คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 854
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 854
ในขณะเดียวกัน ที่ด้านล่างของปล่องภูเขาไฟภายในโลกใหม่
แดร์ริลนั่งไขว่ห้างอยู่บนแท่นหยก โดยมีเดบร้าและจีเวลอยู่เคียงข้างเขาอย่างเงียบ ๆ ทั้งคู่ไม่สามารถซ่อนความตื่นเต้นที่อยู่บนใบหน้าของพวกเธอเอาไว้ได้
มันเป็นช่วงเวลาทั้งปี
พวกเธอสัมผัสได้ว่า แดร์ริลได้พัฒนากระบวนท่าที่ไม่เหมือนใคร!
พรึบ!
ทันใดนั้น แดร์ริลก็ลืมตาขึ้น รังสีที่น่าสะพรึงกลัวโหมกระหน่ำพัดผ่านพวกเธอ!
เขาได้บรรลุเป็นจักรพรรดิยุทธขั้นหนึ่งแล้ว!
จากนั้น แดร์ริลก็ลุกขึ้นและค่อย ๆ ยกแขนของเขาขึ้น อากาศโดยรอบแปรปรวน! หลุมดำได้ก่อตัวขึ้นจนเกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว!
แดร์ริลอยู่ภายในจุดกึ่งกลางของรังสีที่กว้างหลายร้อยกิโลเมตร แผ่นดินเกิดการสั่นสะเทือนขึ้นอย่างรุนแรง ภูเขาไฟทั้งลูกสั่นสะเทือนในขณะที่หินก้อนเล็ก ๆ จำนวนนับไม่ถ้วนตกลงมากระทบกับพวกเขา!
ขนาดของแผ่นดินไหวนั้นทำให้การทรงตัวของพวกเขาไม่มั่นคง
หลังจากนั้นไม่นาน แดร์ริลก็สูดหายใจเข้ายาวในขณะที่เขาลืมตาขึ้นอย่างช้า ๆ จากนั้นการสั่นสะเทือนของแผ่นดินก็หยุดลง
“นายท่าน มันน่าทึ่งมาก!” จีเวลตื่นเต้นมาก เธอโผลเข้ากอดแดร์ริล
เดบร้าเองก็ตื่นเต้นมากเช่นกัน ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสุขในขณะที่เธอมองไปที่แดร์ริล
“แดร์ริล คุณจะเรียกกระบวนท่านี้ว่าอะไร?” เดบร้าเอ่ยถาม
แดร์ริลยิ้ม เขาเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะพูดว่า “เรียกมันว่า หายนะพันเท่า”
“หายนะพันเท่า?”
จีเวลปรบมือและพูดขึ้นว่า “มันเป็นชื่อที่ยอดเยี่ยมมาก!”
เดบร้าเองก็พยักหน้าเช่นกัน จากนั้นเธอก็พูดอย่างเร่งรีบ “เร็วเข้า! แสดงกระบวนท่านั้นให้พวกเราดูหน่อยสิแดร์ริล!”
“แน่นอน!” แดร์ริลหัวเราะ เขาลดสนามพลังงานของเขาและเตรียมที่จะวาดลวดลายเพื่อปลดปล่อยหายนะพันเท่า
อย่างไรก็ตาม แดร์ริลก็ต้องรู้สึกประหลาดใจ เมื่อเขาไม่สามารถปลดปล่อยพลังของกระบวนท่านั้นออกมาได้ ไม่ว่าเขาจะพยายามแค่ไหนก็ตาม!
“เกิดอะไรขึ้น?” จิตใจของแดร์ริลสั่นสะท้าน เขาค้นคว้าและศึกษามันอย่างเคร่งครัดมาเป็นเวลาหนึ่งปี! มันเป็นกระบวนการที่ยากลำบากในการประสบความสำเร็จ แต่แล้วทำไมเขาถึงไม่สามารถปลดปล่อยมันออกมาได้?
“ฉัน…” แดร์ริลพยายามอยู่หลายครั้งจนเหงื่อไหลท่วมตัว “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมฉันถึงแสดงกระบวนท่านี้ไม่ได้?”
“อย่าเพิ่งตกใจไปเลยแดร์ริล” เดบร้าก้าวไปข้างหน้าและอธิบายอย่างช้า ๆ ว่า “ฉันจำหนังสือโบราณที่ฉันเคยอ่านได้มันระบุเอาไว้ว่า กระบวนท่าบางท่าก็ไม่สามารถเผยแพร่หรือใช้งานได้ทุกเมื่อตามที่ผู้บ่มเพาะต้องการ กระบวนท่าบางท่าจะสามารถใช้ได้ก็ต่อเมื่อผู้บ่มเพาะถูกกระตุ้นหรือรู้สึกตื่นเต้น”
“อะไรนะ?” แดร์ริลตกตะลึง
‘นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน! ฉันได้ฝึกฝนเป็นเวลานานเพื่อสร้างกระบวนท่าหายนะพันเท่า แต่ฉันจะสามารถใช้มันได้ก็ต่อเมื่อฉันถูกกระตุ้นเท่านั้น? อะไรกัน!’ แดร์ริลครุ่นคิด
เขาถอนหายใจยาวและถามออกมาอย่างช้า ๆ “เราอยู่ที่นี่มานานแค่ไหนแล้ว?”
เขาหมกมุ่นอยู่กับการฝึกฝนจนทำให้เขาลืมวันลืมคืนไปเสียสนิท
เดบร้าคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะพูดขึ้นว่า “บางที อาจจะหนึ่งปีแล้ว” เธอเป็นคนพิถีพิถัน ดังนั้น เธอจึงสังเกตทุกการเคลื่อนไหวของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์
‘อะไรนะ? หนึ่งปี?!’ หัวใจของแดร์ริลเต้นแรง ‘ฉันคิดว่ามันเพิ่งจะแค่เดือนเดียว ฉันไม่ได้ตระหนักเลยว่า มันจะผ่านมานานถึงหนึ่งปีแล้ว!’
แดร์ริลสูดหายใจเข้ายาว เขาหันไปหาเดบร้าและจีเวลและพูดว่า “เอาล่ะ ฮันนีมูนจบลงแล้ว เราควรจะกลับบ้านได้แล้วมากอดฉันเอาไว้แน่น ๆ”
แดร์ริลเป็นจักรพรรดิยุทธแล้ว ดังนั้น มันจึงมีความแตกต่างเป็นอย่างมากกับตอนที่เขาเป็นปราชญ์ยุทธ! เขาสามารถพาผู้หญิงสองคนบินขึ้นไปกับเขาได้!
จีเวลกอดแดร์ริลแน่น
ใบหน้าของเดบร้าแดงก่ำ แต่เธอก็โอบรอบเอวของแดร์ริลด้วยเช่นกัน
ฟึบ!
กำลังภายในของแดร์ริลพุ่งสูงขึ้นทันทีเมื่อเขาทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้าและเริ่มบิน!
ภายในไม่กี่นาที พวกเขาก็บินขึ้นไปถึงยอดปล่องภูเขาไฟ
ว้าว!
ในขณะที่เท้าของเขาแตะพื้น แดร์ริลก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างอธิบายไม่ถูก จากนั้นเขาก็ถอนหายใจยาว
หนึ่งปีผ่านไป
อากาศภายนอกนั้นสดชื่นและบริสุทธิ์
แดร์ริลยิ้มในขณะที่เขาเดินสำรวจบริเวณโดยรอบ เขารู้สึกตื่นเต้นและกระปรี้กระเปร่า!
“นายท่าน ในที่สุดเราก็ได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง!” จีเวลเองก็ตื่นเต้นมากเช่นกัน
แดร์ริลยิ้ม เขามองไปที่เมืองหลวงของโลกใหม่ที่อยู่ไม่ไกลและพูดว่า “ไปที่เมืองหลวงกันเถอะ”
‘เป็นเวลาหนึ่งปีแล้ว อีวอน โมนิก้า เธอทั้งสองคนสบายดีไหม? ฉันกำลังเดินทางไปหาพวกเธอแล้วนะ
เมื่อคิดเช่นนั้น แดร์ริลก็เร่งฝีเท้าขึ้นทันที
หนึ่งปีผ่านไป ภายในเมืองหลวงยังคงคึกคักและพลุกพล่าน
มันค่อนข้างแตกต่างจากการเดินทางของพวกเขาเมื่อหนึ่งปีที่แล้ว นั่นคือตอนที่นิกายต่าง ๆ จากทั้งเก้าแผ่นดินใหญ่ได้มารวมตัวกันที่เมืองหลวงเพื่อติดตามข่าวสารเกี่ยวกับอาวุธมหาประลัย แต่แล้วพวกเขาก็ไม่ประสบความสำเร็จ ดังนั้น พวกเขาจึงกลับทวีปของพวกเขาไป
เมื่อพวกเขามาถึงที่เมืองหลวง ก็เป็นเวลาบ่ายโมงแล้ว
รังสีวิญญาณที่อยู่ด้านล่างของปล่องภูเขาไฟนั้นหนาแน่นและอุดมสมบูรณ์มาก ดังนั้น พวกเขาจึงไม่จำเป็นต้องทานหรือดื่มอะไรเพื่อเอาชีวิตรอดเลย แต่เมื่อพวกเขาออกมาแล้ว แดร์ริลก็รู้สึกกระหายน้ำและหิวโหยขึ้นมาทันที
เขาจึงเดินหาร้านอาหารเพื่อสั่งอาหารที่อร่อยมาทาน
ดวงอาทิตย์ขึ้นสูงในยามบ่าย ร้านอาหารชื่อดังมีลูกค้ามากมาย
ในขณะที่แดร์ริลนั่งลง เขาก็ได้ยินชายหญิงหลายคนพูดคุยกันอยู่ที่โต๊ะข้าง ๆ
ลูกสาวของตระกูลคาร์เตอร์จากจักรวาลโลกได้ขโมยหินทิเบตจากแท่นบูชาสวรรค์บนดินไป ต่อมา จักรพรรดิโกรธแค้นเป็นอย่างยิ่งจนเขาสั่งให้ฆ่าตระกูลของคาร์เตอร์ทุกคน!
“พวกเขาสมควรตาย! หินทิเบตนั้นมีความสำคัญต่อชาวโลกใหม่มาก! คาร์เตอร์สมควรตาย!”
“ใช่ ฉันก็ได้ยินมาว่าองค์รัชทายาทกำลังนำกองทัพบุกไปยังจักรวาลโลก ฉันแน่ใจว่าตระกูลคาร์เตอร์จะต้องล่มสลายลงในไม่ช้า”
แดร์ริลสั่นสะท้านเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น
“บริกร คิดเงิน!” แดร์ริลวางเงินทิ้งไว้บนโต๊ะ จากนั้นเขาก็พาเดบร้าและจีเวลออกจากร้านอาหารอย่างเร่งรีบ
คาร์เตอร์จะต้องถูกทำลาย?
ไม่ เขาต้องกลับไป! เพื่อพ่อทูนหัวของเขา เขาจะต้องกลับไป! พ่อแม่ของเขาก็อยู่กับคาร์เตอร์ด้วย!
…
อีกด้านหนึ่ง ที่คฤหาสน์คาร์เตอร์ในเมืองมิด ในจักรวาลโลก
การจราจรในเมืองมิดติดขัด จนอัดแน่นไปด้วยรถยนต์มากมายบนท้องถนน ในช่วงหลายวันที่ผ่านมา ถนนในเมืองมิดได้เต็มไปด้วยรถยนต์หรูหราจากเมืองต่าง ๆ มันเป็นเพราะงานแต่งงานของลูกสาวคนโตของตระกูลคาร์เตอร์! รถพวกนั้นเป็นของบรรดาแขกผู้มีเกียรติของพวกเขา!
ภายในคฤหาสน์ของตระกูลคาร์เตอร์ได้รับการตกแต่งอย่างประณีต ดูเหมือนว่าทุกคนกำลังอยู่ในอารมณ์ของการเฉลิมฉลอง
งานแต่งงานอันยิ่งใหญ่ของเรเชล คาร์เตอร์และอีวาน ไวท์ กำลังจะเกิดขึ้นในวันถัดไป!
