คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 707
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 707
“พระราชวังฟูเหยาอยู่ที่นี่…”
นิกายหลักทั้งหมดต่างก็มองดูสถานการณ์อย่างไม่เชื่อสายตาในขณะที่พวกเขาเข้าสู่การสนทนา
บรรดาผู้ชายหันความสนใจไปที่เทพธิดาทั้งเจ็ด มันเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถต้านทานได้
เจ้าพระราชวังทั้งเจ็ดมีใบหน้าอันงดงาม ร่างกายที่ยั่วเย้าและพวกเธอก็ยังมีเอกลักษณ์ในตัวเองเช่นกัน พวกเธอไม่สามารถต้านทานสายตาอันหยาดเยิ้มเหล่านั้นได้
พวกเธอสวยและมีเสน่ห์ พวกเธอมีรูปร่างที่เย้ายวนชวนให้หลงใหล ไม่มีถ้อยคำอันใดที่จะสามารถอธิบายได้ แม้แต่คำเปรียบเปรยที่ดีที่สุดในโลก!
“แดร์ริล พวกเราอยู่ที่นี่เพื่อช่วยนาย” เทพธิดาตัวน้อยยิ้มเล็กน้อยและมองดูแดร์ริลเมื่อเธอมาถึงตรงหน้าเขา
คำพูดสุดท้ายของแดร์ริลก่อนที่เขาจะออกจากพระราชวังฟูเหยามา ได้สร้างความประทับใจที่ไม่รู้ลืมภายในหัวใจของเหล่าเทพธิดา
เขากล่าวว่า ถ้าหากว่าเหล่าผู้บ่มเพาะไม่ใส่ใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ แล้วพวกเธอจะบ่มเพาะไปเพื่ออะไร?
ดังนั้น หลังจากที่แดร์ริลจากไป เหล่าเทพธิดาจึงตัดสินใจนำเหล่าสาวกของพระราชวังฟูเหยามาเพื่อช่วยปกป้องเมืองตงไห่
แดร์ริลยิ้มด้วยความจริงใจและพูดว่า “ขอบคุณ ภรรยาตัวน้อยของฉัน”
“นาย”
นางฟ้าตัวน้อยหน้าแดง
แดร์ริลได้รับบาดเจ็บสาหัสแต่เขาก็ยังต้องการที่จะหยอกล้อเธอ
“ฉันเดาว่านายคงจะไม่เป็นอะไรมากสินะ” นางฟ้าตัวน้อยพูดในขณะที่เธอหน้าแดง เธอดูงดงามยิ่งนัก
ในขณะนั้น กองทัพโลกใหม่ก็ตกอยู่ในความโกลาหลทันที พวกเขาดูมืดมนเมื่อได้เห็นการปรากฏตัวของผู้คนนับหมื่นจากพระราชวังฟูเหยาที่อยู่ที่นี่เพื่อร่วมกันปกป้องเมืองตงไห่
ใบหน้าของสโลนดูเย็นชาในขณะที่เธอยืนดู
พวกเธอเกือบจะเอาชนะเมืองตงไห่ได้แล้วถ้าหากว่าพระราชวังฟูเหยาเหล่านั้นไม่ปรากฏตัวขึ้น
สโลนเหลือบมองไปยังเทพธิดาทั้งเจ็ดด้วยสายตาที่โกรธแค้น
มีผู้หญิงเจ็ดคนที่แดร์ริลเรียกพวกเธอว่าภรรยาอยู่หกคน
ดูเหมือนแดร์ริลจะโกหกเธอเมื่อตอนที่เขาอยู่ในค่าย
“ภรรยาตัวน้อย รีบไปจัดการสโลนเร็ว!” แดร์ริลตะโกนด้วยเสียงอันดัง เขารู้ดีว่าเขาจะต้องจับหัวหน้าก่อนเพื่อการควบคุมศัตรู จากนั้นสิ่งต่าง ๆ จะง่ายขึ้นเมื่อพวกเขาจับสโลนได้
“อย่ามาเรียกฉันว่าภรรยาอีก!” เทพธิดาตัวน้อยจ้องไปที่แดร์ริลในขณะที่เธอพูดอย่างเย็นชา
เธอละอายใจที่เขาเรียกเธอว่าภรรยาต่อหน้าผู้คนมากมาย
อย่างไรก็ตาม เทพธิดาตัวน้อยก็กระโดดขึ้นและพุ่งเข้าหาสโลนด้วยแส้ยาวในมือของเธอ
“น้องเล็ก พวกเราจะช่วยเธอเอง!”
เหล่าพี่สาวที่เหลือตามหลังเธอไปอย่างใกล้ชิด เงาทั้งเจ็ดปรากฏขึ้นทันทีและล้อมรอบสโลนเอาไว้
“ดีมาก…”
สโลนหัวเราะเยาะเมื่อเธอเห็นเทพธิดาทั้งเจ็ด ใบหน้าของเธอดูไร้อารมณ์ “ในเมื่อพวกแกเป็นพี่น้องกัน พวกแกจะได้ไม่เสียใจที่พวกแกจะต้องตายด้วยกันที่นี่!”
ตู้ม!
ร่างกายของสโลนปลดปล่อยพลังงานอันน่าสะพรึงกลัวออกมาหลังจากที่เธอพูดจบ อากาศโดยรอบราวกับว่ากำลังจะกลายเป็นน้ำแข็ง
มันคือพลังลมปราณของจักรพรรดิยุทธขั้นสาม มันน่ากลัวและน่าทึ่งมาก!
พรึบ! ดาบยาวที่รายล้อมไปด้วยวงแหวนปรากฏขึ้นในมือของสโลน
ดาบมีความยาวประมาณสามฟุตและกว้างประมาณสองนิ้ว มันส่องประกายเงาอันวาววับออกมา!
มันคือดาบถุยซัง!
เป็นดาบโบราณและเป็นของหายาก มันเป็นเรื่องปกติที่แม่ทัพจะใช้อาวุธของกองทัพที่หายากเช่นนั้น
อาวุธของกองทัพแบ่งออกเป็นเจ็ดระดับ แดง ส้ม เหลือง เขียว น้ำเงิน ครามและม่วง ดาบของสโลนเป็นอาวุธที่อยู่ในระดับคราม
เมื่อเธอนำดาบของเธอออกมา อุณหภูมิโดยรอบก็ลดลงทันที
ทุกคนในจักรวาลโลกต่างก็เป็นห่วงเจ็ดเทพธิดา
ถึงแม้ว่าพวกเธอจะเป็นปราชญ์ยุทธ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่พวกเธอจะเอาชนะจักรพรรดิยุทธิได้
