คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 806

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 806

การปรากฏตัวของศาสตราวุธศักดิ์สิทธิ์ทำให้ท้ังเก้าแผ่นดินใหญ่สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง!

มีคฤหาสน์หลังหนึ่งอยู่ห่างออกไปประมาณพันกว่ากิโลเมตรทางทิศเหนือของแท่นบูชาสำนักประกายแสงทวีปโลกใหม่

คฤหาสน์หลังนี้เป็นส่วนหนึ่งของแท่นบูชาสำนักประกายแสง

จัสตินนั้นนั่งบ่มเพาะวิชาอยู่ภายในห้องลับของคฤหาสน์หลังนั้น เขานั่งขัดสมาธิ

มัตเตโอก็อยู่ที่นั่นด้วยเช่นกัน เขานั่งอยู่ข้างลูกศิษย์ของเขาพรางจิบชาอย่างสบายใจ

ภายในห้องลับนั้นเงียบสงบ แต่จิตใจของจัสตินไม่สามารถจ่ดจ่อได้ เขาไม่มีสมาธิกับการบ่มเพาะวิชา

ในหัวของเขาเต็มไปด้วยภาพของลิลี่! หัวใจของเขาปวดร้าวด้านชา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขานึกถึงตอนที่เขายอมมอบตัวเธอให้กับอาจารย์ของเขาได้ลงคอ

เธอนั้นคือเทพธิดาคนโปรดของเขา!

มัตเตโอสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างที่ผิดวิสัยเกี่ยวกับจัสติน เขาจึงลุกขึ้นยืนและขมวดคิ้วกล่าว “อย่าใจร้อนในการบ่มเพาะวิชาของเจ้า ข้าเห็นได้ว่าจิตใจของเจ้าไม่อยู่กับร่องกับรอย ทำไมเป็นเช่นนั้นได้?”

มัตเตโอนั่งอยู่ตรงนั้น และมีท่าทีกำลังดื่มด่ำกับน้ำชา แต่เขาก็คอยจับตามองดูจัสตินด้วย

จัสตินเกาหัวของเขา แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะเงยหน้าขึ้นมา เขากล่าวถามเสียงทุ่มต่ำ “ท่านอาจารย์ ท่านคิดว่าลิลี่น่าจะหายไปที่ไหน?”

เขาไม่ทันรอให้มัตเตโอได้กล่าวตอบ เขากล่าวต่อทันที “เธอนั้นหัวรั้นมาก เธอคงจะต้องฆ่าตัวตายแน่นอนหลังจากถูกกระทำ ผมรู้สึกสงสารเธอ…”

มัตเตโอหัวเราะและเย้ยหยัน “ใครบอกเจ้าว่าข้าทำให้นางเสื่อมเสีย?”

อะไร?

จัสตินสั่นไปทั้งตัว เขานั้นมึนงง เขาจ้องมองไปที่มัตเตโออย่างว่างเปล่า วินาทีต่อมาเขาก็กล่าวถามทันควัน “ท่านอาจารย์… ไม่ได้ทำอะไรเธอที่โรงแรมนั่นเหรอ?”

จัสตินรู้สึกประหลาดใจและสุขใจจนกล่าวติด ๆ ขัด ๆ !

มัตเตโอกล่าว “ข้าไม่ได้ทำอะไรนาง”

มัตเตโอยังคงจิบชาอย่างสบายใจ เขาค่อนข้างทรนงตัวกับการแสดงออกที่ไม่แยแสของเขา

จัสตินนั้นสับสนงุนงง “ถ้าแบบนั้น ทำไมถึงท่านต้องขอให้ผมยอมยกตัวเธอให้ท่านด้วย…”

มัตเตโอหัวเราะดังลั่นขณะเขาจ้องเขม็งไปที่จัสติน เขากล่าว “พวกโจรที่รังแกเจ้าในโรงเตี๊ยมนั่น เจ้ายินดีที่จะยอมคุกเข่าคลานลอดใต้หว่างขาของมัน จะมีสักกี่คนที่ยอมทำเช่นนั้น? ข้าก็ยกย่องยกเจ้าในเรื่องนั้น ข้าจึงอยากจะทดสอบเจ้า

การที่เจ้าจะได้เป็นคนที่แข็งแกร่งขึ้น เจ้าจำเป็นที่จะต้องยอมละทิ้งทุกอย่างที่เจ้ารัก และไม่มีภาระให้กังวลใด ๆ เจ้าก็ทำได้ในตอนนั้น แต่ในตอนนี้… ในเมื่อเจ้ายอมสละได้แม้กระทั่งลิลี่ เจ้าก็ไม่จำเป็นที่จะต้องคิดถึงนางแล้ว”

หัวใจของจัสตินสั่นระรัว เขารู้สึกด้านชาไปทั่วทั้งหัว แต่ในเวลาเดียวกันเขาก็รู้สึกสุขใจอย่างอธิบายไม่ถูก

จากนั้นเขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากล เขาจึงกล่าวถามขึ้นมา “ท่านอาจารย์ แต่หลังจากที่ผมยกเธอให้กับท่านแล้ว ผมแอบฟังอยู่นอกประตูผมได้ยินทุกอย่าง”

“รายงาน!”

ก่อนจัสตินจะได้กล่าวอะไรต่อ สาวกสำนักประกายแสงก็รีบเร่งวิ่งเข้ามาหาพวกเขา “ท่านรองเจ้าสำนัก ผู้หญิงคนหนึ่งเพิ่งจะแอบบุกเข้ามาในสาขาของสำนักประกายแสง เราจับตัวเธอไว้ได้แล้ว”

พวกเขาจับตัวผู้หญิงได้?

มัตเตโอหน้านิ่วขณะที่เขากล่าวกับจัสติน “ไปกันเถอะ ไปดูว่ามันเกิดอะไรขึ้น”

ความสัมพันธ์ระหว่างสำนักประกายแสงและสำนักอื่น ๆ ค่อนข้างตึงเครียด ถ้าหากเธอเป็นสายลับจากสำนักอื่น ก็มีความจำเป็นที่จะต้องสอบสวนเธอ

มัตเตโอลุกขึ้นเดินออกไปจากห้องลับ จัสตินก็รีบติดตามไปทันที

เมื่อพกวเขาเดินมาถึงที่ด้านหน้าของห้องโถง จัสตินก็เห็นผู้หญิงที่บุกรุกเข้าไปในแท่นบูชาของสาขาสำนัก มือของเธอถูกมัดไว้ และสภาพของเธอก็ดูสังกะตัง