกียรติของพวกเราที่ได้คุณมาร่วมงานในวันนี้ ผมจะปฏิเสธไวน์จากคุณได้ยังไง?”

ขณะที่พวกเขากำลังสนทนากัน บริกรก็จัดการรินไวน์ดังกล่าวให้กับแขกทุกคน

โซรันเชิญชวนให้ดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายตัวปลอมมานั่งที่โต๊ะวีไอพี

จากนั้นเขาก็ชูแก้วขึ้นและตะโกนเสียงดังลั่น “ทุกท่าน ขอบคุณที่มาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดลูกสาวของฉันในวันนี้ ไชโย!”

ทุกคนต่างยกแก้วขึ้นและเริ่มดื่มฉลอง

แถมทุกคนยังใช้โอกาสนี้พัฒนาความสัมพันธ์ให้แน่นแฟ้นขึ้นระหว่างรับประทานอาหารเย็นร่วมกัน

หลังจากดื่มไปสองสามรอบดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายตัวปลอมก็ลุกขึ้นยืนและชูแก้วของเขาไปหาโซรัน “ไชโย ท่านคาร์เตอร์!” จากนั้นเขาก็กระดกหมดแก้ว

โซรันหัวเราะชอบใจและดื่มหมดแก้วเช่นเดียวกัน

ดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายตัวปลอมกวาดสายตามองไปรอบ ๆ และตะโกน “เนื่องในโอกาสพิเศษเช่นนี้ ผมมีเรื่องจะขอท่านคาร์เตอร์ และผมหวังว่าคุณจะกรุณาตอบรับ”