คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 820

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 820

“นี่มัน?”

ทุกคนต่างก็ตะลึงเมื่อพวกเขามองเห็นแก้มที่เปลี่ยนเป็นสีดอกกุหลาบของนายหญิงแห่งนิกาย

เดบร้ารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง เธอเขยิบเข้าไปยืนใกล้แดร์ริลมากขึ้น

เขาสามารถแต่งบทกวี กลั่นยา และเขายังรู้แม้แต่วิชาค่ายกล ไม่มีอะไรที่ชายผู้นี้ทำไม่ได้

จีเวลเองก็ภาคภูมิใจในตัวเขา เธอคว้าแขนของแดร์ริลและพูดว่า “ว้าว คุณเก่งมาก! ในที่สุดพี่สาวโจดี้ก็ฟื้นแล้ว!”

แอนดี้เองก็ตกตะลึงเช่นกัน เขารู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก เขากอดโจดี้เอาไว้แน่นในขณะที่น้ำตาของเขายังคงไหลริน “ที่รัก ที่รัก ขอบคุณ ตอนนี้เธอหายแล้ว! ขอบคุณพระเจ้า…”

โจดี้ขมวดคิ้วเล็กน้อย ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย “ที่รัก นี่ฉันไม่สบายอีกแล้วเหรอ?”

ในขณะที่พูด โจดี้ก็รู้สึกเขินอายเมื่อเธอมองเห็นผู้คนมากมายที่อยู่ภายในห้องของเธอ

“ใช่ แต่ว่าตอนนี้คุณสบายดีแล้ว” แอนดี้หัวเราะในขณะที่เขาร้องไห้ในเวลาเดียวกัน เขามองไปรอบ ๆ และพูดว่า “พวกท่านทุกคนออกไปได้แล้ว ฉันมีอะไรจะพูดกับท่านเจ้าสำนักเกเบิล”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้อาวุโสสำนักโอสถทุกคนก็หันหลังและเดินออกไปอย่างเงียบ ๆ

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่พวกเขาเดินไปถึงที่ประตูพวกเขาก็ยังคงจ้องมองแดร์ริลด้วยความประหลาดใจ

ชายผู้นั้นมีความสามารถมากจริง ๆ!

เมื่อทุกคนจากไป แอนดี้ก็เข้ามายืนโค้งคำนับให้กับแดร์ริล ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความปลื้มปิติ “คุณช่างเป็นคนที่น่าทึ่ง แดร์ริล ฉันตามหาหมอที่เก่งกาจตั้งแต่เหนือจรดใต้เพื่อรักษาอาการป่วยของภรรยาของฉัน แต่ไม่มีใครรักษาเธอได้เลย ฉันไม่เคยคิดเลยว่ามันเป็นเพราะกระจกสองบาน ฉันขอขอบคุณคุณจริง ๆ”

ทัศนคติของแอนดี้ที่มีต่อแดร์ริลเปลี่ยนไปในทันที โจดี้เป็นคนเดียวที่เขารักมากที่สุดในชีวิตของเขา และถ้าหากว่าเธอต้องตายจากไป เขาเองก็ไม่อยากมีชีวิตอยู่เช่นกัน

ไม่ว่าคำพูดของแดร์ริลจะฟังดูแย่แค่ไหน แต่ชายผู้นี้ก็คือผู้ที่ช่วยชีวิตภรรยาของเขาเอาไว้ และเขาก็จะเป็นหนี้บุญคุณชายผู้นี้ตลอดไป!

แดร์ริลพูดอย่างเป็นกันเองว่า “ภรรยาของคุณอยู่ในบ้านนานเกินไปแล้ว เมื่อเธอรู้สึกดีขึ้น ให้พาเธอออกไปเดินเล่นบ่อย ๆ”

แอนดี้พยักหน้าตอบรับทันที เขามีความสุขมากจริง ๆ เขาไม่เคยคิดว่าภรรยาของเขาซึ่งนอนป่วยมานานกว่าหนึ่งปีจะหายดีได้ในที่สุด มันช่างเป็นข่าวที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลก!

แอนดี้หันกลับมามองเดบร้าในขณะที่เขาถามอย่างตื่นเต้น “ท่านเจ้าสำนักเกเบิล ผมขอถามว่า เขาเป็นผู้อาวุโสของสำนักของคุณหรือเปล่า?”

‘แดร์ริลผู้นี้มีความสามารถมาก แต่ฉันไม่เคยได้ยินชื่อของเขาเลย’

เดบร้ายิ้มบาง ๆ และพูดว่า “แดร์ริลไม่ได้เป็นคนของสำนักพราน เขาเป็นเพื่อนของฉัน”

ถึงแม้ว่าเดบร้าจะรู้สึกมีความสุข แต่เธอก็เป็นถึงเจ้าสำนักพราน ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถบอกใครได้ว่าเธอกำลังสนใจในตัวแดร์ริล

จีเวลพูดอย่างภาคภูมิใจว่า “นายท่านของฉันเป็นผู้ที่มีอำนาจมากและเขาก็ไม่ได้เข้าร่วมนิกายใด ๆ เลย”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ดวงตาของแอนดี้ก็เป็นประกาย เขาหันไปหาแดร์ริลและพูดอย่างสุภาพว่า “คุณได้ช่วยชีวิตภรรยาของฉันเอาไว้ และฉันก็คงจะรู้สึกขอบคุณไปชั่วนิรันดร์ และถ้าหากว่าคุณไม่รังเกียจ บางทีคุณอาจจะสามารถเข้าร่วมสำนักโอสถและเป็นรองของฉันได้?”

อะไรนะ?

ร่างกายของจีเวลสั่นสะท้าน เธอรู้สึกยินดีมาก มันช่างเป็นข้อเสนอที่น่าทึ่ง! แอนดี้ต้องการให้แดร์ริลเข้าร่วมสำนักของเขา ดังนั้น เขาจึงยื่นข้อเสนอเป็นตำแหน่งรองเจ้าสำนักให้แก่แดร์ริลและมันก็เป็นตำแหน่งที่สำคัญอีกด้วย

แอนดี้รอคำตอบของเขาอย่างใจจดใจจ่อ

แดร์ริลสามารถกลั่นยาแก้พิษได้ ดังนั้น เขาจะต้องมีทักษะที่ยอดเยี่ยมในการกลั่นโอสถแน่นอน

ไม่เพียงเท่านั้น เขายังมีความรู้เกี่ยวกับวิชาค่ายกลอีกด้วย มันคงจะเป็นการดีที่จะดึงผู้ที่มีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้เข้ามาในสำนักของเขา

อย่างไรก็ตาม แดร์ริลยิ้มและพูดว่า “พวกคุณมันไร้ประโยชน์ ผมคงจะไม่เข้าร่วมด้วย”

“ทำไมคุณถึงพูดเช่นนั้น?” แอนดี้ถามด้วยความสงสัย

ทำไมแดร์ริลถึงดูถูกสำนักโอสถตั้งแต่ที่เขามาถึงที่นี่? ทำไมเขาถึงโจมตีสำนักโอสถด้วยวาจาเช่นนี้? ทำไม?

ดวงตาของแดร์ริลเย็นชาในขณะที่เขาพูดว่า “ฉันมีเพื่อนเก่า เมื่อสิบปีที่แล้ว เขาถูกสำนักโอสถและสำนักกระบี่ผลักตกหน้าผา แล้วคุณไม่คิดว่าสาวกสำนักโอสถเป็นคนเลวที่ไร้ประโยชน์อย่างนั้นเหรอ?”