คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 798
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 798
เดบร้ากำลังทุกข์ทรมานอยู่บนเตียง เธอตัวสั่นด้วยความหนาวเย็นในขณะที่เหงื่อไหลท่วมตัว
“แดร์ริล…คุณได้นำตัวผู้อาวุโสจูปิเตอร์กลับมาไหม?” ริมฝีปากของเดบร้าแห้งกร้าน เธอถามเสียงต่ำได้ ดูเหมือนว่าประโยคนั้นจะใช้กำลังของเธอจนแทบจะหมด
แดร์ริลถอนหายใจ “ฉันตามไม่ทัน เขาเร็วเกินไป…”
แดร์ริลวางจี้หยกลงบนโต๊ะ “ผู้อาวุโสจูปิเตอร์ทำจี้หยกตกเอาไว้และฉันก็เก็บมันมาได้”
ไม่นะ…
เขาพยายามเอาจี้หยกมาแต่คน ๆ นั้นหนีรอดไปได้?
เดบร้าตกอยู่ในความสิ้นหวัง
เธอรู้สึกว่ากำลังภายในของเธอถูกระบายออกมาจนหมด ไม่เพียงเท่านั้น ร่างกายของเธอยังสลับกันไปมาระหว่างความรู้สึกร้อนและหนาวเย็น ในเวลาเดียวกันเธอก็รู้สึกราวกับว่ามีมดหลายหมื่นตัวกำลังคลานไปทั่วทั้งร่างกายของเธอซึ่งทำให้คันมาก!
อย่างไรก็ตาม เธอได้ฝืนอย่างสุดความสามารถที่จะไม่คร่ำครวญจนกระทั่งแดร์ริลกลับมา เพียงเพราะบุคลิกที่เยือกเย็นและแข็งแกร่งของเธอ แต่ทว่า เธอไม่สามารถทนได้อีกต่อไป
เดบร้าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องบอกให้แดร์ริลกลับไป “คุณ…คุณกลับไปได้แล้ว”
แดร์ริลไม่ได้จากไป แต่เขากลับพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านเจ้าสำนัก ไม่มีใครสามารถช่วยคุณได้ถ้าฉันกลับไป”
แดร์ริลหยุดครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะพูดต่อว่า “ยาพิษสามสหายเป็นพิษที่แปลก หลังจากที่กินยานั้นเข้าไป ร่างกายก็จะรู้สึกหนาวเย็น ร้อนรุ่มและคันสลับกันไป และอีกไม่นานคุณก็จะสูญเสียกำลังภายในทั้งหมดและไม่สามารถบ่มเพาะได้อีกต่อไปถ้าหากว่าคุณไม่ได้รับยาแก้พิษให้ทันเวลา โชคดีแค่ไหนที่ฉันกลั่นยาแก้พิษได้”
‘อะไรนะ?
‘เขากลั่นยาแก้พิษได้จริงเหรอ?’
เดบร้าตกตะลึงเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น เธอมองแดร์ริลอย่างว่างเปล่า
เธอคิดในใจว่าแดร์ริลเพียงแค่โอ้อวด อย่างไรก็ตาม เธอก็ตระหนักได้ในวินาทีต่อมาว่าแดร์ริลสามารถอธิบายอาการของเธอได้อย่างแม่นยำ
เดบร้ากัดริมฝีปากของเธอและกระซิบเบา ๆ “ถ้าอย่างนั้น… ถ้าอย่างนั้น คุณควรจะช่วยฉันสิเร็ว ๆ… กลั่นยาแก้พิษ”
แดร์ริลยืนอยู่ข้างหน้าเธอและมองดูท่าทางที่เจ็บปวดของเธอด้วยรอยยิ้ม “ท่านเจ้าสำนัก ผมไม่ได้มาจากสำนักพรานดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลที่ผมจะต้องเชื่อฟังคำสั่งของคุณ นอกจากนี้ คุณยังกลับคำพูดของคุณและปฏิเสธที่จะล้างเท้าให้ผม แล้วทำไมผมถึงต้องช่วยคุณกลั่นยาแก้พิษด้วย?”
“บอกมา…บอกมาสิว่าคุณต้องการอะไร?!” เดบร้าตะโกนอย่างเป็นกังวล
แดร์ริลจ้องแต่จะคว้าทุกโอกาสที่เขาสามารถทำได้เพื่อใช้ประโยชน์จากเดบร้า!
แดร์ริลยิ้มและมองไปที่เดบร้า “ก็…ผมอาจจะยอมถ้าคุณขอร้องผมอย่างจริงใจ”
ฮ่า ฮ่า…
‘เธอไม่ได้เป็นเจ้าสำนักที่หยิ่งผยองและสง่างามหรอกเหรอ? เธอยังตำหนิว่าฉันเป็นแค่เด็กหนุ่มและขี้เล่น! แล้วตอนนี้อะไร? เธอต้องการให้ฉันกลั่นยาแก้พิษให้เธออย่างง่ายดายอย่างนั้นเหรอ?’
“คะ…คุณมันไร้สาระมาก!” เดบร้ากัดริมฝีปากของเธอในขณะที่เธอพยายามต้านทานความรู้สึกที่ร้อน รน หนาวเย็นและคัน
เจ้าสำนักพรานผู้สง่างามจะขอความกรุณาอย่างไรกันนะ?
แดร์ริลไม่ใส่ใจในขณะที่เขานั่งลงบนที่นั่งอย่างสบายใจเพื่อรอการตัดสินใจของเธอ
ผ่านไปเพียงไม่กี่นาที พิษก็ได้โจมตีเดบร้ารุนแรงขึ้นอีกครั้งและในที่สุดเธอก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอหันไปหาแดร์ริลก่อนจะพูดขึ้นว่า “แดร์ริล ช่วยฉันกลั่นยาแก้พิษเถอะนะ…”
“ขอร้องสิ พูดว่าได้โปรด!” แดร์ริลพูดด้วยรอยยิ้มในขณะที่เขารินน้ำชาให้ตัวเองและดื่มอย่างสบายอารมณ์
“คุณ…” เดบร้าเจ็บปวดมาก เธอสามารถทนต่อความหนาวเย็นและความร้อนรนได้แต่ความรู้สึกคันไปทั่วร่างกายของเธอนั้นเป็นสิ่งที่ทนไม่ได้
“แดร์ริล ได้โปรด…ช่วยกลั่นยาแก้พิษให้ฉันด้วย…” เดบร้ามองไปที่แดร์ริล ในที่สุดเธอก็ละทิ้งความเย่อหยิ่งของเธอ
อย่างไรก็ตาม แดร์ริลไม่ได้มีท่าทีที่จะลุกขึ้นแม้แต่น้อยเพื่อเริ่มการกลั่นยาแก้พิษ เขายังคงนั่งจิบชาอย่างมีความสุขและพูดว่า “ไม่มีทาง แค่นั้นยังไม่จริงใจพอ…”
“แดร์ริล คุณ…” เดบร้าทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอรู้สึกว่าเธออยากจะขยี้แดร์ริลให้ตายด้วยสองมือของเธอ แต่เธอไม่มีเรี่ยวแรง! เธอไม่สนใจความภาคภูมิใจของเธออีกต่อไป “ฉันขอร้อง ฉันขอร้อง ได้โปรดช่วยฉันกลั่นยาแก้พิษให้ฉันเถอะนะ…”
‘ฮ่า ฮ่า…’
แดร์ริลหัวเราะภายในใจ ‘เร็วขนาดนั้นเลยเหรอ? ฉันคิดว่าเธอจะทนได้อีกสักพัก” แดร์ริลยิ้ม
เดบร้าอ้อนวอน “แดร์ริล ฉันขอร้องล่ะ ฉันจะทำตามสัญญา… ฉันจะทำตามสัญญาที่จะล้างเท้าให้คุณทันทีที่ฉันได้รับยาแก้พิษ ฉันจะรินชาและน้ำให้คุณเพื่อให้บริการคุณอย่างดีด้วย ฉันขอร้อง…”
บทที่ 797
บทที่ 799
