คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 758

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 758
ฟอร์ดยังคงจ้องมองปลาย่าง เขาดูพอใจในขณะที่เขาพูดว่า “นานแล้วที่ฉันไม่ได้กลิ่นของอาหารอร่อย ๆ เช่นนี้”

ฟอร์ดกำลังหิว เพราะนี่คือความคาดหวังของเขาหลังจากที่เขาถูกขังอยู่ที่นี่มานานกว่าสิบปี

ในช่วงเวลาที่ผ่านมา ฟอร์ดจะกินทุกอย่างที่เขาจับได้ และถึงแม้ว่าเขาจะสามารถกินปลาย่างได้ แต่เขาก็ไม่มีเกลือและเครื่องปรุงรส

เขาถูกรบกวนจากกลิ่นหอมของมัน

จีเวลมองหน้าเขาแล้วยิ้ม จากนั้นเธอก็ให้ปลาที่ปรุงสุกแก่ฟอร์ด “ฉันขอมอบปลาตัวใหญ่ที่สุดให้แก่คุณ”

ผู้คนต่างก็ล่ำลือกันว่า ปีศาจดาบมีพลังที่แข็งแกร่ง แต่จีเวลกำลังมองเห็นว่าเขาพิการและน่าสงสาร

“เยี่ยม เยี่ยม!”

ฟอร์ดประหลาดใจแต่เขาก็รับปลามาและกินมันอย่างเอร็ดอร่อย

ในไม่ช้าเขาก็กินปลาหมด

เมื่อสายตาของเขาจับจ้องไปที่ตะแกรงย่าง ดูเหมือนว่าเขาจะอยากกินมากกว่านี้

จีเวลรู้สึกขบขัน เธอหัวเราะในขณะที่เธอย่างปลาต่อไป

ฟอร์ดกินปลาย่างอีกสองสามตัวก่อนที่เขาจะพอใจในที่สุด เขายิ้มให้จีเวล “แม่สาวน้อย ปลาย่างของเธออร่อยจริง ๆ”

เขาเรอออกมาก่อนที่เขาจะหันหลังกลับและเดินจากไป

แดร์ริลเองก็อดหัวเราะไม่ได้เมื่อเขาเห็นสิ่งนั้น คนอะไร! เขาเดินจากไปหลังจากที่เขากินเสร็จโดยไม่ได้กล่าวขอบคุณพวกเขาด้วยซ้ำ

จีเวลไม่ได้ใส่ใจ เธอยิ้มและกล่าวว่า “ท่านอาจารย์ คุณอิ่มแล้วเหรอ? คุณอยากให้ฉันย่างปลาให้อีกสักสองตัวไหม? แต่คุณจะต้องไปจับมันมาอีก”

แดร์ริลจับปลาได้หกตัวและฟอร์ดกินไปสี่ตัว

แดร์ริลยิ้มรับ “ไม่เป็นไร ฉันอิ่มแล้ว”

แดร์ริลต้องหาทางออกไปจากที่นี่ เขาไม่สามารถถูกขังอยู่ที่นี่ได้ตลอดไป

ในขณะที่เขาคิดเช่นนั้น แดร์ริลก็ลุกขึ้นและมองไปรอบ ๆ เขาต้องการหาวิธีออกไปจากที่นี่ อย่างไรก็ตาม พวกเขาถูกล้อมรอบไปด้วยภูเขาและหน้าผาสูงชัน นอกจากการบินออกไปแล้ว ไม่มีทางอื่นที่พวกเขาจะออกไปจากที่นี่ได้เลย

แดร์ริลถอนหายใจยาว เขาสูญเสียความหวัง

ในคืนที่สอง แดร์ริลรู้สึกเบื่อ เขาจึงมุ่งหน้าไปยังป่าเพื่อหาอาหารและเขาก็โชคดีที่จับกระต่ายป่าได้

จีเวลรู้สึกว่าการกินเนื้อย่างทุกมื้อนั้นไม่ดีต่อสุขภาพ เมื่อเธอพบก้อนหินที่มีรูลึกเธอจึงตัดสินใจทำเนื้อกระต่ายตุ๋นและกลิ่นของมันก็กระจายไปทั่วทั้งบริเวณ

เมื่อเนื้อกระต่ายตุ๋นเสร็จแล้ว ฟอร์ดก็มาอยู่ที่นั่นอีกครั้ง

เช่นเดียวกับครั้งก่อน ฟอร์ดจากไปหลังจากที่เขาทานอาหารเสร็จแล้ว

วันต่อ ๆ มา ทุกครั้งที่จีเวลปรุงอาหารเสร็จ ฟอร์ดก็จะตามกลิ่นของมันมาทุกครั้งและเขาก็จากไปหลังจากที่เขากินเสร็จราวกับว่าเขาสมควรได้รับมัน

มันเป็นเหมือนเดิมทุกวันและแดร์ริลก็ชินกับมัน จนในที่สุดเขาก็ไม่พอใจกับมันอีกต่อไป แต่ถึงแม้ว่าเขาจะไม่พอใจแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา เพราะฟอร์ดแข็งแกร่งเกินไปสำหรับเขา

ในคืนนั้น จีเวลกำลังย่างไก่และกลิ่นหอมของมันก็อบอวลไปทั่วทั้งหุบเขา

ตามที่คาดการณ์เอาไว้ เมื่อฟอร์ดได้กลิ่น เขาก็รีบเข้ามาทันที

“แม่สาวน้อย เอาน่องไก่มาให้ฉันหน่อยสิ!” ฟอร์ดหัวเราะราวกับว่าเขาสมควรได้รับมัน

จีเวลมอบอาหารให้ฟอร์ดมาตลอด อย่างไรก็ตาม คืนนี้มันแตกต่างออกไป จีเวลจับไก่ย่างขึ้นมาและถือไว้ในมือของเธอ เธอไม่ได้ให้เขา

เธอยิ้มให้ฟอร์ดและพูดว่า “คุณฟอร์ด เรารู้ว่าคุณเป็นผู้อาวุโสของที่นี่ ดังนั้นเราควรจะให้เกียรติคุณ แต่มันไม่ยุติธรรมเลยที่คุณมากินของพวกเราฟรี ๆ ในทุกครั้ง”

เวรแล้วไง!

แดร์ริลตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขารีบดึงจีเวลเข้ามาหาเขาและบอกให้เธอหยุดพูด

ฟอร์ดมีพลังมากเกินไป สถานการณ์อาจจะไม่ดีถ้าหากพวกเขาไปยั่วยุเขาเช่นนั้น