คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 743
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 743
ออโรร่าทุบมือลงไปบนโต๊ะเมื่อเธอได้ยินว่าสาวกนิกายตำหนักอมตะมาอยู่ที่นี่ มันเป็นเพียงการทุบโต๊ะธรรมดา แต่โต๊ะตัวนั้นก็แหลกสลายไม่เหลือชิ้นดี!
จากนั้นออโรร่าก็ลุกขึ้นยืนอย่างทรนงด้วยสีหน้าท่าทางที่เย็นยะเยือก “ออกไปดูกันสักหน่อย”
ออโรร่าเดินออกมาอย่างทรนงถือตัว บรรดาผู้อาวุโสสำนักง้อไบ๊รวมถึงแม่ชีมอรีนก็ห้อยอาศัยติดตามมาด้วยอย่างรีบเร่ง
ด้านนอกประตูมีสาวกนิกายตำหนักอมตะนับพันคนมองเห็นได้จากที่ไกล ๆ พวกเขายืนเรียงเป็นหน้ากระดาน พวกเขามีมากมายเหลือเกิน!
บุรุษผู้สง่างามองอาจในชุดขาวยืนอยู่บนก้อนหินใกล้ ๆ มือของเขาถือพัดและหน้าตาก็ดูคมสันหล่อเหลา
บุรุษผู้นั้นคือเชสเตอร์
สายตาอันเย็นยะเยือกของเขาสร้างความแตกต่างอย่างชัดเจนกับตัวตนที่สุขุมนุ่มลึกของเขา
เมื่อออโรร่าปรากฏตัว เชสเตอร์ก็กล่าวน้ำเสียงเย็นชา “ท่านเจ้าสำนักออโรร่า ฉันมาที่นี่ก็เพื่อสิ่งเดียวเท่านั้นและมันก็คือสาวกของเธอ เมแกน ส่งตัวเธอมาให้ฉัน”
เชสเตอร์หวนนึกถึงเหตุการณ์ตอนที่ภรรยาของเขาเสียชีวิต และมันทำให้เขาปวดร้าวหัวใจ
เมื่อตอนที่พวกเขากำลังทำสงครามกับกองทัพโลกใหม่ เชสเตอร์ต้องจำทนกล้ำกลืนกับความเคืองแค้นของเขาและไม่ได้ลงมือจู่โจมเมแกนเพราะเห็นแก่สถานการณ์ทั้งหมด
ในตอนนี้ที่กองทัพโลกใหม่ก็ได้ถอยร่นออกไปแล้ว และไม่มีทีท่าว่าจะกลับมาในเวลาอันสั้น
เชสเตอร์จะใช้ชีวิตอยู่ไปกับความขุ่นแค้นเคืองโกรธได้อย่างไร? เขาส่งคนเขาคนมาตามหาตัวเมแกนที่เมืองตงไห่ได้สองวันแล้ว แต่พวกเขาก็ไม่พบอะไรเลย เขาจึงนำสาวกของเขามาเผชิญหน้ากับสำนักง้อไบ๊แทน!
บรรดาลูกศิษย์สาวกของสำนักง้อไบ๊ต่างทำหน้าหงิกหน้างอ เพราะพวกเขาทั้งอับอายและโมโห
ประมุขนิกายตำหนักอมตะนั้นหยิ่งยโสโอหังเกินไป เขานำสาวกของเขามาที่นี่เพื่อถามหาตัวเมแกน
เมแกนนั้นเป็นเหมือนพี่สาวคนโตของบรรดาสาวกรุ่นเยาว์ เธอเป็นที่เคารพรับถือ ถ้าหากสำนักง้อไบ๊มอบตัวเธอไปให้กับนิกายตำหนักอมตะง่าย ๆ แล้วสำนักง้อไบ๊จะเป็นอย่างไรในอนาคต?
รัศมีเย็นเยียบแผ่ขยายออกมาจากตัวของออโรร่า ราวกับตัวเธอกลายเป็นน้ำแข็ง เธอจ้องเขม็งไปที่เชสเตอร์และกล่าวอย่างเย็นชา “ท่านประมุขนิกายวิลสัน นายคิดว่านายอยู่ที่ไหน? นายคิดว่าแค่จะเดินทางมาที่นี่และเอาตัวคนของฉันไปตามใจชอบได้ง่าย ๆ อย่างนั้นเหรอ?”
ทันทีที่เธอกล่าวจบประโยค แรงดันอันมหาศาลก็ระเบิดออกมาจากตัวของออโรร่า!
ในตอนที่ผู้รุกรานบุกมาเพื่อพิชิตพวกเขาจากโลกใหม่ นิกายตำหนักอมตะก็ได้ร่วมรบต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับสำนักอื่น ๆ เพื่อต้านทานกองทัพโลกใหม่ ทุกคนต่างเริ่มที่จะไว้วางใจและชมชอบนิกายตำหนักอมตะมากขึ้น
อย่างไรก็ตาม ความประทับใจที่ดีของออโรร่าที่มีกับนิกายตำหนักอมตะก็จางหายไปในทันทีเมื่อเชสเตอร์นำสาวกเป็นพัน ๆ คนมาจ่ออยู่ที่ประตูสำนักง้อไบ๊
เป็นที่รู้กันดีทั่วไปว่าสำนักง้อไบ๊นั้นทรงบารมีและล่วงล้ำล่วงเกินไม่ได้!
เชสเตอร์มองไปที่ออโรร่า ดวงตาของเขาแดงก่ำ เขากัดฟันกรอดและกล่าว “ฉันเป็นคนตงฉินในสิ่งที่ฉันทำมาตลอด! เมแกน ลูกศิษย์ของเธอฆ่าภรรยาฉัน เธอตายเพราะน้ำมือของเมแกน! ฉันจะไม่เสียเวลาพูดจาไร้สาระ ส่งตัวเธอมาให้ฉันแต่โดยดี!”
“ส่งตัวเธอมา…”
“ส่งตัวเธอมา!”
สาวกนับพันคนเบื้องหลังเชสเตอร์กล่าวเป็นเสียงเดียวกันอย่างพร้อมเพรียง เสียงของพวกเขาดังสนั่น
โอ้โห!
สีหน้าท่าทีของสาวกสำนักง้อไบ๊ก็เปลี่ยนไปทันทีเมื่อพวกเขาชักกระบี่ออกมา!
ออโรร่าฉีกยิ้มอย่างเย็นชา “ท่านประมุขนิกายวิลสัน ฉันจะไม่มีวันมอบตัวเธอให้กับนาย เห็นแก่การที่เราเคยร่วมรบกันเพื่อต่อต้านกองทัพโลกใหม่ ฉันจะปล่อยให้นายเดินออกไปอย่างไม่ถือสา นายควรจะหันหลังกลับไปเกาะอมตะซะ”
เชสเตอร์กำหมัดของเขาแน่นและก้าวเท้าขึ้นมา “ออโรร่า เมแกนจะต้องชดใช้ในสิ่งที่เธอได้ทำไว้ในวันนี้ เธอต้องมอบตัวเมแกนมาให้กับฉัน ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม”
เชสเตอร์รู้สึกสะเทือนใจเป็นอย่างมาก เมื่อเขานึกถึงเหตุการณ์ที่น่าสลดในตอนที่ภรรยาของเขาจากไป หมัดของเขากำแน่นขนัด เขานั้นหัวใจแตกสลาย!
ออโรร่าหมดความอดทน สีหน้าของเธอเย็นเชียบ “เชสเตอร์ ฉันจะบอกให้ฟังอีกเป็นครั้งสุดท้าย ฉันจะไม่มีวันมอบตัวเธอให้กับนาย ไสหัวออกไปจากที่นี่ได้แล้ว”
เมแกนนั้นไม่ได้อยู่ที่ภูเขาง้อไบ๊ แต่ถึงอย่างไรออโรร่าก็ไม่มีทางที่จะมอบตัวเมแกนให้กับเชสเตอร์ ต่อให้เมแกนจะอยู่ที่นั่นด้วยก็ตาม
เชสเตอร์หัวเราะ
ดวงตาของเขาแดงเถือก “งั้นก็ดี ออโรร่า ฉันไม่ได้อยากจะมาสร้างปัญหาที่นี่ในเมื่อเราเคยรบเคียงบ่าเคียงไหล่กันเพื่อต่อต้านกองทัพโลกใหม่ แต่ถ้าเธอไม่ยอมมอบตัวเมแกนมาให้กับฉัน ก็อย่าหาว่าฉันทำตัวหยาบคายก็แล้วกัน”
ทันใดนั้นลมหายอันทรงพลังเปี่ยมไปด้วยรัศมีก็ปะทุออกมาจากตัวของเชสเตอร์! เขาจู่โจมด้วยฝ่ามือไปที่ออโรร่า!
นับตั้งแต่เขาได้เริ่มบ่มเพาะวิถีปลูกถ่ายลมปราณ พละกำลังภายในของเขาก็พุ่งทะยานและเขาก็ได้บรรลุมาถึงระดับปราชญ์ยุทธขั้นหนึ่งแล้ว!
พละกำลังและกำลังภายในของเขานั้นน่าหวาดผวา
แต่ถึงอย่างไร มันก็ไม่ได้มีความหมายอะไรสำหรับจอมยุทธอย่างออโรร่า
