คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 898
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 898
แดร์ริลรู้สึกตื่นเต้นยิ่งกว่าเดิมเมื่อความคิดเขาเตลิดไป ในขณะที่มองดูเจดีย์ในมือของเขา
เจดีย์ทองคำส่องแสงเปล่งประกายระยิบระยับห้าระดับและมันดูสุกสกาว!
“ภรรยายอดรัก แล้วฉันจะต้องทำยังไงถึงจะปล่อยคนพันคนที่ติดอยู่ในเจดีย์ออกมาได้?” แดร์ริลซักถามอย่างสงสัย
ซินดี้จ้องเขม็งไปที่เขาทันทีที่ได้ยินเขา เธอกล่าวสวนกลับอย่างดุดัน “แดร์ริล ฉันขอเตือนนายอีกครั้ง อย่ามาตีเนียน! ห้ามเรียกฉันแบบนั้นเด็ดขาด! ยังไงซะฉันก็เป็นถึงเจ้าพระราชวังฟูเหยา ถ้านายคอยเรียกพวกเราว่าเป็นภรรยาของนาย พวกเราจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?”
จากนั้นเธอก็ขบริมฝีปาก ซินดี้คงจะอารมณ์เสียขึ้นมาทันทีถ้าได้ยินแดร์ริลเรียกเธอว่า ‘ภรรยา’ ตามประสาคนเลือดร้อนอย่างเธอ แต่ครั้งนี้เธอกลับไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงโกรธแดร์ริลไม่ลง
“ฮ่าฮ่าฮ่า ก็ได้ ก็ได้!” แดร์ริลยิ้มตอบรับ “เร็วเข้า บอกมาฉันที ว่าจะปล่อยพวกเขาออกมายังไง?”
ซินดี้บ่นพึมพัมภายในใจ ‘แดร์ริลไอ้หมอนี่ ไม่เคยจะจริงจังสักอย่าง ไอ้คนขี้โม้’
หลังจากนั้น เธอก็หยุดคิดและฉีกยิ้มกล่าวอย่างจริงจัง “แดร์ริล มองดูเจดีย์ในมือของนายให้ดี ๆ นายจะเห็นว่าทุกชั้นมันจะมีรูเล็ก ๆ อยู่ใช่ไหม?”
เมื่อได้ยินเธอกล่าว แดร์ริลก็เพ่งมองเจดีย์ในมืออย่างระมัดระวัง เจดีย์ที่ย่อตัวลงมาสูงเพียงไม่กี่เซนติเมตร แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็สามารถมองเห็นได้ว่าทุกชั้นของเจดีย์จะมีจุดไม่เรียบเนียน มันคือรูกลม ๆ เล็ก ๆ
ซินดี้กล่าวต่อเบา ๆ “เท่าที่ฉันรู้ ถ้านายอยากจะปล่อยคนให้ออกมาจากเจดีย์ นายจะต้องเติมรูกลม ๆ ในชั้นพวกนั้นทั้งหมดให้เต็ม! ตามบันทึกที่มีในโบราณ นายจะต้องใช้ศิลาบูรณะสวรรค์เพื่อเติมเต็มรูของเจดีย์”
“นายจะปล่อยคนที่ติดอยู่ในชั้นแรกของเจดีย์ได้ทันทีด้วยการที่ครอบครองศิลาบูรณะสวรรค์หนึ่งก้อน แต่ถ้านายมีศิลาก้อนที่สอง นายก็จะปล่อยคนที่ติดอยู่ในชั้นสองได้ เจดีย์มีทั้งหมด 5 ชั้น หากนายอยากจะปล่อยคนที่ติดอยู่ทั้งหมดออกมา นายจะต้องมีศิลาบูรณะสวรรค์ห้าก้อน”
“เพราะฉะนั้นแล้ว ศิลาบูรณะสวรรค์ก็เหมือนกับเป็นกุญแจของอภินิหารเจดีย์เจ็ดยอด” ซินดี้กล่าวอย่างเรียบเฉย
‘อะไร? ศิลาบูรณะสวรรค์?’ แดร์ริลถึงกับงุนงงพร้อมกับสีหน้าสับสน
ซินดี้จ้องมองแดร์ริลอย่างเงียบขรึมก่อนจะกล่าวต่อ “ศิลาบูรณะสวรรค์คือศิลาห้าสีที่เจ้าแม่หนี่วาใช้ซ่อนแซมสรวงสวรรค์ มันคงจะเหลืออยู่ไม่เยอะแล้ว และการจะหามันมาให้ได้คงจะยากเย็นกว่างมเข็มในมหาสมุทร ถ้านายอยากจะได้ศิลาบูรณะสวรรค์ครบทั้งห้าก้อน!”
‘อะไร… ’ แดร์ริลอ้ำอึ้งเมื่อได้ยินคำอธิบายของซินดี้
‘โธ่เว้ย แล้วฉันไปหาศิลาหายากพวกนั้นมาจากไหน? ฉันมีอภินิหารเจดีย์เจ็ดยอดอยู่ในมือแล้วแท้ ๆ แต่มันก็จับใครขังก็ไม่ได้ แถมยังปล่อยออกมาไม่ได้อีก แล้วเจดีย์เจ๊งกะบ๊งอันนี้มันจะมีประโยชน์อะไร…?’
ซินดี้หัวเราะชอบใจออกมาเบา ๆ เมื่อเธอเห็นสีหน้าที่กระสับกระส่ายของแดร์ริล ก่อนที่เธอจะพลิกแบมือและศิลาห้าสีก้อนหนึ่งก็ปรากฎขึ้นมา!
บรรยากาศโดยรอบชวนขนหัวลุกทันทีที่ศิลาปรากฎตัว! ศิลาก้อนนี้ส่องแสงเจิดจรัสภายใต้แสงพระอาทิตย์
“แดร์ริล มันบังเอิญพอดีที่ฉันมีศิลาบูรณะสวรรค์อยู่หนึ่งก้อน มันถูกส่งต่อสืบทอดกันมายาวนานหลายพันปีจากเจ้าพระราชวังแต่ละรุ่น” ซินดี้กล่าวด้วยรอยยิ้ม
เธอกล่าวต่อ “นายสามารถจะปล่อยคนที่ติดอยู่ข้างในชั้นหนึ่งได้แล้ว ด้วยศิลาบูรณะสวรรค์ก้อนนี้”
เฮือก!
ทันใดนั้นแดร์ริลก็สะดุ้งเฮือกด้วยความตื่นเต้นเป็นลิงโลด!
“ภรรยายอดรัก ฉันไม่รู้จะตอบแทนเธอยังไงดี!” แดร์ริลหัวเราะเสียงดังลั่นขณะที่เขายื่นแขนออกไปเพื่อจะหยิบศิลาบูรณะสวรรค์
อย่างไรก็ตาม ซินดี้ก็ชักมือกลับทันควันและกำศิลาบูรณะสวรรค์ไว้ในมือแน่นขนัด และหัวเราะเยาะ “ทำไมฉันต้องให้นายด้วย?”
“เธอ…” แดร์ริลกระวนกระวายในเมื่อตอนนี้ศิลาบูรณะสวรรค์ก็อยู่ตรงหน้าของเขาแล้ว แต่เขาก็เอื้อมไปคว้าไว้ครอบครองไม่ได้ มันช่างเป็นเรื่องที่ทุกข์ทรมานจิตใจเขา จากนั้นเขาก็กล่าว “ฉันไม่ใช่สามีที่แสนดีของเธองั้นเหรอ?”
“หึ!” ซินดี้เลือดขึ้นหน้าเริ่มรำคาญและกล่าวอย่างหงุดหงิด “อย่ามาตีเนียนทำปากหวาน ยังไงฉันก็ไม่ให้นาย!”
“ไม่…” แดร์ริลแตกตื่นกระวนกระวายและจนในที่สุดเขาก็ยอมเลิกยียวนเธอ “เจ้าพระราชวัง ได้โปรด ฉันจะไม่แหย่เธอเล่นอีกแล้ว…”
ซินดี้กระแอมในลำคอทำท่าข่มแดร์ริลและกล่าว “ฉันจะยอมให้ศิลาบูรณะสวรรค์กับนายก็ได้ แต่มีเงื่อนไขอยู่ข้อนึง”
“อะไรล่ะ?”
“นายต้องเรียกฉันว่า พี่สาวที่แสนดี” ซินดี้หัวเราะลั่น
