คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 810
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 810
โดน็อกถือขวานยักษ์ลอยตัวอยู่ในอากาศ ขวานส่องแสงเฉิดฉายราวกับพระอาทิตย์
จักรพรรดิโลกใหม่ถึงกับตกตะลึงเมื่อเห็นเหตุการณ์ที่อยู่เบื้องหน้าในความประหลาดใจ
‘ขวานด้ามนั้นวิเศษมาก! มันคืออาวุธมหาประลัยที่เพิ่งจะถูกค้นพบรึเปล่า?’
ชาวเมืองหลวงคนอื่น ๆ ทั้งเจ้าชายเจ้าหญิงและบรรดารัฐมนตรีทั้งหลายต่างก็อ้ำอึงมึนงงเช่นเดียวกัน พวกเขาไม่เชื่อสายตาของตัวเอง
“ท่านเลขาธิการแคว้น เจ้ารู้รึเปล่าว่าขวานด้ามนั้นมันคือขวานอะไร?” จักรพรรดิโลกใหม่กล่าวถาม เขานั้นรู้สึกประทับใจกับแสงยานุภาพ
เลขาธิการแคว้นสูดลมหายใจเข้าลึก เขานั้นตกอกตกใจอย่างถึงที่สุดในตอนที่เขากล่าว “ขวามด้ามนี้มันดูเหมือนกับ ขวานแยกนภา พะยะค่ะฝ่าบาท”
อะไร?
ขวานแยกนภางั้นเหรอ?
สายตาของทุกคนหันไปมองเลขาธิการแคว้นในทันที พวกเขาต่างรู้สึกประหลาดใจ
จักรพรรดิโลกใหม่ก็ประหลาดใจเช่นเดียวกัน เขากล่าวถาม “แล้วขวานแยกนภามันคืออะไร?”
เลขาธิการแคว้นถอนหายใจ เขาดูกระสับกระส่ายและสะเทือนอารมณ์ในตอนเขากล่าวพึมพัม “มันเป็นตำนานเมื่อนานมาแล้ว ในตอนที่ท้องฟ้าและผืนโลกยังคงเชื่อมกันและมันก็มีแค่เพียงความโกลาหล เทพเจ้าโบราณที่มีนามว่าผานกู่ได้แยกท้องฟ้าและผืนโลกออกจากกัน ด้วยการเหวี่ยงขวานยักษ์ของเขา!”
เลขาธิการแคว้นเว้นจังหวะสูดลมหายใจเข้าลึกก่อนจะกล่าวต่อ “หลังจากที่แยกท้องฟ้าและผืนโลก เขาก็ทิ้งขวานด้ามนี้ไว้บนโลกของเรา แต่ก็ไม่เคยมีใครค้นหามันเจอ ผมไม่คาดคิดว่ามันจะมาปรากฏตัวอุบัติขึ้นในวันนี้ที่ภูเขาเสียดฟ้ามหัศจรรย์”
ว้าว!
ทุกคนต่างตกอกตกใจเมื่อได้ยินเรื่องตำนานเล่าขาน
ขวานด้ามนั้นเคยใช้เพื่อแยกท้องฟ้ากับผืนโลกออกจากกัน
เลขาธิการแคว้นก้มโค้งต่อหน้าจักรพรรดิโลกใหม่และกล่าวอย่างสะเทือนอารมณ์ “ท่านจักรพรรดิ ในเมื่อตอนนี้ขวานแยกนภาก็ปรากฏตัวขึ้นมาแล้ว และเขตชายแดนที่เคยแบ่งแยกระหว่างเก้าแผ่นดินใหญ่ก็จะค่อย ๆ หายไปอีกด้วย เมื่อถึงตอนนั้นและท่านได้ครอบครองขวานแยกนภา ท่านก็จะสามารถพิชิตยุทธภพโลกนี้ทั้งใบได้อย่างง่ายดาย!”
ว้าว!
จักรพรรดิโลกใหม่ถึงกับสะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาจ้องเขม็งไปที่โดน็อก ผู้ซึ่งยังลอยตัวอยู่กลางอากาศอยู่ จากนั้นเขาก็ชี้และออกคำสั่งคนของเขา “จับชายคนนั้นและเอาขวานแยกนภามาให้ฉัน!”
พรึ่บ! พรึ่บ! พรึ่บ!
ทันทีที่จักรพรรดิโลกใหม่ออกคำสั่ง กองทัพทหารหลวงนับพันนายก็กระโจนตัวขึ้นสู่ฟ้าและพุ่งตัวบุกเข้าไปหาโดน็อก!
กองทัพหลวงเป็นกลุ่มทหารชั้นยอดของโลกใหม่ ระดับกำลังภายในอย่างต่ำของพวกเขาจะอยู่ในระดับปรามาจารย์อาวุโสขั้นห้าและส่วนใหญ่จะอยู่ในระดับปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นหนึ่ง
มันช่วงเวลาที่น่าเกรงขามเมื่อนายทหารกองทัพหลวงหลายพันคนปกคลุมท้องฟ้าทั้งผืน
โดน็อกกำขวานแยกนภาไว้ในมือแน่นขนัด เขาดูไม่หวาดกลัวและหยิ่งทรนง เขาไม่รีรอพูดจาให้เสียเวลา เขาฟาดฟันกวัดแกว่งขวานอย่างดุเดือด
เปรี้ยง!
วินาทีต่อมา ขวานยักษ์ก็ส่งเสียงดังสนั่น แสงสีทองปรากฏขึ้นและสาดส่องผ่าท้องฟ้าและผืนโลก แสงสว่างของมันส่องประกายไปที่กองทัพหลวง!
“ตายซะ!” โดน็อกคำราม
“อ๊าก!”
ภายในชั่วพริบตาทหารกองทัพหลวงก็ร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด ขณะที่พวกเขาร่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้าและกระแทกอย่างรุนแรงนอนจมกองเลือด
เมื่อเหตุการณ์เป็นเช่นนี้ จักรพรรดิโลกใหม่และบรรดารัฐมนตรีต่าง ๆ ก็สะดุ้งเฮือกในความสยดสยอง
บรุษผู้ลอยตัวอยู่ในอากาศเขาอาจจะอยู่เพียงแค่ในระดับปราชญ์ยุทธก็จริง แต่ถึงอย่างไรเขาก็มีขวานแยกนภาอยู่ในมือ มันจึงทำให้พลังของเขามหาศาลขึ้น!
‘มันคืออาวุธมหาประลัย!’
จักรพรรดินั้นตกใจ เขารู้สึกอิจฉาตาร้อน
‘มีเพียงแค่ฉันเท่านั้นที่จะคู่ควรกับแสงยานุภาพของอาวุธมหาประลัย!’ จักรพรรดิโลกใหม่คิด
“กระหม่อมจะจัดการเขาเองพะยะค่ะ ฝ่าบาท”
เลขาธิการแคว้นสีหน้าเคร่งเครียด ขณะเขากล่าว เขาก็กระโจนขึ้นฟ้าและพุ่งตัวไปหาโดน็อก
“ฉันจะช่วยนายเอง ท่านเลขาธิการแคว้น!”
สโลนผู้ยืนอยู่ด้านข้าง ร่างกายของเธอสั่นสะท้านขณะที่ชักดาบซุยถังออกมาและกระโจนตัวขึ้นไปด้วยเช่นกัน!
เลขาธิการแคว้นและสโลนต่างปล่อยกำลังภายในของพวกเขาออกมาและท้องฟ้าก็ดูราวกับว่ามันจะแตกสลาย!
พวกเขาคีอผู้พิทักษ์โลกใหม่!
