คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 689
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 689
ช่างโง่เง่าเบาปัญญาอะไรเยี่ยงนี้ ระยำแท้!
“เฮ้ย แก! แกกำลังจะทำไร?”
เคนท์ตกประหม่าเมื่อสัมผัสได้ถึงความเดือดดาลของเซปไฟร์ เขาถอยร่นไปอย่างตาเหลือกตาพอง
เซปไฟร์กำหมัดแน่นขนัดขณะจ้องเขม็งเข้าไปในดวงตาของเคนท์ “นายบอกว่าใครอยู่ในห้องขัง?”
เคนท์สะดุ้งเฮือกกระวนกระวายและกล่าวตอบ “พวกเขาคือพ่อแม่ของแดร์ริล แดร์ริลคือคนทรยศ! พ่อแม่ของเขาก็ไม่ใช่คนดี ทั้งครอบครัว…”
เพียะ!
ก่อนที่เคนท์จะได้กล่าวจบประโยค เซปไฟร์ก็ตบหน้าเขาอย่างจังหนับ!
“อะไร!”
เซปไฟร์ตบหน้าเคนท์อย่างสุดแรง เคนท์ร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดขณะตัวของเขาลอยกระเด็นไปด้านหลังกว่า 30 เมตรและกระแทกเข้ากับเสาที่อยู่เบื้องหลังของเขา เลือดพุ่งกระฉูดออกมาจากปากของเคนท์!
ตุ้บ!
ทันทีที่เขาร่วงลงพื้น เขารู้สึกราวกับว่ากระดูกของเขาแตกหักละเอียด ความปวดร้าวแสนสาหัสถาโถมใส่เขา เขาจ้องเขม็งไปที่เซปไฟร์อย่างเกรี้ยวกราดและตะคอกใส่เสียงแข็ง “แก… แกกล้าดียังไงถึงตบหน้าฉัน…”
“ตบนายงั้นเหรอ? ฉันจะสั่งสอนนายเองในวันนี้!” นัยน์ตาของเซปไฟร์แดงเถือก มีเสียงเหล็กกระทบกันและทันใดนั้นกระบี่ก็ปรากฏขึ้นในมือของเซปไฟร์ เขาพุ่งตัวบุกเข้าไปหาเคนท์ เขาตั้งใจที่จะฟันเคนท์!
“เซปไฟร์!” เมื่อเมแกนรู้ตัวว่าเคนท์กำลังตกอยู่ในอันตรายอย่างมหันต์ สีหน้าของเมแกนก็เปลี่ยนไป พร้อมกับร้องเสียงหลงพยายามบุกเข้าโจมตีเซปไฟร์
เซปไฟร์เย้ยหยันและปะทะฝ่ามือของเมแกนด้วยฝ่ามือของตัวเอง!
ตู้ม!
ทันทีที่ฝ่ามือของทั้งคู่ปะทะกัน เมแกนก็สัมผัสได้ถึงพลังอันมหาศาลประดังออกมาและตัวเธอก็กระเด็นถอยร่นออกไปหลายก้าว
ใบหน้าอันสวยงามของเธอก็ซีดขาวลงในทันที เธอเป็นเพียงปรมาจารย์อาวุโสเท่านั้น เธอจะคู่ควรต่อกรกับเซปไฟร์ได้อย่างไร?
เคนท์อดกลั้นกับความเจ็บปวดและรีบวิ่งเข้าไปช่วยเมแกนลุกขึ้นยืน “เมก เธอเป็นอะไรไหม?”
“ฉันไม่เป็นไร” เมแกนสูดลมหายใจเข้าลึกขณะจ้องเขม็งไปที่เซปไฟร์ แถมเธอยังเดือดดาลอีกด้วย “เซปไฟร์ แกทำร้ายพันธมิตรตัวเองลงคอได้ยังไง! โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนนี้ที่ศัตรูมาประชิดอยู่ตรงหน้าแล้ว! แกรู้ตัวไหมว่าแกกำลังจะทำอะไร? แกจะปล่อยพ่อแม่ของไอ้คนจัญไรหนีไปไม่ได้!”
เซปไฟร์แสยะยิ้มและกำหมัดแน่นขนัด “เธอพูดถูก! เราเป็นพันธมิตรกัน ถึงอย่างไรมันก็ไม่มีเหตุผลอยู่ดีที่จะต้องทำแบบนี้กับพ่อแม่ของแดร์ริล ต่อให้พระโพธิสัตว์แห่งสวรรค์จะลงมาจุติในวันนี้ ฉันก็ขอยืนยันที่จะพาตัวพวกเขาออกไปกับฉันให้ได้!”
ลมหายใจรัศมีอันหนักแน่นทรงพลังปะทุออกมาจากตัวของเซปไฟร์!
อากาศภายในชั้นสองปกคลุมไปด้วยกลิ่นของดินปืน!
“เมก เกิดอะไรขึ้น?” เสียงของฝีเท้านับสิบคนรีบวิ่งขึ้นมาบนชั้นสองอย่างรวดเร็ว บรรดาคนพวกนั้นคือแม่ชีแห่งโชคชะตาและเหล่าบุคคลระดับสูงจากสำนักต่าง ๆ
เสียงโวกเวกทะเลาะวิวาทได้ปลุกให้พวกเขาตื่นขึ้น เมื่อแม่ชีแห่งโชคชะตาเห็นว่าเมแกนได้รับบาดเจ็บ เธอรู้สึกตกใจและเคืองโกรธ!
“ท่านอาจารย์…”
เมื่อเธอเห็นบรรดาเจ้าสำนักทั้งหลาย เมแกนก็เชื่อว่าเธอมีกองหนุนที่ทรงพลัง เธอจึงตะโกนขณะชี้ไปที่เซปไฟร์ “เขาต้องการปล่อยตัวพ่อแม่ของแดร์ริลหนีไป ตอนที่เรามาห้ามเขาไว้ เขากลับมาทำร้ายเรา”
เคนท์รีบพยักหน้ายืนยัน “ใช่แล้ว แกจะปล่อยพ่อแม่ของไอ้คนจัญไรหนีไปง่าย ๆ ได้ยังไง?!”
อะไร?
สีหน้าท่าทางของบรรดาเจ้าสำนักเปลี่ยนไปในทันที สายตาของพวกเขาเพ่งเล็งไปที่เซปไฟร์อย่างทันควัน
แม่ชีแห่งโชคชะตาก้าวนำออกมาและจ้องเขม็งไปที่เซปไฟร์ และตำหนิเขา “เซปไฟร์ นี่แกกำลังจะทำอะไร?”
คนอื่น ๆ ที่เหลือก็เข้าประชิดรายล้อมตัวเซปไฟร์
“ท่านหมายถึงอะไร?” เซปไฟร์ไม่หวาดหวั่น เขาไม่สามารถระงับโทสะของตัวเองได้อีกต่อไป “พวกท่านอ้างตนว่าเป็นสำนักที่มีชื่อเสียงเกรียงไกร แต่ทำไมพวกท่านถึงโหดเหี้ยมได้ขนาดนี้ กระทำกับสามีภรรยาผู้อาวุโสไร้พิษสงคู่นี้ได้ลงคอ แล้วพวกท่านยังมีหน้ามาถามว่าผมกำลังจะทำอะไร? งั้นผมจะบอกให้! พวกท่านจะต้องปล่อยตัวพวกเขาออกไปเดี๋ยวนี้!”
แกร็ง!
นัยน์ตาของเซปไฟร์แดงเถือกเป็นสีแดงเลือด กระบี่ก็แทงลงไปกับพื้น ส่วนยอดของกระบี่ปักจมอยู่ในพื้น!
เขาโมโหมากเมื่อเห็นพ่อแม่ของแดร์ริลมีสภาพน่าเวทนาอย่างไร
“ถ้าหากพวกท่านไม่ยอมปล่อยตัวพวกเขาไป วันนี้ผมจะต้องจัดการกับพวกท่านทุกคนให้รู้แล้วรู้รอด!” เซปไฟร์ตะเบ็งสุดเสียงทุกคำกล่าว!
บทที่ 688
บทที่ 690
