คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 755
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 755
ขณะที่พวกเขาร่วงหล่นลงมา แดร์ริลพยายามอย่างเต็มที่เพื่อปกป้องเธอ ตัวจีเวลจึงไม่ได้รับบาดเจ็บอันตรายใด ๆ
แดร์ริลไอสำลักออกมาอีกสองสามครั้งก่อนจะฉีกยิ้ม “ฉันไม่เป็นอะไร ฉันยังไม่ตาย”
ขณะเขากล่าว เขาโกรธเคืองเป็นอย่างมาก
สารเลวมาร์คัส! กล้าดียังไงถึงมาหลอกเขาได้! โชคดีที่กำลังภายในอันเข้มข้นของเขา ลดแรงกระแทกของแรงโน้มถ่วงได้ ไม่อย่างนั้น ร่างของทั้งคู่คงแหลกไม่มีชิ้นดี!
ถึงแม้ว่าเขายังไม่ตาย แต่ร่างกายของเขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส
จีเวลถอนหายใจเมื่อรู้ว่าแดร์ริลปลอดภัยและยังไม่ตาย
แดร์ริลกวาดสายตามองไปรอบ ๆ มันมืดมาก แต่เขาก็รู้ว่าหน้าผาที่สูงเสียดฟ้านั้น ถูกล้อมรอบไว้ด้วยดงป่า
‘นี่มันเที่ยงคืนแล้ว เราคงจะต้องรอถึงพรุ่งนี้เช้าก่อน แล้วเราถึงจะออกเดินทางได้ ฉันคงต้องการเวลาฟื้นคืนกำลังภายในสักพัก’
เมื่อแดร์ริลคิดเช่นนั้น เขาก็พยายามปลอบโยนจีเวล “ไม่ต้องห่วง เรามาพักก่อนเถอะตอนนี้”
จีเวลพยักหน้าและนั่งพิงหลังของแดร์ริล เธอไม่ได้หลับตา เธอกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ตัว และคอยระมัดระวังกับท่วงท่าของตัวเอง เพราะเธอรู้ว่าแดร์ริลจำเป็นต้องนั่งสมาธิบ่มเพาะกำลังภายในอย่างรวดเร็ว
เธอจะพักผ่อนลงได้อย่างไรในสถานการ์ณหน้าสิ่วหน้าขวานเช่นนี้?
แดร์ริลหลับตาลงและเริ่มทำสมาธิบ่มเพาะ
ไม่นานพระอาทิตย์ก็ขึ้นฟ้าและมันก็เป็นวันที่ท้องฟ้าแจ่มใส
เฮ่อ
แดร์ริลสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และค่อย ๆ ลืมตา หลังจากบ่มเพาะไปได้ไม่กี่ชั่วโมง เขาก็พักฟื้นเต็มที่
“คุณชาย เสร็จแล้วเหรอ?” จีเวลลุกขึ้นอย่างลิงโลด
แดร์ริลตกใจเมื่อเห็นถุงใต้ตาอันดำคล้ำของจีเวล เขาขมวดคิ้วแและกล่าวถาม “นี่เธอไม่ได้นอนทั้งคืนเลยเหรอ?”
จีเวลพยักหน้าและกล่าวเบา ๆ “ฉันรู้ว่าคุณกำลังนั่งสมาธิบ่มเพาะกำลังภายในเพื่อพักฟื้น ฉันเลยอยากจะอยู่เป็นเพื่อนคุณเฝ้าระวังสัตว์ร้ายให้ ถ้ามันมาฉันก็จะได้ไล่มันออกไป”
แดร์ริลรู้สึกซาบซึ้งกินใจเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น เขาจึงยิ้ม “ต่อให้สัตว์ร้ายมาที่นี่ เธอก็คงจัดการมันไม่ได้หรอก”
ช่างเป็นเด็กน้อยไร้เดียงสาอะไรเยี่ยงนี้ แต่ความซื่อสัตย์ของเธอก็สามารถพิชิตใจแดร์ริลได้
จีเวลหน้าแดงก่ำเมื่อเธอรู้ตัวว่าแดร์ริลกำลังล้อเธอ เธอกำหมัดแน่นและกล่าวขึงขัง “ฉันจะแข็งแรงขึ้นในอนาคต จากนั้นฉันก็จะสามารถปกป้องคุณชายได้”
จากนั้นจีเวลก็นึกอะไรออก “มันยังไม่สายมาก เดี๋ยวฉันจะไปหาน้ำมาให้”
แดร์ริลส่ายหัวและฉีกยิ้มขณะเขาลุกขึ้นยืน “ที่นี่มันอันตรายเกินไป อาจจะมีสัตว์ป่า เดี๋ยวเราก็ไปด้วยกันเลย”
หลังจากนั้นทั้งคู่ก็เดินหน้ามุ่งเข้าสู่ป่า
ขณะที่พวกเขาเดินฝ่าเข้าไปในป่า พวกเขาก็ผ่านบ่อน้ำ น้ำในบ่อนั้นใสสะอาดราวกับผลึกแก้ว
“มีน้ำอยู่ที่นี่ด้วย คุณชาย!” จีเวลร้องตะโกนด้วยความดีใจขณะเธอรีบวิ่งเข้าไป
แดร์ริลยิ้มและวิ่งตามไปติด ๆ เขาดื่มน้ำสองสามอึกและล้างหน้า จากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นมามองไปบริเวณรอบ ๆ
พวกเขาตกมาอยู่ในหุบเขาลึกและถูกล้อมไว้ด้วยหน้าผาสูงสองสามกิโลเมตร ด้วยความสามารถของแดร์ริลในตอนนี้เขาคงจะกระโดดขึ้นไปไม่ได้และยังไม่ได้นับรวมถึงจีเวลอีกด้วย มันคงไม่เป็นไม่ได้สำหรับพวกเขาทั้งคู่ที่จะบินออกไปจากทีนี่
ซวย!
‘เราไม่ได้ตกมาตาย แต่ก็ยังไมวายต้องมาตายที่นี่?’ แดร์ริลรู้สึกหดหู่เมื่อคิดเช่นนั้น
ระหว่างนั้น จีเวลก็ร้องตะโกนอย่างมีความสุข “คุณชาย มันมีปลายอยู่ในบ่อน้ำด้วย ฉันจะย่างปลาให้คุณกินเอง ฉันย่างปลาได้อร่อยที่สุด”
ทันใดนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงหัวเราะดังสนั่น!
ซวย!
พวกเขาทั้งคู่ต่างตกใจสะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินเสียง พวกเขามองไปที่ต้นเสียงและก็พบกับเรือนร่างที่กำลังเดินเข้ามาหา
“พวกเธอสองคนบุกรุกเข้ามาในที่ของฉัน หยาบคายจริง ๆ!”
บทที่ 754
บทที่ 756