คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 817

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 817

แดร์ริลหัวเราะในขณะที่เขามองไปยังเดบร้าและกล่าวว่า “สามีของคุณอาจจะดุร้ายไปบ้าง แต่ผมพูดจริง ๆ ว่า สำนักโอสถก็เป็นเพียงแค่พวกเศษสวะเท่านั้น”

เขากล่าวโดยเน้นถ้อยคำหลายคำในประโยคสุดท้าย ในขณะที่เขากวาดสายตาไปทั่วทั้งห้องโถง

“แกกำลังรนหาที่ตาย!”

ผู้อาวุโสหลายคนโกรธจัด พวกเขายกดาบขึ้นและเริ่มโจมตีแดร์ริล

ชายหนุ่มผู้นี้พูดจาหมิ่นประมาทต่อสำนักของพวกเขา แล้วพวกเขาจะทนดูได้อย่างไร? เขาสมควรตาย

“ท่านเจ้าสำนัก…” จู่ ๆ สาวกคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาในห้องโถงจากด้านหลัง สีหน้าของเขาดูตื่นตระหนกในขณะที่เขาคุกเข่าลง

“ท่านเจ้าสำนัก แย่แล้ว! อาการของนายหญิงกำเริบอีกแล้ว!” สาวกผู้นั้นดูเป็นกังวลด้วยเหงื่อที่ไหลปกคลุมใบหน้าของเขา

อะไรนะ?

เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของแอนดี้ก็เปลี่ยนไปด้วยความตื่นตระหนกทันที

ภรรยาของแอนดี้คือ โจดี้ พวกเขาเติบโตมาด้วยกันและมีความสัมพันธ์ที่ดียิ่งนัก เมื่อสองปีที่แล้ว พวกเขาได้เข้าสู่ประตูวิวาห์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่ งานแต่งงานของพวกเขา ถูกกล่าวขานไปทั่วทั้งเมืองจนทำให้หลายคนต้องอิจฉา

พวกเขาผูกพันกันมากขึ้นหลังจากที่พวกเขาแต่งงานและใช้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกัน

แต่ทว่า ช่วงเวลาที่ดีกลับมีอยู่ได้ไม่นาน หลังจากที่สิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นเมื่อประมาณหนึ่งปีที่แล้ว โจดี้ได้ล้มป่วยและเธอก็ยังกลายเป็นผู้ป่วยติดเตียงนับตั้งแต่นั้นมา ทุกครั้งที่เธอป่วย ร่างกายของเธอจะแข็งจนเกล็ดน้ำแข็งก่อตัวบนขนตาและริมฝีปากของเธอ ต่อมาเธอก็อ่อนแอลงเรื่อย ๆ

แอนดี้ตามหาวิธีการรักษาตั้งแต่เหนือจรดใต้ เขาได้มองหาหมอที่เก่งกาจเพื่อมารักษาภรรยาของเขา แต่กลับไม่มีใครรักษาเธอได้เลย หมอหลายคนกล่าวเช่นเดียวกันว่า ร่างกายของเธอนั้นอ่อนแอเกินไปและถ้าหากว่าอาการของเธอกำเริบอีก ร่างกายของเธอก็จะทนไม่ไหวและเธอก็อาจจะต้องเสียชีวิตลงในที่สุด

ดังนั้น แอนดี้จึงใช้ทางเลือกสุดท้าย นั่นคือการปรุงโอสถเพื่อนำมารักษาอาการของเธอ แต่โอสถเหล่านั้นก็ยังไม่สามารถรักษาอาการของเธอได้เลย

อาการป่วยของนายหญิงแห่งสำนัก ก็เป็นเหมือนดั่งก้อนหินที่บดขยี้หัวใจของแอนดี้ เขาตื่นตระหนกเมื่อได้ยินว่าอาการของเธอกำเริบ ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจเรื่องอื่นอีก เขาเพียงต้องการได้อยู่กับภรรยาที่เขารัก

ไม่มีอะไรสำคัญสำหรับแอนดี้มากไปกว่าโจดี้อีกแล้ว

“เร็วเข้า ไปนำโอสถเยียวยาจิตใจมา!” แอนดี้สั่งสาวกของเขาทันที เมื่อไม่กี่วันก่อน เขาได้ใช้วัตถุดิบล้ำค่ามากมายในการกลั่นโอสถเยียวยาจิตใจ

โอสถเยียวยาจิตใจ สามารถรักษาภูมิคุ้มกันของร่างกายได้ มีข่าวลือว่าผู้ที่ได้รับโอสถเยียวยาจิตใจนั้นจะไม่ล้มป่วยอีก

มันเป็นโอสถที่มีค่ามาก เพราะจะต้องใช้วัตถุดิบล้ำค่ามากมายจากทั่วทุกมุมทวีปในการกลั่นโอสถนั้นขึ้นมา

หลังจากที่สั่งสาวกของเขาแล้ว แอนดี้ก็รีบวิ่งไปที่ห้องนอนของนายหญิงแห่งสำนักทันที

บรรยากาศกำลังตึงเครียด ในขณะที่ผู้อาวุโสสำนักโอสถยังคงถือดาบเอาไว้ในมือ อย่างไรก็ตาม หลังจากที่แอนดี้ออกจากห้องโถงไปแล้ว บรรยากาศภายในห้องโถงก็สงบลง

เดบร้าถอนหายใจยาวและพูดกับแดร์ริลเบา ๆ “เราตามไปดูกันเถอะ”

ในขณะที่พูด เธอก็ดึงแขนแดร์ริลไปกับเธอ พวกเขาก็ตามหลังแอนดี้ไป

ถ้าหากว่าพวกเขายังอยู่ในห้องโถง ผู้อาวุโสสำนักโอสถอาจจะไม่ปล่อยแดร์ริลไป

แดร์ริลไม่พูดอะไร เขายอมให้เดบร้าดึงแขนเขา

พวกเขาเดินผ่านทางเดินอันเงียบสงบไปยังห้องนอนของโจดี้

เมื่อพวกเขาก้าวเข้ามาในห้อง พวกเขาก็ได้เห็นหญิงสาวที่ซีดเซียวกำลังนอนอยู่บนเตียงสีชมพู ใบหน้าของเธอมีเอกลักษณ์และดูเหมือนว่าเธอกำลังเจ็บปวด เธอกำลังคร่ำครวญว่าเธอหนาว ร่างกายของเธอก็สั่นสะท้านในขณะที่มีสะเก็ดน้ำแข็งอยู่บนคิ้วและผมของเธอ

หญิงสาวผู้นั้น คือ โจดี้ ภรรยาของแอนดี้

แอนดี้เป็นกังวลมาก ร่างกายของเขาปกคลุมไปด้วยเหงื่อ เขาเดินเข้าไปหาโจดี้และกอดเธอเอาไว้แน่น จากนั้นเขาก็พยายามทำให้เธอสงบลง “ที่รัก ได้โปรดอดทนอีกนิดนะ! มันจะต้องไม่มีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้น”

ในขณะที่พูด แอนดี้ก็ตะโกนใส่คนรับใช้ที่อยู่ข้าง ๆ เขาว่า “เร็วเข้า โอสถเยียวยาจิตใจอยู่ที่ไหน?”

“เดี๋ยวผมไปตามมาให้ครับ” คนรับใช้ตอบอย่างเร่งรีบก่อนออกจากห้องไป

ในขณะนั้น ผู้อาวุโสสำนักโอสถหลายร้อยคน ก็เฝ้าดูพวกเขาจากด้านนอกของประตู

“นายท่าน…” จีเวลดึงที่มุมเสื้อของแดร์ริล เธอพูดเบา ๆ ว่า “นายหญิงโจดี้ช่างน่าสงสาร”