คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 813
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 813
”แดร์ริล รอก่อน…”
แดร์ริลเพิ่งจะก้าวออกมาได้สองสามก้าวในตอนที่เขาได้ยินเสียงเดบร้า
เขาจึงหยุดเดินและหันไปหาเธอ เดบร้าขบริมฝีปากของเธอขณะที่เธอก้มหน้าลงและกล่าวเบา ๆ “คุณอยู่ที่นี่ได้ไหม? อย่าไปเลย”
“อยู่ที่นี่งั้นเหรอ?”
แดร์ริลหัวเราะลั่นเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น “ทำไมฉันต้องอยู่ที่นี่ด้วย?”
แววตาเดร้าดูมีความหวัง เธอนั้นเงียบอยู่สักพักก่อนจะตัดสินใจกล่าวออกมา “อยู่ที่นี่กับฉันและฉันจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ ฉันจะคอยบริการคุณไปตลอดชีวิต”
ไอ้หยา!
ตัวของเดบร้าสั่นระรัวเมื่อเธอได้กล่าวออกไป เธออยากจะเชื่อตัวเองที่ได้สารภาพความรู้สึกของเธอที่มีกับเขา เธอรู้สึกเขิน เธอหลบสายตาเพราะไม่กล้ามองแดร์ริล
เดบร้านั้นเป็นผู้หญิงที่มากความสามารถที่สุดในโลกนี้ เธอเชี่ยวชาญในทุก ๆ ด้าน ทั้งศิลปะ ดนตรี และการร่ายบทกวี
ราวกับกิริยามารยาทอันสำรวมโบราณของเธอเตลิดหายไป เธอหลงรักแดร์ริลหัวปักหัวปำแทบบ้าคลั่ง!
เธอใช้ชีวิตอย่างมีระเบียบวินัยและสำหรับคนอื่น ๆเธอนั้นเป็นดั่งเทพธิดาแห่งสำนักพราน
อย่างไรก็ตาม เธอต้องการแค่เพียงให้แดร์ริลอยู่ต่อและเธอจะพยายามกล้าหาญในเรื่องความรัก ถ้าหากนี่เป็นโอกาสสุดท้ายของเธอ
ใบหน้าของเดบร้าเหงื่อตก เธอตกหลุมรักแดร์ริลอย่างสุดหัวใจ!
เธอไม่เชื่อเรื่องพรมหลิขิต แต่เธอรู้ทันทีว่าได้พบกับชายในฝันและเธอจะคอยเฝ้าติดตามเขาไปไม่ว่าเขาจะเป็นใคร!
เธอตกหลุมรักและกล้าสารภาพ เธออยากจะให้แดร์ริลอยู่ต่อ
แดร์ริลถอนหายใจเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น จิตใจของเขาเริ่มปั่นป่วน
‘ฉันไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม? เจ้าสำนักพรานตกหลุมรักฉันงั้นเหรอ?’
ก่อนที่แดร์ริลจะรวบรวมความคิดของเขาได้ เดบร้าก็เดินเข้าไปหาเขาและเขย่งปลายเท้าหอมแก้มเขา มันรอยหอมที่อ่อนนุ่มราวกับขนนก
“เธอ…” แดร์ริลมองหน้าเธอ เขาถึงกับมึนงง เจ้าสำนักพรานเป็นแบบอย่างที่ดีของความสำรวม กิริยาเช่นนี้นั้นดูไม่สมกับบทบาทของเธอ
เดบร้าพยายามที่จะรวบรวมความกล้า เธอกล่าวถาม “ได้โปรด คุณอยู่ต่อได้ไหม แดร์ริล เพื่อฉัน”
เดบร้านั้นต้องการแดร์ริล เธอนั้นติดตาตรึงใจกับพรสวรรค์ของเขาและเธออยากที่จะใช้ชีวิตอยู่กับเขาตลอดไป
“ความรักคือสิ่งที่ทำให้คนพร้อมใจที่เลือกว่าจะอยู่หรือตาย?”
“เมื่อสองคนมาพานพบ มันก็คุ้มค่าทั้งชีวิต”
“เมื่อสองคนครองรักตลอดกาล ก็ไม่สำคัญว่าจะอยู่ด้วยกันหรือแยกห่างไกล”
แดร์ริลนั้นร่ายบทกวีที่ไม่มีสาวกสำนักพรานคนไหนสามารถแต่งได้ทัดเทียม เขาช่างเป็นบุรุษที่มีพรสวรรค์จริง ๆ !
“เรื่องนี้…”
แดร์ริลจ้องมองเดบร้าอย่างอักอ่วน เขาพยายามทำให้จิตใจปลอดโปร่งในขณะที่ฉีกยิ้มเจื่อน ๆ และกล่าว “ท่านเจ้าสำนักหน้าจั่ว ฉันเกรงว่าจะทำให้ไม่ได้ ฉันมีเรื่องสำคัญที่จะต้องไปจัดการ”
ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นสตรีรูปงามสวยสดหยดย้อยและเขานั้นก็โชคดีที่ได้ใจเธอไปครอง แต่มันก็กะทันหันฉุกละหุกเกินกว่าที่เขาจะยอมรับได้
แดร์ริลไม่มีเวลาสำหรับรักครั้งใหม่ ในตอนนี้เขาทำได้แค่คิดถึงแต่อีวอนและนายหญิงนิกายเท่านั้น
เดบร้ากัดริมฝีปากของเธอจนแทบจะเลือดไหล เธอไม่คาดว่าชายคนนี้จะกล้าปฏิเสธคำขอของเธอ เธอตื่นตระหนกและกล่าว “ถ้าเป็นแบบนั้น ได้โปรดอยู่ต่ออีกสองวันได้ไหม ฉันขอเวลาแค่สองวัน ไปที่สำนักโอสถกับฉันด้วยกันได้ไหม? ผู้อาวุโสจูปิเตอร์ได้มอบโอสถปลอมมาให้กับฉัน
ฉันต้องการความยุติธรรม ฉันขอร้อง อยู่ต่อเพื่อฉันอีกสักสองวันได้ไหม” เธอกล่าวน้ำเสียงบางเบา เธอไม่ได้คาดคิดว่าเธอจะยอมเสียศักดิ์ศรีของเธอถึงขนาดนี้เพียงเพราะเธอตกหลุมรักใครสักคน
