คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 866
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 866
ทันใดนั้น ที่ประตูทางเข้าของห้องโถงหลัก เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรด ก็รีบวิ่งเข้ามาท่าทางเหงื่อแตกไหลท่วม
เขาเพิ่งจะได้รับข่าวการรุกรานของทวีปเวสต์ริงตันและจะมารายงานข่าวนี้ให้กับจักรพรรดิด้วยตัวเอง!
อย่างไรก็ตาม เขาก็ถูกกีดกันโดยทหารยามทันทีที่เขามาถึงหน้าประตู “เจ้าศักดินาเคนนี่ ท่านเข้าไปไม่ได้!”
เจ้าศักดินาเคนนี่กรอกตามองไปที่ทหารยามและกล่าวอย่างหยาบคาย “ทำอะไรของแก? ฉันต้องเข้าไปพบท่านจักพรรดิ!”
‘ทหารยามสมัยนี้มารยาททรามขึ้นทุกวัน มันไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง พวกมันกล้าดียังไงถึงมากีดกันฉัน?’
ทหารยามมีท่าทีตะขิดตะขวงใจ และยิ้มเจื่อน ๆ “ได้โปรดเจ้าศักดินาเคนนี่ อย่าโมโหไปเลย ท่านจักรพรรดิสั่งไว้ว่าไม่ให้ใครเข้าไปข้างใน”
เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรด ถึงกับต้องขมวดคิ้ว “ทำไม?”
“ท่านจักรพรรดิกำลังปรึกษาหารือในเรื่องที่เป็นความลับ” ทหารยามกล่าวอย่างสัตย์จริงและรีบกล่าวเสริม “นอกจากท่านจักรพรรดิแล้ว ทั้งเลขาธิการแคว้นและเทพธิดาสงครามท่านแม่ทัพสโลนก็อยู่ในนั้นด้วย กระผมเกรงว่าพวกเขากำลังปรึกษากันในเรื่องที่สำคัญมาก ได้โปรดอย่าถือโทษโกรธพวกกระผมเลย เจ้าศักดินาเคนนี่”
“ฉันต้องเข้าไปให้ได้!” เจ้าศักดินาเคนนี่ตะเบ็งเสียงใส่ และไม่ได้อธิบายอะไรเพิ่มเติมขณะที่เขาโบกมืออย่างไม่ถือสา “ฉันก็มีเรื่องสำคัญที่จะต้องบอกท่านจักรพรรดิเหมือนกัน! หลบไปเดี๋ยวนี้”
ทหารยามรู้สึกคับข้องใจ แต่พวกเขาก็ยังกีดกันเจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดอยู่ดี
เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดโมโหมากจนกระทั่งเขาชักดาบอออกมา “ฉันจะบอกอะไรให้ พวกทวีปเวสต์ริงตันกำลังบุกโจมตีพวกเราแล้วตอนนี้ และเมืองอตูลาก็ถูกพิชิตไปเรียบร้อยแล้ว! ฉันจะต้องเข้าไปบอกให้ท่านจักรพรรดิได้รู้ ถ้าหากพวกแกมัวแต่ถ่วงเวลาฉัน พวกแกจะรับผิดชอบกันยังไง?”
‘อะไร?’
ทหารยามถึงกับมึนงงและไม่กล้าที่จะขัดขืนกับเจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดอีกต่อไป พวกเขาหลีกทางให้ทันที
เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดกระแอมในลำคอ และรีบเดินเข้าไปข้างใน กำลังจะเปิดประตูห้องโถงหลัก
อย่างไรก็ตาม เขาก็ได้ยินจักรพรรดิกำลังฉุนเฉียวพร่ำบ่นถึงแดร์ริล ดาร์บี้ ก่อนที่เขาจะผลักประตูเปิดออกในเวลานั้น
เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดถึงกับหัวหมุน ขณะที่เขาเดินเซและเกือบจะเสียการทรงตัว!
‘แดร์ริล ดาร์บี้ ยังไม่ตาย?’
มันคือข่าวร้ายสำหรับเขา! โมนิก้าได้อาศัยอยู่ในพระราชวังกวนเป๋งมาเกือบปีและใกล้ที่จะยอมเปิดใจรับเขา ถ้าหากเธอรู้ว่าแดร์ริลยังไม่ตายในเวลานี้ เขากลัวว่าเธออาจจะออกไปตามหาแดร์ริลไม่ว่าจะไกลและบากบั่นเท่าไหร่ที่เธอจะต้องเดินทาง เขาควรจะทำอย่างไรดี?
ทันใดนั้น จักพรรดิที่อยู่ในห้องโถงหลัก ก็กล่าวถามขึ้นมาอย่างเดือดดาล “ใครอยู่ตรงนั้น?”
เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดถึงกับตัวสั่นและรีบเร่งเดินเข้ามาหา เขาคุกเข่าลงและกล่าว “เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรด ขอเข้าเฝ้าฝ่าบาทพะยะขะ”
ในเวลานั้น จักพรรดิโลกใหม่กำลังเดือดดาล เขาจ้องเขม็งไปที่เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดและกล่าวอย่างเย็นชา “เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรด เจ้ากล้ามาก ข้ารับสั่งไปว่าข้าไม่อยากจะเจอใครในวันนี้!”
เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดตื่นตระหนกเมื่อสัมผัสได้ถึงความเกรี้ยวกราดของจักรพรรดิ และรีบกล่าวขึ้นมาทันที “ฝ่าบาท อย่าเพิ่งทรงกริ้วพะยะขะ กระหม่อมมีเรื่องสำคัญที่จะต้องมารายงานให้ทราบ”
เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดปาดเหงื่อที่ไหลเย็นบนหน้าผากและกล่าวเสริมต่อ “กระหม่อมพิ่งทราบข่าวมาว่าทวีปเวสต์ริงตันกำลังบุกโจมตีเมืองอตูลา และดูเหมือนว่าเมืองจะปกป้องตัวไม่ได้! สถานการณ์ในตอนนี้เลวร้ายมากพะยะขะ ฝ่าบาท!”
‘อะไร?’
จักพรรดิโลกใหม่ สโลนและเลขาธิการแคว้นตกใจในทันทีเมื่อได้ยินคำกล่าวของเขา!
“เรื่องจริงรึ?” จักรพรรดิโลกใหม่ห้ามตัวไม่ได้ที่จะต้องลุกขึ้นยืนและจ้องมองไปที่เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดด้วยสายตาที่ไม่อาจจะปิดบังความประหลาดใจได้
เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดกล่าวตอบอย่างจริงจัง “เรื่องจริงพะยะขะ กระหม่อมมิบังอาจโกหกฝ่าบาทแน่นอน”
“ฮื่ม!” จักรพรรดิโลกใหม่สูดลมหายใจเข้าลึกจากอาการมึนงง
“ฝ่าบาท!” ทันใดนั้นเลขาธิการแคว้นก็ก้าวขึ้นมาและกล่าวด้วยความเคารพ “กระหม่อมเคยได้ยินถึงความแข็งแกร่งของเวสต์ริงตัน พวกเขาทรงพลังมากและพวกเราจะประมาทไม่ได้ กระหม่อมขอฝ่าบาทอนุญาตให้กระหม่อมเป็นผู้นำกองทัพไปที่นั้นเองพะยะขะ”
จักรพรรดิโลกใหม่ครุ่นคิดอยู่สักพักก่อนจะหันไปหาเลขาธิการแคว้นและกล่าวอย่างเย็นชา “เอาล่ะ ฟังให้ดี ข้าขอสั่งให้เจ้านำกองทัพทหารหนึ่งแสนนายไปยึดเมืองอตูลากลับคืนมาและกำราบศัตรูให้สิ้นซาก! ห้ามพลาดเด็ดขาด!”
“พะยะขะ ฝ่าบาท!”
เลขาธิการแคว้นขานรับและรีบออกไปจากห้องโถงชั้นใน
จักพรรดิโลกใหม่นั่งลงและเอามือกุมขมับ เขากล่าวราบเรียบ “พวกเจ้าทั้งหมดออกไปได้”
ลูกชายคนโปรดของเขาเสียชีวิต และเขายังไม่สามารถที่จะล้างแค้นให้ได้ในทันที ในขณะเดียวกันกองทัพจากต่างประเทศก็มาบุกรุกรานประเทศของเขา สถานการณ์เช่นนี้ทำให้เขาปวดหัว!
เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดเดินทางออกจากพระราชวังและเดินกลับไปทางพระราชวังกวนเป๋ง ขณะที่เขาก้าวเดินเขาก็เอามือลูบหน้าอกอย่างคับแค้นใจ
เขารู้ดีว่าภายในใจลึก ๆ ของโมนิก้านั้นมีแต่แดร์ริล
ถ้าหากเธอล่วงรู้ว่าแดร์ริลยังมีชีวิตอยู่ เธอคงจะต้องหาทางหนีออกไปจากพระราชวังกวนเป๋งอย่างแน่นอน
เขาควรจะทำอย่างไรดี?
ยอดรักที่อ่อนโยนและนอบน้อมถ่อมตนของเขา
