คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 860
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 860
“คุณพ่อ!”
ซาร่าและเรเชลตะโกนขึ้นพร้อมกันในขณะที่น้ำตาของพวกเขาไหลลงมาอย่างควบคุมไม่ได้
สายตาอันน่าสะพรึงกลัวปะทุออกมาจากดวงตาของโซรัน
ในเวลานั้น โซรันเกือบจะเสียกำลังภายในทั้งหมดของเขาไปแล้ว เขากำลังยื้อชีวิตของเขาเอาไว้ด้วยลมหายใจเพียงอย่างเดียว แต่แล้วเขาก็ถูกแทงด้วยหอก แล้วเขาจะยื้อมันไว้ได้อย่างไร? อย่างไรก็ตาม เขายังคงกัดฟันแน่นและใช้กำลังทั้งหมดที่มีเพื่อยืนขึ้น
องค์รัชทายาทฉีกยิ้มอย่างเย็นชาเมื่อเขาเห็นว่าโซรันอ่อนแอเพียงใด “จัดการซะ! อย่าทำให้มันยืดเยื้อ!”
เขาไม่ต้องการเสียเวลาในการทำลายครอบครัวเล็ก ๆ มากไปกว่านี้
จากนั้น องครักษ์จำนวนมากก็พุ่งเข้าหาโซรันตามคำสั่งของเขาในทันที องครักษ์หลายคนเดินเข้ามาจากด้านหลังด้วยความเร็วราวกับสายฟ้าก่อนที่พวกเขาจะแทงโซรันด้วยหอกที่ด้านหน้าและด้านหลังของเขา!
สวบ!
หอกยาวหลายอันได้แทงทะลุร่างของโซรัน!
สวบ!
เลือดไหลพุ่งออกมาจากร่างของโซรัน เขารู้สึกว่าพลังของเขาเริ่มจะหมดลง!
โซรันเดินเซและถอยหลังไปหลายก้าว เขาพยายามกัดฟันและทรงตัวเอาไว้
“ถ้าพวกแกต้องการทำลายคาร์เตอร์ ก็ข้ามศพฉันไปก่อน!” ใบหน้าของโซรันกลายเป็นสีขาว แต่กลับไม่มีร่องรอยของความกลัวในขณะที่เขาตะโกนร้องด้วยเสียงอันแหบแห้ง
‘อะไรกัน? เขาเป็นคนเหล็กหรือยังไง? ทำไมเขาถึงยืนหยัดได้อยู่ ทั้ง ๆ ที่เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นนั้น’
เหล่าองครักษ์ต่างก็มองหน้ากันและรู้สึกท้อแท้ เมื่อพวกเขาเห็นว่าโซรันมีพฤติกรรมที่บ้าคลั่งเช่นไร
“คุณพ่อ!”
“คุณพ่อ อดทนไว้!”
สองสาวพี่น้อง เรเชลและซาร่า รู้สึกราวกับว่า หัวใจของพวกเธอได้ถูกแทงยับเยิน พวกเธอสะอื้นไห้อย่างเป็นกังวล
ในเวลาเดียวกัน ใบหน้าของสาวกคาร์เตอร์ก็เปลี่ยนไป เมื่อเห็นว่าอาจารย์ของพวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสเพียงใดพวกเขาต้องการรีบเข้าไปช่วยอาจารย์ของเขา
แต่พวกเขาก็ถูกห้อมล้อมไปด้วยองครักษ์มากมาย จนแทบจะก้าวขาออกไปไม่ได้ พวกเขาไม่สามารถเข้าไปช่วยโซรันได้เลย!
โซรันมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยดวงตาที่แดงก่ำและตะโกนอย่างบ้าคลั่ง “ตราบใดที่ฉันยังมีลมหายใจอยู่ ก็อย่าคิดที่จะทำลายครอบครัวและผู้คนของฉัน!”
โซรันคำรามขึ้นและพุ่งเข้าหาองครักษ์จนพวกเขาถอยหลังออกไป
โซรันได้ใช้กำลังภายในที่เหลืออยู่พุ่งเข้าหาพวกเขา
สวบ!
ในเวลาเดียวกัน หอกยาวสองสามเล่มก็แทงเข้าใส่เขาอีกครั้ง ในครั้งนี้โซรันไม่มีแม้แต่แรงที่จะหลบหนีหอกเหล่านั้นจนเลือดหลั่งไหลออกมาจากรูที่ถูกแทงด้วยหอก
ในที่สุด โซรันก็ไม่สามารถต้านทานได้อีกต่อไป เขาทรุดตัวลงกับพื้นในขณะที่เลือดไหลทะลักออกมาจากร่างของเขา
“นายท่าน!”
“คุณพ่อ!”
ในเวลานั้น คาร์เตอร์ทุกคนรู้สึกสั่นสะท้าน ดวงตาที่แดงก่ำของพวกเขาถูกปกคลุมไปด้วยน้ำตา
โซรันยิ้มเศร้า ๆ ในขณะที่เขามองดูท้องฟ้ายามค่ำคืน เขารู้สึกโศกเศร้าเป็นอย่างยิ่ง “บรรพบุรุษที่เคารพ ฉันขอโทษที่ฉันพาลูกสาวที่สกปรกขึ้นมาบนโลก แต่ฉันได้พยายามและทำดีที่สุดแล้ว!”
“หยุดพูดเรื่องไร้สาระแล้วตายซะ!” ในขณะนั้นองค์รัชทายาทก็คำรามและยกดาบขึ้นสูง จากนั้นเขาก็เล็งไปที่คอของโซรัน
ถ้าหากว่าดาบเล่มนี้ลงมาที่คอของโซรัน เขาจะต้องถูกตัดหัวไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็ตาม
“ไม่!” ซาร่า เรเชล ซูซาน และคนอื่น ๆ หลับตาลงเพื่อหลีกเลี่ยงการได้เห็นสถานการณ์ที่หน้าโศกเศร้านั้น
แคร่ง!
ทันใดนั้นเอง ชายหนุ่มผู้หนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นภายในอากาศ ในมือของเขามีดาบกลืนโลหิต เขาดูเหมือนแม่ทัพขุนศึก! เขาคือ แดร์ริล!
ชิ้ง !
ดาบกลืนโลหิตในมือของแดร์ริล ปะทะเข้ากับดาบขององค์รัชทายาท เขาสัมผัสได้ถึงพลังงานมหาศาล ตามมาด้วยความรู้สึกราวกับว่าแขนและขาของเขากำลังจะหัก จากนั้น เขาก็ตกลงจากหลังม้าด้วยแรงมหาศาล
“พวกแกทุกคนสมควรตาย เพราะแกทำร้ายพ่อทูนหัวของฉัน!” แดร์ริลพูดด้วยดวงตาสีแดงก่ำ กำลังภายในที่แข็งแกร่งเข้าปกคลุมพื้นที่ในทันที ในขณะที่องครักษ์หลายพันคนต่างก็จ้องมองไปที่แดร์ริล พวกเขารู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมาก!
“ท่านแดร์ริล?”
“เป็นเขาจริง ๆ! นั่นคือเขา!”
“นั่นแดร์ริล! เขายังไม่ตาย! เขายังไม่ตาย!”
ทันใดนั้น สาวกของตระกูลคาร์เตอร์ก็ต้องตกตะลึง จากนั้นเสียงโห่ร้องด้วยความยินดีก็ปะทุขึ้น!
เรเชลตัวสั่นในขณะที่เธอกัดริมฝีปากของเธออย่างรุนแรง เธอมองดูแดร์ริลกลางอากาศอย่างไม่เชื่อสายตา
เมื่อปีที่แล้ว เธอเห็นด้วยตาของตัวเองว่าแดร์ริลตกลงไปในปล่องภูเขาไฟได้อย่างไร
‘ทำไมเขาถึงไม่ตาย? เขารอดมาได้ยังไง?’
แดร์ริลยังแข็งแกร่งมากขึ้นอีกด้วย! เธอจะไม่เชื่อด้วยซ้ำ ถ้าหากว่าเธอไม่ได้เห็นมันด้วยตาของเธอเอง!
“นั่น พี่แดร์ริล!” ซาร่าตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น จากนั้นน้ำตาแห่งความสุขก็หลั่งไหลออกมา “พี่ยังไม่ตาย! พี่ไม่ตาย!”
