คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 856
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 856
หน้าผากของสาวใช้ถูกปกคลุมไปด้วยเหงื่อในขณะที่เธอพูดว่า “ในครั้งนี้ กองทัพโลกใหม่ได้ปลอมตัวเป็นชาวประมงที่เดินทางมาจากโลกใหม่ ดังนั้น จึงไม่มีใครสงสัยพวกเขา!
“และที่สำคัญฉันคิดว่า พวกเขาจะมาถึงยังคฤหาสน์คาร์เตอร์ในอีกสิบนาที! ฉันยังได้รับรายงานว่า คุณหนูเรเชลและคุณอีวานได้นำบางอย่างที่สำคัญของจักรพรรดิแห่งโลกใหม่มา ซึ่งทำให้เขาโกรธแค้นมาก…”
ปึง!
โซรันทุบกำปั้นลงบนโต๊ะด้วยความสั่นเทา เขาพูดด้วยความโกรธ “สองคนนั้นมันทำเรื่องสกปรกอีกแล้ว!”
จากนั้น โซรันก็สั่งสาวใช้ว่า “ไปตามเรเชลมา!”
เธอรู้สึกได้ถึงความโกรธของโซรันทันที
ในขณะนั้น ความโกรธที่โซรันมีต่อเรเชลที่เคยระงับเอาไว้ก็เดือดพล่านขึ้นมาอีกครั้ง เขาจ้องมองไปที่ซูซานและพูดอย่างโกรธเคืองว่า “เธอเห็นหรือยัง? ความสกปรกของมันทั้งสองนั้นทำให้เกิดปัญหาใหญ่ พวกมันฆ่าแดร์ริลยังไม่พอ แต่พวกมันย้งลงเอยด้วยการรุกรานราชวงศ์ของโลกใหม่อีก ฉันไม่เข้าใจว่าอีวานมีอะไรดี ทำไมเธอถึงได้ยอมรับให้มันมาป็นลูกเขย!”
“ฉัน…” ใบหน้าของซูซานแดงก่ำ เธอไม่สามารถโต้ตอบอะไรได้ เธอทำได้เพียงยิ้มอย่างขมขื่นและปลอบโยนโซรัน “เอาล่ะ เอาล่ะ คุณอย่าพึ่งกังวลมากเกินไป เราถามความจริงจากพวกเขาก่อน ถ้าหากว่าเรเชลได้นำบางอย่างมาจากโลกใหม่จริง ๆ เราก็จะคืนมันให้พวกเขาไปดี ๆ”
ในเวลานั้น เรเชลกับซาร่าก็เดินเข้ามาด้วยท่าทางที่มีความสุข เธอหัวเราะในขณะที่เธอพูดคุยกัน ราเชลดูมีความสุขเป็นอย่างยิ่ง เพราะว่าในวันพรุ่งนี้ จะเป็นวันแต่งงานของเธอกับอีวาน
เมื่อเรเชลเดินเข้ามาถึงภายในห้องนั่งเล่น เธอก็ก้าวเข้าไปหาโซรันอย่างตื่นเต้นและถามเขาว่า “คุณพ่อ หนูได้ยินมาว่าพ่อกำลังตามหาหนู…” แต่แล้วเธอก็สัมผัสได้ถึงความโกรธของโซรัน
เพียะ!
โซรันไม่พูดอะไรในขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้าและตบเรเชลอย่างรุนแรง
เรเชลไม่สามารถโต้ตอบได้ทันเวลา เธอจึงล้มลงกับพื้นด้วยรอยมือสีแดงที่ประทับอยู่บนใบหน้าอันบอบบางของเธอ
“แกมันโสโครก! บอกฉันมาเดี๋ยวนี้ ว่าแกนำสิ่งใดของราชวงศ์แห่งโลกใหม่มา?” โซรันถามเรเชลด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง
เมื่อคิดว่าการตายของแดร์ริลนั้นเป็นเพราะเธอแล้ว มันจึงทำให้เขาโกรธแค้นมาตลอด เขาไม่สามารถระงับความโกรธได้เลย และในตอนนี้ เขากลับยิ่งโมโหมากขึ้น เมื่อได้ยินว่าเธอนำสิ่งของของราชวงศ์แห่งโลกใหม่มา
“คุณตีลูกทำไม?” ซูซานกระทืบเท้าด้วยความโกรธ
เรเชลลูบที่แก้มของเธอด้วยความรู้สึกขุ่นเคือง “คุณพ่อ คุณกำลังพูดเรื่องอะไร? ฉันจะไปเอาของของราชวงศ์แห่งโลกใหม่มาทำไม…” จากนั้นเธอก็ร้องไห้
“แกจะบอกหรือไม่บอก?” โซรันหน้าซีดลงอย่างสมบูรณ์ “กองทัพโลกใหม่กำลังบุกมาที่ประตูหน้าบ้านของเราในตอนนี้!”
‘อะไรนะ?’
เรเชลตัวสั่นและตกตะลึงในทันที
เป็นไปได้ไหมว่า… มันจะเป็นหินทิเบตจากท่านบูชาสวรรค์บนดิน?
ในขณะที่เรเชลครุ่นคิด เธอก็เริ่มตื่นตระหนกและพูดเบา ๆ ว่า “ก่อนหน้านี้ อีวานกับหนูได้ไปที่แท่นบูชาสวรรค์บนดินและได้หยิบหินทิเบตออกมาจากที่นั่น”
โซรันโกรธจนแทบจะกระอักเป็นเลือดเมื่อเขาได้ยินคำพูดของเธอ “ทำไมฉันถึงโชคร้ายเช่นนี้! โชคร้ายมาก! ที่มีลูกสาวแบบแก”
“คุณพ่อ!” เรเชลเองก็ตื่นตระหนก เธอเริ่มร้องไห้อย่างหนัก “คุณพ่อ ทำไมพ่อต้องตะโกนใส่หนูด้วย? เพราะแดร์ริล พ่อถึงไม่ยอมพูดกับหนูจนเกือบปี ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นแค่คนนอกแต่ฉันเป็นลูกสาวของพ่อ!”
น้ำตาของเรเชลร่วงหล่นหลังจากที่เธอพูดเช่นนั้น “ใช่ หนูเอาหินทิเบตมาจากโลกใหม่ แต่มันก็แค่หินที่หัก! มันไม่มีค่าอะไร! หนูจะคืนมันให้กับพวกเขาเอง ทำไมพ่อจะต้องตะโกนใส่ฉันด้วย!?”
