คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 858
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 858
“ย๊า!”
โซรันคำรามในขณะที่เขาคว้าดาบยาวและรีบวิ่งเข้าไปท่ามกลางเหล่าองครักษ์
เขารู้ว่าคาร์เตอร์จะต้องถูกทำลายลง อย่างไรก็ตาม แม้ว่าพวกเขาจะต้องถูกทำลาย แต่โซรันก็เพียงต้องการที่จะโค่นล้มราชองครักษ์ให้ได้มากที่สุดก่อนที่พวกเขาจะถูกทำลาย! เมื่อสถานการณ์เป็นเช่นนี้ คำพูดของเขาจะไร้ประโยชน์ ดังนั้น เขาจึงทำได้เพียงแค่ต่อสู้อย่างสิ้นหวัง
“ฆ่ามัน!” เหล่าสาวกของคาร์เตอร์เริ่มมีสติ จากนั้น พวกเขาแต่ละคนก็หยิบอาวุธออกมาและเริ่มต่อสู้กันอย่างดุเดือดแต่ทว่า จำนวนที่มากกว่าขององครักษ์ของโลกใหม่นั้น ได้เปรียบกว่าเมื่อเทียบกับสาวกของคาร์เตอร์ที่ค่อย ๆ ล้มลงกับพื้น
ชิ้ง! แคร่ง! แคร่ง!
เสียงปะทะกันของอาวุธและเสียงตะโกนของผู้คน ก็ดังก้องไปทั่วทั้งคฤหาสน์คาร์เตอร์!
ในระหว่างการสู้รบ ซูซาน เรเชลและซาร่าก็ดึงดาออกมาด้วย
เรเชลได้เห็นภาพพี่เลี้ยงของเธอตายลงในขณะที่เธอต่อสู้กับองครักษ์ เธอจึงรู้สึกโกรธและสำนึกผิด เธอพูดกับซูซานซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเธอว่า “คุณแม่ ฉันขอโทษ มันเป็นความผิดของฉันเอง ฉันไม่ควรจะเอาหินทิเบตมา…”
ซูซานถอนหายใจและพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทาว่า “พูดไปแล้วจะมีประโยชน์อะไร? มาปกป้องครอบครัวของเรากันก่อน” จากนั้นเธอก็โบกดาบยาวของเธอขึ้น
“ย๊า…” องครักษ์หลายคนคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดในขณะที่พวกเขาล้มลงกับพื้น
ซูซานไม่ได้แข็งแกร่ง แต่เธอมีความรู้ในวิชาค่ายกล เธอจึงสามารถจัดการพวกเขาได้ด้วยค่ายกล อย่างไรก็ตาม ด้วยทหารที่มีจำนวนมากเช่นนี้ ค่ายกลของเธอก็คงจะใช้ไม่ได้ผลกับทั้งหมด!
เธอตัวสั่น คาร์เตอร์อาจจะรอดพ้นจากเหล่าสิ่งนี้ ถ้าหากว่าพวกเขาสามารถซ่อนตัวอยู่ในป่าลูกท้อเบ่งบานได้ แต่ด้วยจำนวนกองทัพที่มากมายเช่นนี้ พวกเขาจึงไม่สามารถหลบหนีไปยังป่าลูกท้อเบ่งบานได้!
ใบหน้าของโซรันหมองหม่น เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “เรเชล คาร์เตอร์ ปัญหาทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะแก! ต่อจากนี้ไป จำเอาไว้ให้ดีว่าแกไม่ใช่ลูกสาวของฉัน!” หัวใจของเขาเย็นชาเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาผิดหวังในตัวลูกสาวของเขามากยิ่งนัก
“คุณพ่อ!” เรเชลสั่นสะท้านเมื่อเธอได้ยินคำพูดของโซรัน จากนั้นน้ำตาของเธอก็รินไหล
“ฆ่ามัน!” ในเวลาเดียวกัน องครักษ์หลายสิบคนก็ตะโกนขึ้นและพุ่งเข้าหาโซรัน!
“พวกแกอยากทำลายเรามากใช่ไหม? เข้ามาเลย!” โซรันไม่แสดงความกลัวใด ๆ เขาคำรามด้วยความโกรธและรีบพุ่งไปข้างหน้าเพื่อต่อสู้กับพวกเขาทันที
การต่อสู้เริ่มรุนแรงขึ้น เห็นได้ชัดถึงความแตกต่างระหว่างทั้งสองฝ่าย คาร์เตอร์กำลังต่อสู้เพื่อชีวิตของพวกเขาและถูกฆ่าในขณะที่พวกเขากำลังพยายามปกป้องตัวเอง
กลิ่นคาวของเลือดรุนแรงขึ้นบนชั้นบรรยากาศโดยรอบ!
ในเวลาเพียงไม่ถึงสิบนาที จำนวนสาวกของคาร์เตอร์ก็ลดลงไปแล้วครึ่งหนึ่ง แต่ถึงอย่างนั้น พวกเขาก็ยังคงดิ้นรนต่อสู้ด้วยชีวิต
“กล้าดียังไงฆ่าครอบครัวฉัน พวกแกทุกคนจะต้องตาย!”
แคร่ง!
โซรันคำรามในขณะที่เขาโจมตีองครักษ์สองคนจนล้มลง ความโกรธของเขาเพิ่มมากขึ้นในขณะที่เขามองไปรอบ ๆ เขาสามารถมองเห็นร่างของเหล่าสาวกแผ่ขยายไปทั่วทุกตารางนิ้ว พวกเขาตายและบาดเจ็บอยู่บนเลือดที่ไหลนองบนพื้น
“ฉันจะต้องฆ่าพวกแกอีกอย่างน้อยสองคน ถึงแม้ว่าวันนี้ฉันจะต้องตาย!” โซรันกล่าวอย่างเย็นชา
วินาทีต่อมา โซรันกระโดดขึ้นไปในอากาศและยกมือทั้งสองขึ้น! พลังอันแข็งแกร่งปะทุขึ้นราวกับสายฟ้าฟาดอยู่บนท้องฟ้ายามค่ำคืน
“มหันตภัยเสียงกังวาล!” ดวงตาของโซรันเป็นสีแดงในขณะที่เขาคำราม เขายกมือขึ้นและชี้ไปที่เหล่าองครักษ์
ตู้ม!
สายฟ้าฉีกท้องฟ้ายามค่ำคืนและฟาดลงมาด้วยเสียงดังสนั่น สายฟ้าฟาดอย่างไรความปราณี!
“อ๊าก!”
องครักษ์หลายร้อยคนคร่ำครวญออกมาด้วยความเจ็บปวดและล้มลงกับพื้นภายใต้แสงไฟที่น่าสะพรึงกลัว
นี่คือกระบวนท่าขั้นสูงสุดของโซรัน ‘มหันตภัยเสียงกังวาล’
