คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 891

คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 891

แดร์ริลถอนหายใจ อุโมงค์ลับแห่งนี้เต็มไปด้วยทางแยกมากมาย และลีรอยก็หนีหายไปทันควันในตอนที่แดร์ริลคลาดสายตาจากเขา

แดร์ริลรู้สึกหมดหนทางและยอมถอดใจที่ไล่ตามลีรอย เขาอยากจะเดินกลับออกไปจากห้องลับในทิศทางที่เขาเดินเข้ามา แต่เขาก็ต้องตกตะลึงงันเมื่อเขาหันหลังกลับ

ซวย! เขาหาทางเดินกลับไปไม่ได้!

มันจบแล้ว…

แดร์ริลมึนงง เขาควรจะทำอย่างไรดี? ห้องลับแห่งนี้ชวนสับสนและซับซ้อนราวกับเขาวงกต เขาจะติดกับอยู่ในนี้หรือไม่?

ไม่มีทาง เขาจะต้องหาทางออกไปจากที่นี่และทำลายสำนักประกายแสงเพื่อล้างแค้นให้กับลิลี่น้อย

แดร์ริลตกอยู่ในอาการงุนงง หัวหมุน ขณะลุกลี้ลุกลนกวาดสายตาไปรอบ ๆ ห้องลับเพื่อหาทางออก

อีกด้านหนึ่ง ภายในห้องโถงด้านข้างของพระราชวังฟูเหยา

มีหญิงสาวคนหนึ่งกำลังนั่งบ่มเพาะอยู่

อายุของเธอนั้นดูอ่อนวัย แต่ใบหน้าของเธอสวยสดงดงามจนสะดุดสายตาของผู้คน

เธอคนนี้คือลูกสาวของลีรอย ลิเดีย

ชั้นวางที่ตั้งอยู่เคียงข้างเธอนั้นเต็มไปด้วยสมบัติล้ำค่าจากทั่วทุกมุมโลก ไม่ว่าผู้บ่มเพาะคนไหนมาเห็นสมบัติล้ำค่ากองนั้นก็จะต้องอิจฉาเธออย่างแน่นอน!

หลังจากที่ลีรอยเข้าควบคุมพระราชวังฟูเหยาได้ เขาก็รวบรวมโอสถทั้งหมดของพระราชวังฟูเหยามาและป้อนมันให้กับลูกสาวของเขาเพื่อบรรลุระดับกำลังภายในเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับเธอ

ปึง !

ทันใดนั้นประตูห้องก็ถูกเปิดออกและลีรอยก็รีบวิ่งเข้ามาในสภาพเหงื่อตกไหลย้อยเปียกชุ่มไปทั้งตัว

ลิเดียลืมตาตื่นขึ้นมาและกล่าวถามทันที “พ่อ! เกิดอะไรขึ้น? ทำไมท่านพ่อถึงเหงื่อแตกขนาดนี้…”

“ลิเดีย!”

ลีรอยรีบก้าวเดินเข้าไปหาและจับแขนลูกสาวเขาไว้แน่นขนัด “เร็วเข้า เราต้องไปแล้ว เดี๋ยวนี้”

“ท่านพ่อ เราจะไปที่ไหน…” ลิเดียค่อนข้างสับสนและซักถามต่อ “ทำไมเราต้องไปจากที่นี่ด้วย?”

ลิเดียไม่รู้เลยว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น

ลีรอยร้อนรน “ลิเดีย ไม่ต้องถามมาก รีบไปเร็วเข้า”

“พ่อ… รอ รอหนูแป๊บเดียวได้ไหม หนูจะไปเอาขลุ่ยหยก” ลิเดียกล่าวกระซิบกระซาบ

ลิเดียมีขลุ่ยหยกที่ลีรอยเคยมอบให้เธอในวันเกิดตอนห้าขวบ

เธอนั้นเป่าขลุ่ยเก่งมากและขลุ่ยหยกเป็นเครื่องดนตรีที่เธอโปรดปรานมากที่สุด เธอถึงกับเก็บมันไว้ข้างหมอนในตอนที่เธอนอนหลับ

“เร็วเข้าไปเอามา เดี๋ยวพ่อจะรอ” ลีรอยนั้นร้อนรนกังวลใจมาก แต่เขาก็ยังคงลูบหัวของลิเดียด้วยความห่วงใยและรักใคร่

เขาอาจจะเป็นคนที่ชั่วร้ายและเหลี่ยมจัดมาทั้งชีวิต แต่เขาก็รักลูกสาวมากและไม่เคยทำให้ลูกสาวผิดหวัง

ลิเดียพยักหน้าตอบรับและรีบเดินไปที่ประตูห้องอย่างฉับไว เธอคว้าขลุ่ยหยกเอามาเก็บไว้ในเสื้อของเธอ

“เร็วเข้า”

ลีรอยคว้าตัวลูกสาวเขาและรีบจากไปอย่างร้อนรน

ลีรอยหยิบคบเพลิงขึ้นมาในตอนที่เขาไปถึงห้องโถงบุปผาหลวง ก่อนที่จะจุดไฟและโยนมันเข้าไปในห้องโถง

ไฟเริ่มลุกลามไหม้ห้องโถงบุปผาหลวง

“แดร์ริล แกจะถูกเผาทั้งเป็น” สีหน้าของลีรอยเต็มไปด้วยความเกลียดชัง หลังจากที่เขาเข้าควบคุมพระราชวังฟูเหยา ลีรอยก็ได้วางแผนที่จะสังหารแดร์ริลอยู่หลายครั้ง

ก่อนหน้านี้ลีรอยคิดว่ากรงเหล็กกล้าหมื่นปีอาจจะขังแดร์ริลไว้ไม่อยู่ เขาจึงราดน้ำมันก๊าดซ้ำอีกหนึ่งชั้นในพระราชวังฟูเหยา

ทันทีที่แดร์ริลหนีออกมาจากกรง เขาก็จะล่อลวงแดร์ริลไปที่ห้องลับและจุดไฟเผาแดร์ริลทั้งเป็น

ถึงแม้ว่าลีรอยจะวางแผนไว้อย่างแยบยล แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่าแดร์ริลจะแหกกรงเหล็กออกมาได้! มันทำมาจากเหล็กกล้าหมื่นปี!

เขาทำได้แค่จุดไฟเผาพระราชวังฟูเหยาทิ้ง เพื่อที่จะสังหารแดร์ริล!

ลีรอยรู้สึกปวดใจเมื่อเห็นเปลวเพลิงลุกไหม้โชติช่วง ไฟไหม้ครั้งนี้ไม่ใช่แค่เพียงทำลายทั้งพระราชวังฟูเหยา แต่รวมไปถึงหกเทพธิดาที่ยังอยู่ในห้องลับอีกด้วย พวกเธอก็คงจะหนีไฟไหม้ครั้งนี้ไม่พ้นเช่นกัน

‘แดร์ริล ต่อให้แกตายในวันนี้ มันก็คุ้มค่าเพราะหกเทพธิดาก็จะตายตามนายไปด้วย’