คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 793
เป็นเรื่องที่น่าเสียดายที่เจ้าสำนักคนที่ 29 เสียชีวิตเนื่องจากภาวะซึมเศร้าจากปัญหาชีวิตรัก
เขาได้ทิ้งบทกวีไว้สองบรรทัดเอาไว้ที่นี่ก่อนตาย
‘เมื่อสายลมแห่งฤดูใบไม้ร่วงพบหยาดน้ำค้าง
ผ่านการเดินทางอันว่องไวในโลกจักรวาล’
เป็นเวลาหลายร้อยปีที่สาวกสำนักพรานพยายามแต่งบทกวีต่อจากบทนี้ และถึงแม้ว่าจะมีคนที่พยายามจะแต่งบทกวีให้สมบูรณ์มากแค่ไหน ก็ไม่มีใครที่มีแนวความคิดทางศิลปะที่ใกล้เคียงเลย
ไม่มีใครสามารถแต่งบทกวีบรรทัดใหม่เพื่อทำให้บทกวีสมบูรณ์ได้เลย บทกวีนี้เป็นที่รู้จักในฐานะ สองบรรทัดอันศักดิ์สิทธิ์ในสำนักพราน!
เจ้าสำนักคนปัจจุบัน เดบร้า เธอชอบบทกวีสองบรรทัดนี้มาก เธอจึงได้จารึกมันลงบนบัลลังก์ฟีนิกซ์ของเธอ
“เจ้าเด็กนี่ มันไม่ใช่เรื่องที่นายจะต้องอยากรู้อยากเห็น” ไซม่อนยืนขึ้นและชี้ไปที่แดร์ริล จากนั้นเขาก็ตะโกนขึ้นว่า“สองบรรทัดนี้ถูกทิ้งเอาไว้โดยเจ้าสำนักพรานคนที่ 29 นายคิดว่าคนอย่างนายจะสามารถตัดสินใครก็ได้อย่างนั้นเหรอ?”
‘อะไรนะ?
‘เจ้าสำนักพรานคนที่ 29?’
แดร์ริลตกตะลึงก่อนจะถามเดบร้าว่า “คุณช่วยบอกชื่อเจ้าสำนักคนที่ 29 ให้ผมฟังหน่อยได้ไหม?”
แดร์ริลสงสัย!
เขาแน่ใจว่าเจ้าสำนักคนที่ 29 จะต้องมาจากจักรวาลโลกอย่างแน่นอน!
เดบร้าถอนหายใจและกล่าวว่า “เจ้าสำนักคนที่ 29 มีนามว่า ฟูลิน”
ฟูลิน!
แดร์ริลตกตะลึงทันทีเมื่อเขาได้ยินชื่อนั้น!
ตระกูลไอชิน โจโร ฟูลิน! บิดาของจักรพรรดิคังซีและปู่ของจักรพรรดิหย่งเจิ้ง เขาคือ จักรพรรดิซุ่นจื้อ!
แดร์ริลสูดหายใจยาว เขาตื่นเต้นที่ได้ยินเช่นนี้ เขาไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้เป็นเวลานาน!
ในบันทึกทางประวัติศาสตร์ มีตำนานมากมายเกี่ยวกับจักรพรรดิซุ่นจื้อ เขามีนางสนมที่มีนามว่า ดงโก และหลังจากที่นางสนมดงโกเสียชีวิต ซุ่นจื้ออกหัก เขาจึงได้ส่งต่อบัลลังก์ให้แก่คังซี หลังจากนั้นเขาก็หายตัวไปจากพระราชวังต้องห้ามอย่างไร้ร่องรอย
มีข่าวลือว่าจักรพรรดิซุ่นจื้อปลิดชีพตัวเองหลังจากที่นางสนมตาย
ยังมีข่าวลืออีกว่า จักรพรรดิซุ่นจื้อได้ถอยกลับเข้าไปในภูเขาและไม่สนใจเรื่องทางโลกอีกต่อไป
นอกจากนี้ ยังมีข่าวลืออีกว่า จักรพรรดิซุ่นจื้อได้บวชเป็นพระภิกษุ
ใครจะคิดว่าจักรพรรดิซุ่นจื้อจะเดินทางมายังทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่และกลายเป็นเจ้าสำนักคนที่ 29
“แดร์ริล” เดบร้าเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยและพูดว่า “สองบรรทัดที่คุณเห็นนั้นมีแนวความคิดทางศิลปะที่ลึกซึ้ง นักกวีหลายคนทั่วโลกได้พยายามแต่งบทกวีนี้ให้สมบูรณ์ แต่ไม่มีใครสามารถแต่งบทกวีได้เข้ากับสองบรรทัดนี้เลย…เมื่อสายลมแห่งฤดูใบไม้ร่วงพบหยาดน้ำค้าง ผ่านการเดินทางอันว่องไวในโลกจักรวาล!”
เดบร้ามองแดร์ริลด้วยรอยยิ้ม “สองบรรทัดนี้จึงมีความศักดิ์สิทธิ์เป็นพิเศษสำหรับสำนักพราน บทกวีนี้เป็นการสร้างสรรค์ของสำนักพรานที่ดีที่สุดจนถึงปัจจุบัน! ฉันอาจจะทนได้ว่าคุณอายุยังน้อยและเป็นคนขี้เล่น แต่กรุณาอย่ามาตัดสินบทกวีของเรา”
“ฮ่า ฮ่า” แดร์ริลหัวเราะและพูดกับเดบร้าว่า “ท่านเจ้าสำนัก การเติมเต็มให้กับบทกวีนี้ไม่ยากเลยในความคิดของผมทำไมคุณไม่ลองให้ผมช่วยสำนักพรานดูล่ะ?”
“นาย? นายคิดว่านายเป็นใคร!” ไซม่อนลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธ “นายหมายความว่านายสามารถเติมเต็มบทกวีนี้ได้อย่างง่ายดายอย่างนั้นเหรอ? นายกำลังพูดว่า พวกเราเหล่าสำนักพรานเก่งกาจได้ไม่เท่านายอย่างนั้นเหรอ?”
“ใช่แล้ว ชายหนุ่มผู้นี้มันอกมั่นใจมากเกินไปแล้ว!”
บทกวีสองบรรทัดที่เหลือโดยเจ้าสำนักคนที่ 29 ได้รับการยอมรับว่าเป็นสองบรรทัดที่ดีที่สุดในหมู่นักปราชญ์และไม่มีบทกวีของใครเทียบเทียมได้! ไม่มีนักกวีคนใดในทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่ที่สามารถเติมเต็มบทกวีนี้ได้มาเป็นเวลานานกว่าหลายร้อยปี!
ทุกคนต่างก็ตกตะลึงว่า ชายนิรนามผู้ได้รับตำแหน่งปราชญ์ดอกชบาโดยบังเอิญจะกล้าพูดอย่างเย่อหยิ่งว่าเขาสามารถเติมบทกวีได้อย่างง่ายดาย!
แดร์ริลหัวเราะคิกคักและกล่าวว่า “ท่านเจ้าสำนัก ฉันพูดจริง ๆ มันง่ายมากที่จะทำให้บทกวีนี้สมบูรณ์ด้วยพรสวรรค์ของฉัน”
เดบร้าพูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันชอบที่จะได้ยินสิ่งที่คุณคิดอยู่ภายในใจ แต่ว่าหนุ่มน้อย คุณหยิ่งเกินไปหรือเปล่า? เป็นเวลาหลายร้อยปีที่นักกวีผู้ยิ่งใหญ่มากมายต่างก็มุ่งมั่นที่จะทำแบบเดียวกัน แต่ไม่มีใครทำมันสำเร็จได้เลย แล้วคุณกล้าดียังไงถึงอวดตัวเองเช่นนี้?”
จากนั้นเดบร้าก็หยิบถ้วยชาขึ้นมาและจ้องไปที่แดร์ริลอย่างเย็นชา “และคุณกำลังจะบอกว่า ในจำนวนสาวกหลายแสนคนนั้น ไม่มีสาวกสำนักพรานคนไหนทมีความสามารถเท่ากับคุณ การดูถูกสำนักพรานเป็นเรื่องที่มิอาจให้อภัยได้! ฉันจะฆ่าคุณถ้าหากวันนี้คุณเติมเต็มบทกวีนี้ไม่สำเร็จ!
เดบร้ามักจะดูสง่างามและสงบเสงี่ยม แต่แดร์ริลข้ามเส้นเกินไป
แดร์ริลขมวดคิ้ว ‘อะไรวะ?! ทำไมฉันจะต้องถูกประหารชีวิตเพียงเพราะว่าการเติมเต็มบทกวีไม่สำเร็จ?’
เดบร้ามักจะดูสง่างามและสงบเสงี่ยม แต่แดร์ริลข้ามเส้นเกินไป
แดร์ริลขมวดคิ้ว ‘อะไรวะ?! ทำไมฉันจะต้องถูกประหารชีวิตเพียงเพราะว่าการเติมเต็มบทกวีไม่สำเร็จ?’
แดร์ริลเป็นกังวลเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ยื่นข้อเสนอว่า “ท่านเจ้าสำนัก ถ้าเป็นเช่นนั้น เรามาวางเดิมพันกันดูก็ได้ มาพนันกันว่าฉันจะสามารถเติมเต็มบทกวีนี้ได้หรือไม่! ถ้าฉันแพ้ คุณสามารถทุบตีฉันให้ตายด้วยไม้เรียวของคุณ แต่ถ้าฉันชนะ คุณจะต้องล้างเท้าให้ฉัน”
อะไรนะ?
บรรยากาศภายในห้องโถงเริ่มโกลาหลทันทีเมื่อแดร์ริลพูดจบ!
เขาช่างรนหาที่ตายอะไรเช่นนี้!
ท่านเจ้าสำนักเป็นที่รู้จักในฐานะผู้หญิงที่เก่งที่สุด! แล้วเธอจะล้างเท้าของผู้ต่ำต้อยได้ยังไง? ไร้สาระสิ้นดี!
ตุ้บ!
เดบร้าทุบฝ่ามือของเธอลงบนโต๊ะและลุกขึ้นจากบัลลังก์ฟีนิกซ์ด้วยใบหน้าที่ซีดเผือดทันที!
‘ปราชญ์ดอกชบา’ คนก่อนหน้านี้ เขามีการศึกษาที่ดี เขาสุภาพและประพฤติตัวดี แต่ทำไมแดร์ริลถึงหยิ่งผยองเช่นนี้?
