คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 673
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 673
“ไอ้โง่สองคนนี้” แดร์ริลพึมพำเบา ๆ ในขณะที่มองดูแผ่นหลังของพวกเขาและเดินตามพวกเขาไปยังเต็นท์ทหาร
ในบรรดาเต็นท์ภายในกองทัพของโลกใหม่ มีเต็นท์ทหารขนาดใหญ่ตั้งอยู่
แม่ทัพหญิงและเหล่าทหารตำแหน่งสูงสุด ใช้เต็นท์ทหารนี้เพื่อการหารือเกี่ยวกับแผนการโจมตีของพวกเขา ขุนพลของกองกำลังของโลกใหม่ทั้งหมดรวมตัวกันอยู่ที่นี่
ภายในเต็นท์ทหาร สโลนนั่งอยู่ที่ด้านบนด้วยใบหน้าอันเย็นชา ในเวลานั้น เธอดูเคร่งขรึมเป็นอย่างยิ่ง
เหล่าขุนพลที่อยู่ด้านล่างไม่กล้าส่งเสียงดัง แม้แต่การหายใจของพวกเขาก็ยังถูกควบคุม
ก่อนหน้านี้ กองทัพจากโลกใหม่และผู้บ่มเพาะจากจักรวาลโลกได้เผชิญหน้ากันเป็นครั้งแรก แต่พวกเขาไม่พอใจกับผลลัพธ์ที่ได้
การต่อสู้ดำเนินไปเพียงสิบนาที ทั้งสองฝ่ายต่างก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสและยังสูญเสียกำลังคนไปหลายพันคน
สโลนต้องการเอาชนะเมืองตงไห่ภายในเวลาสามวัน อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์แล้ว ผู้คนจำนวนมากจากจักรวาลโลกมารวมตัวกันที่เมืองตงไห่และให้การสนับสนุนและปกป้องเมืองของพวกเขาจากศัตรู มันควรจะดำเนินต่อไปไหม พวกเขาจะทำลายล้างเมืองตงไห่ได้เมื่อใด?
แดร์ริลและเทพธิดาตัวน้อยถูกนำไปที่เต็นท์ทหาร
“ท่านแม่ทัพหญิง ผม แดร์ริล ขอรายงานตัว” แดร์ริลทักทายสโลนด้วยความเคารพ
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจที่จะทักทายเธอ แต่เขาก็ไม่มีทางเลือก เพราะว่าตอนนี้เขาอยู่ภายใต้เธอในอาณาเขตของเธอ
สโลนพยักหน้าเล็กน้อยและมองไปที่เขา “แดร์ริล นายเป็นชาวเมืองตงไห่ใช่ไหม?”
“ใช่ครับ…” แดร์ริลตอบ
สโลนพยักหน้าและพูดช้า ๆ “ในเมื่อนายเป็นชาวเมืองตงไห่ ดังนั้น ตอนนี้ฉันจะมอบภารกิจให้นาย จงนำทหารบางส่วนไปกับนายและลอบโจมตีศัตรู ได้เวลาเปิดฉากก่อกวนและเปิดการโจมตีแบบเซอร์ไพรส์แล้ว นายจะต้องจับพวกเขาและทำให้พวกเขาประหลาดใจ ฉันแน่ใจว่าหกนิกายหลักและผู้บ่มเพาะเหล่านั้นจะต้องนั่งไม่ติดแน่นอน”
‘อะไรนะ?’
‘เธอบอกให้ฉันเปิดการโจมตีโดยการลอบโจมตีหกนิกายหลักและผู้บ่มเพาะเหล่านั้นเหรอ?’
แดร์ริลตกตะลึงและเป็นกังวลทันที
แม้ว่าเขาจะมีความคับข้องใจกับหกนิกายหลัก แต่เขาก็จะยืนหยัดร่วมกับผู้คนของเขาเพื่อการต่อสู้กับศัตรู เธอจะให้เขาโจมตีหกนิกายหลักได้ยังไง?
เมื่อฟังคำสั่งที่ได้รับ แดร์ริลยิ้มแห้ง ๆ และพยายามที่จะปฏิเสธ “ท่านแม่ทัพหญิง ผมไม่ต้องการลอบโจมตี…”
“นายต้องไป” สโลนมองเขาอย่างเยือกเย็น น้ำเสียงของเธอหนักแน่นเกินกว่าที่เขาจะปฏิเสธได้!
สโลนไม่พอใจที่แดร์ริลกล้าขัดคำสั่งของเธอ! ในกองทัพนั้น คำสั่งของเธอก็เหมือนดั่งพระราชกฤษฎีกา แดร์ริลกล้าที่จะขัดพระราชกฤษฎีกาอย่างนั้นเหรอ?
สโลนขมวดคิ้วแน่น เธอหยิบตราสัญลักษณ์ออกมาแล้วยื่นมันให้แดร์ริล “ฉันจะพูดอีกครั้งนะ พาทหารบางส่วนไปกับนายเพื่อลอบโจมตีนิกายหลัก นายไม่มีสิทธิ์ที่จะขัดคำสั่งของฉัน นำตราสัญลักษณ์นี้ไปด้วย”
สิ่งนี้คือตราสัญลักษณ์ที่จะสามารถออกจากม่านเวทมนต์ที่รายล้อมอยู่รอบ ๆ เต็นท์ได้
เมื่อเห็นว่าแดร์ริลได้รับตราสัญลักษณ์ เทพธิดาตัวน้อยก็มีความหวังทันที เธอเป็นกังวลว่าเธอจะหลบหนีออกไปได้เช่นไร แต่ด้วยตราสัญลักษณ์นี้ เธอจะสามารถออกไปจากค่ายนี้ได้โดยปราศจากสิ่งกีดขวาง
แต่แล้วความหวังของเธอก็ต้องพังทลายเมื่อสโลนมองดูแดร์ริลและกล่าวต่อ “แดร์ริล ภรรยาของนายควรจะอยู่ในค่ายแห่งนี้ชั่วคราว เพราะทุกพื้นที่กำลังจะไม่สงบ ให้ภรรยาของนายรออยู่ที่นี่ปลอดภัยที่สุด”
หลังจากได้ยินเช่นนั้น เทพธิดาตัวน้อยก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว อารมณ์ของเธอจมดิ่งลงสู่ก้นทะเลลึก เธอกระตือรือร้นที่จะหนีกลับไปยังพระราชวังฟูเหยาและปฏิเสธที่จะติดอยู่ในค่าย…
“แดร์ริล นายควรจัดการอย่างรวดเร็ว ไปสวมชุดเกราะ เลือกม้า แล้วออกเดินทางไปพร้อมกับกองทัพของนายโดยเร็วที่สุด” สโลนพูดแล้วโบกมือไล่เขา
“รับทราบ ท่านแม่ทัพหญิง” แดร์ริลไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องพยักหน้าตอบรับกับภารกิจที่ได้รับมอบหมาย เขาหันหลังแล้วเดินออกจากเต็นท์ทหารไป
ทันทีที่พวกเขาออกมาจากเต็นท์ทหาร เทพธิดาตัวน้อยเดินตามหลังเขา ใบหน้าที่สวยงามของเธอแสดงให้เห็นถึงภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เธอกัดริมฝีปากและกระซิบเบา ๆ “แดร์ริล นาย…นายจะต้องพาฉันออกไปจากที่นี่ด้วย…”
เทพธิดาตัวน้อยได้คิดแผนการหลบหนีทั้งคืน
เมื่อม่านเวทมนต์ถูกวางไว้รอบค่าย จึงไม่มีทางใดที่เธอจะหนีออกไปได้โดยไม่มีเหรียญนั้น…
“หือ? ที่รัก เธออยากจะไปกับฉันเพราะเธอทนคิดถึงฉันไม่ไหวเหรอ?” แดร์ริลมองไปที่ไอรีน เขายิ้มและหยอกล้อเธอ
“นาย…”
ไอรีนกระทืบเท้า เธอกำลังหน้าแดง
