คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 674
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 674
เทพธิดาตัวน้อยกัดริมฝีปากของเธอ ไอ้บ้าแดร์ริลฉวยโอกาสจากเธออยู่ตลอดเวลา
หลังจากที่สังเกตเห็นว่าเทพธิดาตัวน้อยกำลังจะร้องไห้ แดร์ริลจำเป็นต้องปลอบใจเธอ “ฉันก็อยากจะพาเธอไปกับฉัน แต่ท่านแม่ทัพหญิงได้ออกคำสั่งให้เธออยู่รอที่นี่ ในค่ายมีดวงตาหลายคู่อยู่เต็มไปหมด แล้วฉันจะพาเธอออกไปได้ยังไง?”
แดร์ริลไม่ได้โกหกเธอ เขาต้องการพาเธอออกไป
ถึงแม้ว่าเทพธิดาตัวน้อยจะพยายามลอบฆ่าเขา แต่เธอก็มีพลังมากมาย ถ้าหากเขาพาเธอออกไปได้ มันจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อจักรวาลโลกที่จะรวบรวมความแข็งแกร่งได้มากขึ้น
“ปรมาจารย์แดร์ริล คุณและภรรยาของคุณมีความสัมพันธ์ที่ดี คุณทั้งคู่หยอกล้อกันอีกแล้ว” เสียงที่ไม่อยากได้ยินลอยเข้ามาในหูของแดร์ริล
แน่นอนว่าพวกเขาคือ อัศวินม้าดำและอัศวินม้าขาว
อัศวินม้าขาวเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มและพูดกับเทพธิดาตัวน้อยว่า “คุณผู้หญิง คุณคงกังวลว่าปรมาจารย์แดร์ริลจะตกอยู่ในอันตรายกับภารกิจที่ได้รับมอบหมายใช่ไหมครับ? ปรมาจารย์แดร์ริลช่างโชคดีที่มีภรรยาที่น่ารักเช่นคุณ”
“ใช่แล้วปรมาจารย์แดร์ริล คุณช่างโชคดีที่ได้แต่งงานกับภรรยาที่น่ารักเช่นนี้” อัศวินม้าดำกล่าวเสริม
ทั้งสองกำลังเรียกเทพธิดาตัวน้อยว่าภรรยาของแดร์ริล เทพธิดาตัวน้อยไม่สามารถปฏิเสธได้แม้ว่าเธอจะหน้าแดงก่ำ มันน่ารำคาญแค่ไหนกัน?
จากนั้นเสียงที่นุ่มนวลก็เปลี่ยนเป็นเข่งขรึม อัศวินม้าดำพูดกับแดร์ริล “ปรมาจารย์แดร์ริล คุณสามารถพาคนไปได้เพียง 30 คน แต่คนเหล่านี้ล้วนเป็นปรมาจารย์ยุทธ พวกเขากำลังรอคุณอยู่ที่ด้านหน้าของค่าย เชิญไปพบกับพวกเขาที่นั่นนะครับ”
แดร์ริลพยักหน้าและเดินไปยังหน้าค่าย
เมื่อเดินผ่านเทพธิดาตัวน้อยไป แดร์ริลก็กระซิบด้วยเสียงต่ำ “ไม่ต้องกังวล ฉันจะพาเธอออกไปให้ได้”
อะไร!
ก่อนที่ไอรีนจะโต้ตอบได้อะไร แดร์ริลก็ยิ้มและจูบลงบนแก้มของเธอแล้ว
“ที่รัก รอฉันนะ”
หลังจากการจูบนั้น แดร์ริลหันกลับและรีบวิ่งออกไปทันที เขาต้องรีบออกไปหลังจากใช้ประโยชน์จากเธอแล้ว เขารู้ดีว่าเธอจะต้องโกรธเขามากเพราะการจูบของเขา เมื่อคิดถึงใบหน้าอันโกรธแค้นของเธอก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เขารู้สึกสะใจ! ฮ่า ฮ่า ฮ่า!
“นาย…”
แน่นอนว่าเทพธิดาตัวน้อยโกรธมาก เธอไร้มลทินและบริสุทธิ์มาโดยตลอด เธอไม่เคยถูกผู้ชายจูบเลยในชีวิตนี้ ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้ม เธอพยายามจะวิ่งตามเขาให้ทันแต่เขาไปไกลแล้ว
“ท่านผู้หญิง ในค่ายของเรามีกฎเกณฑ์ห้ามคนของเราเดินเพ่นพ่าน คุณควรจะกลับไปพักผ่อนในเต็นท์นะครับ” อัศวินม้าดำเตือนเธอด้วยรอยยิ้ม
ไอรีนกระทืบเท้าและรีบกลับไปที่เต็นท์อย่างไม่เต็มใจ
อีกด้านหนึ่ง แดร์ริลได้พาทหาร 30 นายมายังหอคอยดาวปรารถนา
ระหว่างทาง แดร์ริลได้วางแผนอยู่ในหัวของเขา แน่นอนว่าไม่มีทางที่เขาจะลอบโจมตีหกนิกายหลัก
ครึ่งชั่วโมงต่อมา แดร์ริลนำทหาร 30 นายไปถึงยังยอดภูเขาด้านหลังของหอคอยดาวปรารถนา บนยอดเขามีทัศนียภาพที่ไร้สิ่งกีดขวางที่สามารถเฝ้าดูสถานการณ์ของทั้งสองฝ่ายได้
ทหารทั้ง 30 นายตื่นเต้นมาก เนินเขานี้เป็นสถานที่ที่ดีสำหรับการลอบโจมตี!
พวกเขายังคงหมกมุ่นอยู่กับความสุขในขณะที่แดร์ริลเดินไปรอบ ๆ และสะกดจุดด้วยความเร็วราวกับสายฟ้า! พวกเขาไม่สามารถขยับได้ทันที!
“ท่านปรมาจารย์แดร์ริล คุณ…” เหล่าทหารทั้ง 30 นายต่างก็สับสน
พวกเขาไม่คิดว่าแดร์ริลจะเคลื่อนไหวได้รวดเร็วเช่นนี้
แดร์ริลยิ้มเยาะ เขาหยิบโอสถออกมาและยัดมันเข้าไปในปากของเหล่าทหาร
มันคือโอสถจ้าวสวรรค์! เพื่อปราบพลังชั่วร้ายต่าง ๆ ที่สำนักประตูสุราลัย แดร์ริลได้ทดลองใช้โอสถจ้าวสวรรค์มากมาย ตัวอย่างเช่น สิบวายร้ายที่ไม่เต็มใจที่จะเข้าร่วมสำนักประตูสุราลัยได้เปลี่ยนใจหลังจากที่พวกเขาได้รับโอสถจ้าวสวรรค์นี้
“ท่านปรมาจารย์แดร์ริล คุณ…คุณให้เรากินอะไร?”
“มันดูเหมือนยาพิษ…”
ทั้ง 30 คนต่างก็ตะโกนใส่แดร์ริล พวกเขาตกอยู่ในความกลัว
