คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 750
เชอรีลมองไปที่แดร์ริลในระยะประชิดขณะดวงตาของเธอเปล่งประกาย เธอคงจะไม่มีความสุขไปมากกว่านี้แล้ว! เพราะบทกวีที่อาจารย์ของเธอมอบให้นั้นมันช่างเอิบอิ่มหัวใจ!
‘นภาที่งดงามคืออาภรณ์ที่เธอสวม และบุปผาที่งามงดคือใบหน้าของตัวเธอ’ หมายถึงก้อนเมฆสวยงามบนท้องฟ้าเป็นเสื้อผ้าของเธอและดอกไม้ก็เหมือนกับใบหน้าอันสวยสดของเธอ…
แนวความคิดทางศิลปะนั้นชั้นเชิงเหนือกว่าของผู้อาวุโสครีเซนต์อย่างเห็นได้ชัด มันเป็นระดับที่สูงกว่ามาก!
‘นภาที่งดงามคืออาภรณ์ที่เธอสวม และบุปผาที่งามงดคือใบหน้าของตัวเธอ’ มันเป็นบทที่เยี่ยมมาก
ผู้ชมหลายคนรีบคว้ากระดาษกับปากกามาจดบทกวี พวกเขาทั้งหมดต่างส่งสายตาไปที่แดร์ริลด้วยความรู้สึกซับซ้อนในใจ
‘เขาเก่งกาจมาก…’
แดร์ริลมองไปที่ไซม่อนด้วยรอยยิ้ม “ในฐานะผู้อาวุโสสำนักพราน บทกวีของคุณไม่ได้มีอะไรน่าชื่นชม ผมคิดว่าคุณไม่จำเป็นต้องมาประชันกับผมแล้ว เดี๋ยวคุณจะหน้าแตกไปมากกว่านี้”
คำกล่าวของแดร์ริลบั่นทอนเกียรติภูมิของไซม่อน
“แก…”
ไซม่อนขุ่นเคือง เขาชี้หน้าแดร์ริลขณะตัวเขาสั่นสะเทือนไปด้วยความเดือดดาล
อัก!
ไซม่อนเดินโซเซถอยหลังและอาเจียนออกมาเป็นเลือดเต็มปาก
เขานั้นคือผู้เชี่ยวชาญระดับเซียนและเป็นถึงผู้อาวุโสสำนักพราน มันน่าอัปยศอดสูสำหรับเขาที่จะต้องมาพ่ายแพ้ให้กับเด็กหนุ่มนรินาม มันช่างน่าอับอาย!
“ที่รัก!”
ซัมเมอร์ขวัญหนีดีฝ่อ เธอรีบเข้าไปพยุงตัวไซม่อน
ฝูงชนต่างก็ตกตะลึงและเริ่มเข้าไปรุมล้อมตัวไซม่อน
“ผู้อาวุโสครีเซนต์…”
“ผู้อาวุโสครีเซนต์ คุณเป็นยังไงบ้าง?”
หลายคนตกอยู่ในอาการตกใจและสายตาที่พวกเขามีให้กับแดร์ริลก่อนหน้านี้ก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
ชายหนุ่มนรินามอย่างเขาสามารถเอาชนะผู้อาวุโสครีเซนต์ได้ในเรื่องร่ายบทกวี ใครจะไปเชื่อถ้าหากพวกเขาไม่ได้มาเห็นด้วยสายตาของตัวเอง?
“คุณชาย!” จีเวลส่งเสียงสรรเสริญ เธอชูแขนของแดร์ริลและกล่าวอย่างร่าเริง “คุณเยี่ยมที่สุด คุณชาย! เราชนะแล้ว!”
“ท่านอาจารย์ ท่านสุดยอดมาก…” ในเวลาเดียวกัน เชอรีลก็ก้มหัวให้กับแดร์ริลขณะกล่าวคำสรรเสริญเขาอย่างอ่อนน้อม
ในตอนแรกเชอรีลรู้สึกกังวลกับการประชันร่ายบทกวี เพราะผู้อาวุโสสำนักพรานมีชื่อเสียงโด่งดังเก่งกาจหลายแขนง เธอไม่คิดว่าอาจารย์ของเธอจะมีโอกาสเอาชนะไซม่อน
สรุปผลลัพธ์ออกมาในแบบที่คาดไม่ถึง!
แดร์ริลเพิกเฉยต่อสายตาแปลกประหลาดรอบตัวเขาและจ้องไปที่ไซม่อนด้วยรอยยิ้ม “จุ๊ จุ๊ จุ๊… ผมเห็นว่าสังขารของคุณคงไม่แข็งแรงเหมือนเมื่อก่อนแล้ว”
“แก…”
ไซม่อนแทบไม่เชื่อหูตัวเองว่าแดร์ริลกล้าจะล้อเลียนเขา! เขารู้สึกท้องไส้ปั่นป่วนขณะที่ร่างกายของเขาสั่นสะเทือนไปด้วยความโกรธเคือง เขาถ่มน้ำลายออกมาเป็นเลือดอีกครั้ง
แดร์ริลตัดสินใจที่จะไม่ตอแยกับไซม่อนและหันไปหาซัมเมอร์แทน “สามีของคุณเป็นถึงผู้อาวุโสสำนักพราน ผมคิดว่าเขาน่าจะเป็นคนรักษาคำพูด ในเมื่อเขาแพ้การประชัน คุณก็ต้องยอมจ่ายค่าเดิมพัน”
แดร์ริลนั่งลงบนเก้าอี้และไขว้ห้างท่าทางราวกับเจ้านาย
ทุกสายตาต่างจับจ้องไปที่ซัมเมอร์ เดิมพันในครั้งนี้ก็คือถ้าหากไซม่อนแพ้ เธอจะต้องเรียกแดร์ริลว่าเป็นอาจารย์ของเธอ
เธอจะยอมเป็นลูกศิษย์ที่ว่านอนสอนง่ายหรือไม่?
หรือว่าเธอจะยอมให้สามีเป็นคนกลับกลอก
ตัวของซัมเมอร์สั่นสะท้าน เธอกัดริมฝีปากแน่นจนแทบจะเลือดออก
ไม่กี่วินาทีต่อมาซัมเมอร์ก็ก้าวเดินไปหาแดร์ริล
ซัมเมอร์คุกเข่าลงต่อหน้าแดร์ริล อย่างเหนียมอาย ขณะใบหน้าของเธอแดงเถือก “ฉันมีนามว่าซัมเมอร์ ฉันมาตรงนี้เพื่อ… เพื่อ… ขอฝากตัวเป็นลูกศิษย์กับท่านอาจารย์”
ซัมเมอร์รู้สึกอับอาย! เธอไม่ต้องการให้แดร์ริลเป็นอาจารย์ของเธอ ทั้งหมดที่เธอต้องการในตอนนี้ก็คือหนีออกไปจากสถานที่แห่งนี้
