คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 88

บทที่ 88

“โอ้ ว้าว ทำงานให้คนอื่นอยู่ล่ะ ฮ่าฮ่า!” เคนท์พยักหน้าอย่างเกินจริง
พนักงานเริ่มเสิร์ฟอาหาร ด้วยความโกรธของเมแกน เคนท์จึงลดความปากร้ายลง แต่เขายังพยายามหาเรื่องมาเพื่อทำให้แดร์ริลอับอาย พร้อมกับความร่วมมือจากเหล่าเด็กร่ำรวยทั้งหลาย
เมแกนทนไม่ไหวอีก เธอขอตัวไปห้องน้ำ
นาทีที่เธอไป เคนท์ก็ผุดลุกไปหาแดร์ริล “พวก ถ้าฉันเป็นแก ฉันจะรีบออกไปให้เร็วที่สุด แกอยู่ที่นี่แล้วจะมีอะไรดีขึ้นมา? แกรู้ไหมว่าที่นี่เป็นที่แบบไหน? โอเรียนทอล เพิร์ล เป็นโรงแรมที่ดีที่สุดในเมืองตงไห่ แกเป็นใครถึงมาดื่มกินที่นี่?”
ที่เหลือตบโต๊ะลงด้วยความเห็นด้วย แฟนสาวของพวกเขาก็ยิ้มอย่างเย้ยหยันใส่แดร์ริล
คนอื่นเริ่มเสริม “ใช่ ถ้ามันไม่ใช่เพื่อพี่สะใภ้ของเรา แกคิดจริงเหรอว่าเราจะเป็นเพื่อนกับแก?”
“ไสหัวไป การที่พวกเรายอมให้แกอยู่ในห้องดินเนอร์นี่นานขนาดนี้ก็ถือว่าเป็นความอนุเคราะห์ต่อแกมากแล้ว”
“แกมันลูกเขยต่ำต้อย แกคิดว่าแกเป็นใคร? แกคิดว่าแกมีปัญญาใช้จ่ายที่นี่เหรอ?”
แดร์ริลยังคงสุขุม แล้วหัวเราะ “เคนท์ ฮูห์ ใช่ไหม? ชื่อเสียงที่ตีตรานายไว้น่ะ—นายมันราคาถูกเป็นพิเศษเลย”
เคนท์ทุบโต๊ะ “ไอ้เ-ี้ยนี่ ลองพูดกับฉันแบบนั้นอีกทีสิวะ!”
แดร์ริลหักไหล่ “แค่เพราะบ้านนายมีเงินมากกว่าคนอื่นไม่กี่เพนนี แค่มากินที่โอเรียนทอล เพิร์ล ก็คิดว่าตัวเองสูงส่งยิ่งใหญ่แล้วเหรอ ถ้านั่นไม่ใช่คนราคาถูก แล้วนายเป็นอะไร?”
เคนท์พูดไม่ออก ที่เหลือเองก็มองไปที่แดร์ริลด้วยความสนใจ
ชายคนนี้ต้องมีปัญหาทางจิตแน่ เขากล้าพูดกับเคนท์แบบนั้นได้ยังไง! เขาต้องถูกกดขี่จากการเป็นลูกเขยของลินดันจนต้องหาใครมาระบายใส่แน่ แต่ทว่า เขาได้ระบายใส่ผิดคนแล้ว ทำมันกับเคนท์? เขาอยากฆ่าตัวตายรึไง?
เคนท์กัดฟัน “ว้าว น่าสนใจ เจ้าของเล่นผู้หญิงนี่ดูถูกพวกเรา”
เมื่อกล่าวแบบนั้น เคนท์ก็จ้องไปที่แดร์ริลอย่างยั่วยุ “พวก อย่าบอกนะ นายเป็นเจ้าของโอเรียนทอล เพิร์ล เหรอ? โอ้ ไม่นะ ฉันกลัวจังเลย” เสียงหัวเราะดังลั่นไปทั่ว
แดร์ริลยิ้มจาง ๆ เขาหยิบมือถือออกมา โทรหาเวย์น วูดดอลล์
“คุณดาร์บี้!” เวย์นแปลกใจกับสายที่โทรมา
แดร์ริลเข้าเรื่องทันที “ฉันอยู่ที่โอเรียนทอล เพิร์ล มาที่ห้องดินเนอร์ 666” จากนั้น แดร์ริลก็วางสาย เขานั่งลง รินชาให้ตัวเอง แล้วดื่มอย่างช้า ๆ
เคนท์เริ่มยั่วต่อ “พวก แกโทรหาใคร? เมียแกเหรอ? หรือใครบางคนที่ตระกูลลินดัน? ฮ่าฮ่า!”
“ขี้แพ้แบบเขา ถ้ามีปัญหาอะไรเกิดขึ้น แน่นอนว่าต้องโทรหาภรรยาอยู่แล้ว จะเป็นใครได้อีก? ฮ่าฮ่าฮ่า!” ทุกคนล้วนดูหมีนแดร์ริส แดร์ริลนั่งเพลิดเพลินกับชาของเขาเงียบ ๆ ไม่สนใจการยั่วยุ เคนท์ไม่พอใจมากกับการตอบสนองของแดร์ริล ในขณะที่เขากําลังจะเริ่มต่อ ประตูก็เปิดขึ้น
ชายในชุดดําแบบจีนจงซานเข้ามา เมื่อเวย์น วูดดอลล์ ปรากฏตัว ทั้งห้องพลันเงียบกริบ พวกเด็กรํารวยนั่งหลังตรง เวย์นนั้นเป็นคนสําคัญของเมืองตงไห่ เขามาทําอะไรที่นี? ทุกคนมองไปที่เคนท์ พวกเขาถือว่าชายคนนี้มีค่ามากที่สุดในการคุยธุรกิจกับเวย์น เคนท์หัวเราะอย่างชอบใจ สองวันก่อน พ่อของเขาบอกว่าพวกเขาอยากจะคุยกับเวย์นเรื่องธุรกิจ และธุรกิจที่ว่าก็มาถึงแล้ว! เหล่าหญิงสาว แม้ว่าพวกเธอจะมีแฟนหนุ่มแล้ว สายตาก็ยังคงมองไปที่เวย์นด้วยความชื่นชม