คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 904
คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 904
แกร็ง!
เสียงปะทะกันของอาวุธที่รุนแรงดังกึกก้อง แรงกระแทกนั้นทำให้ตัวของจัสตินกระเด็นถอยหลังออกมาสองสามก้าวและกระอักเลือดออกมาเต็มปาก!
ถึงแม้ว่าจัสตินจะไม่อ่อนปวกเปียกเหมือนสมัยก่อน แต่ตอนนี้เขาอยู่ในระดับปราชญ์ยุทธขั้นสี่ เขาเสียเปรียบเมื่อต้องเผชิญหน้ากับคริสเตียนในการต่อสู้ คริสเตียนเป็นถึงหัวหน้าหน่วยอารักขาและมีประสบการณ์การต่อสู้มานับครั้งไม่ถ้วน เขาอยู่ในระดับปราชญ์ยุทธขั้นห้า อยู่เหนือจัสตินหนึ่งระดับ
บัดซบ!
จัสตินประคองตัวเองให้หนักแน่น ด้วยสีหน้าที่เดือดดาล
เขาอยากจะอวดฝีมือต่อหน้าอาจารย์ของเขา แต่ไม่ทันคาดคิดว่าคริสเตียนจะแข็งแกร่งขนาดนี้และเกือบจะต้องทำให้สำนักประกายแสงเสียหน้า
“ตายซะ!” คริสเตียนฉวยโอกาสนี้บุกเข้าโจมตีและรู้ดีว่าเขากำลังจะชนะ สายตาของเขาจับจ้องไปที่จัสตินและพุ่งตัวเข้าใส่อีกครั้ง
หวืด!
ทันใดนั้นมัตเตโอก็เข้ามาขวางตัวอยู่ข้างหน้าจัสตินภายในชั่วพริบตา
“พวกเศษขยะพวกนี้ กล้าดียังไงมาขวางทางข้า!” มัตเตโอกล่าวอย่างเย็นชา
ในตอนแรกมัตเตโอไม่ต้องการที่จะลงแรงต่อสู้ แต่ถึงอย่างไรเขาก็มีชื่อเสียงในในเรื่องการปกป้องผู้อ่อนแอกว่าและการเห็นลูกศิษย์ของเขาได้รับบาดเจ็บต่อหน้าต่อตาทำให้เขาเดือดาลขึ้นมาทันที
หึ่ง!
ทันใดนั้น รัศมีอันน่าสะพรึงกลัวที่กำลังห่อหุ้มบริเวณโดยรอบก็ระเบิดแผ่ขยายออกจากตัวมัตเตโอ
เฮือก!
‘รัศมีแบบนี้มันน่ากลัวจริง ๆ’
ทันใดนั้น ไม่ใช่แค่เพียงคริสเตียนเท่านั้น แต่นายทหารอารักขาคนอื่น ๆ รวมไปถึงเจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดที่อยู่บนเรือต่างก็ตกใจเช่นเดียวกัน พวกเขาทุกคนตกตะลึงงันอย่างยิ่งยวด
มัตเตโอไม่พูดพร่ำเสียเวลา เขายกมือขึ้นมาและโบกมือ ทันใดนั้นลำแสงสีแดงเพลิงก็พุ่งออกมาจากมือ
คริสเตียนไม่ทันตั้งตัว เขาถูกลำแสงสีแดงพุ่งชน
“เฮือก…” คริสเตียนส่งเสียงกระอักเลือด ขณะที่ตัวเขาลอยอยู่กลางอากาศกระเด็นไปไกลกว่าร้อยเมตรก่อนจะตกลงไปในทะเลสาป น้ำในทะเลาสาปก็นองขึ้นมาเป็นสีแดงเลือด เขาเสียชีวิตคาที่ในทันที
‘อะไร?’
‘กระบวนท่าเดียว?’
‘เขาฆ่าคริสเตียนหัวหน้าหน่วยอารักขาด้วยกระบวนท่าเพียงท่าเดียว?’
นายทหารหน่วยอารักขาที่เหลือต่างก็อ้าปากค้างเมื่อเห็นเช่นนั้น และห้ามตัวเองไม่ได้ที่จะต้องสะดุ้งเฮือก เขาคือใคร ทำไมเขาถึงมีพลังน่าสะพรึงกลัวเช่นนี้?!
ทันใดนั้น เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดผู้อยู่บนเรือก็เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด และอดใจไม่ได้ที่จะต้องยืนขึ้นจ้องเขม็งไปที่มัตเตโออย่างเดือดดาล
คริสเตียนคือนายทหารฝีมือดีที่สุดคนหนึ่งของเขา! แต่กลับต้องมาเสียชีวิตอย่างน่าสยดสยองที่นี่ได้อย่างไร?
หนึ่งในนายทหารอารักขาก็ตกอกตกใจทันทีที่เขาเห็นเครื่องหมายพระจันทร์เสี้ยวบนหน้าผากของมัตเตโอ นายทหารถึงกับตัวสั่นและอุทานออกมาเสียงดัง “แกคือรองเจ้าสักนักประกายแสง… มัตเตโอ แฮนสันใช่ไหม?”
‘อะไร?’
‘รองเจ้าสักนักประกายแสง?’
เมื่อได้ยินเช่นนั้น บรรดานายทหารอารักขาคนอื่น ๆ ก็ใจหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มและไม่อาจจะปิดบังความกลัวในใจไว้ได้
รองเจ้าสักนักประกายแสงเป็นรองเพียงแค่หนึ่งคนแต่อยู่เหนือคนเป็นพันคน! เขาถูกขนานนามว่าเป็นนักบุญกาลีผู้ซึ่งมีความยุติธรรมพอ ๆ กับความชั่วร้าย เขามีนิสัยขบถต่อต้านและเลือดร้อนโหดร้ายอย่างถึงที่สุด ไม่มีผู้ใดในยุทธภพที่จะกล้าเข้ามายั่วยุเขา
สีหน้าท่าทางของเจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดก็เปลี่ยนไป เขาตกตะลึงงันอย่างเงียบสงบ มัตเตโอ แฮนสันมีชื่อเสียงโด่งดังและเขาก็เคยได้ยินชื่อนี้มานานแล้ว แต่ยังไม่เคยพบเจอตัวจริงมาก่อน เขาไม่คาดคิดว่าจะได้มาเจอมัตเตโอในที่แห่งนี้
มัตเตโอจ้องไปที่นายทหารอารักขาและกล่าวอย่างเย็นชา “ก่อนหน้านี้พวกเจ้าบังอาจมาไล่ข้า นั่นก็เท่ากับโทษประหารชีวิตแล้ว แต่ในเมื่อพวกเจ้าจำข้าไม่ได้ ฉะนั้นข้าอาจจะไว้ชีวิตพวกเจ้าก็ได้ ตราบใดที่พวกเจ้ายอมคุกเข่าลงและก้มกราบต่อหน้าข้า”
ด้วยเหตุนี้ มัตเตโอก็จ้องเขม็งไปที่เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดที่อยู่บนเรือและกล่าว “เจ้าด้วย! คุกเข่าลง!”
เฮือก!
ทันทีที่เขากล่าว บรรดานายทหารหน่วยอารักขาก็มองหน้ากันเลิกลั่กและตกใจหวาดกลัว
‘ปากดีจริง ๆ ! กล้าขนาดที่จะให้เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดคุกเข่าเลยเหรอ?’
หนึ่งในนายทหารหน่วยอารักขาก็ดึงสติกลับมาได้และตวาดเสียง “มัตเตโอ แฮนสัน! มันชักจะมากไปแล้ว! แกรู้ไหมว่าคนที่อยู่บนเรือนั่นเป็นใคร? เขาคือเจ้าศักดินาเคนนี่ เบรด!”
‘เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรด?’
ทันใดนั้น มัตเตโอก็ฉีกยิ้มอย่างหยามเหยียด ขณะที่เขาหยิบพัดในมือออกมาเล่นและกล่าวต่อ “แล้วยังไง? พวกเจ้าทุกคนก็ต้องตาย ถ้าเขาไม่ยอมคุกเข่าขอโทษข้าในวันนี้”
“โอหัง พูดจาสามหาว!” เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดจ้องมองอย่างขึงขังและสั่งการ “จัดการมัน!”
ในเวลานั้น เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดเดือดดาลมาก!
เขาเป็นถึงเจ้าศักดินาที่มีผืนดินกว้างใหญ่ไพศาล มัตเตโอ แฮนสันกล้าดีอย่างไรถึงมาสั่งให้เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดคุกเข่าก้มกราบ!
ขบถไม่มีชิ้นดี!
“โห่!” ทันใดนั้นนายทหารอารักขากว่าสิบคนก็มองหน้ากันก่อนจะชักกระบี่ออกมาและบุกเข้าโจมตี
มัตเตโอยิ้มเย้ยและไม่สนใจที่จะจัดการกับนายทหารอารักขา เขาจ้องเขม็งไปที่เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดอย่างขึงขัง จนในที่สุด เปลวเพลิงสีม่วงแดงก็ปะทุขึ้นอย่างฉับพลันบนฝ่ามือของเขาในตอนที่เขายกมือขึ้นมา
อากาศโดยรอบเริ่มลดน้อยลงทันทีเนื่องจากอุณหภูมิที่สูงขึ้น!
โห่!
ทันใดนั้นมัตเตโอก็ยกมือขึ้นมาขว้างลูกไฟสีม่วงแดง ลูกไฟก็ขยายใหญ่ขึ้นในตอนที่ต้านลมและเริ่มก่อตัวเป็นรูปร่างของฝ่ามือขนาดใหญ่ พุ่งเข้าไปหาเรือของเจ้าศักดินาเคนนี่ เบรด
“เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรด!”
“ปกป้องเจ้าศักดินาเคนนี่ เบรด!”
นายทหารอารักขาทุกคนต่างตกตะลึงเสียขวัญกับเหตุการณ์ พวกเขาต้องการจะรีบเข้าไปช่วยแต่มันก็สายเกินไป
สีหน้าของเจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดก็เคร่งขรึมทันที เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังรัศมีของฝ่ามือไฟที่น่าสะพรึงกลัว เขารีบเปิดสนามพลังทันทีและใช้กำลังภายในสร้างชั้นเกราะป้องกันขึ้นมาต่อหน้าเขาและโมนิก้า
ในเวลาเดียวกัน โมนิก้าก็รีบสวมกอดตัวแอมโบรสเพื่อที่จะปกป้องเขาด้วยตัวของเธอ
เปรี้ยง!
วินาทีต่อมา ฝ่ามือไฟก็กระแทกเข้าปะทะกับชั้นเกราะป้องกันอย่างรุนแรง เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดสัมผัสได้ถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวที่พุ่งเข้ามาหาเขา ชั้นเกราะป้องกันก็แตกออกเป็นเสี่ยง ๆ และรวมไปถึงเรือด้วยเช่นกัน
“โมนิก้า!” เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดไหวตัวทันและรีบคว้าโอบเอวโมนิก้าด้วยมือข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างก็คว้าตัวแอมโบรส ก่อนจะกระโจนดีดตัวขึ้นไปบนท่าเรือ
“เธอเป็นอะไรไหม?” เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดกล่าวถามอย่างกระวนกระวายด้วยความเป็นห่วง
“ฉันไม่เป็นไร ๆ” โมนิก้ารู้สึกตื้นตันใจเมื่อเห็นว่าเจ้าศักดินาเคนนี่เลือดออกจากการพยายามป้องกันฝ่ามือไฟ แต่ไม่สนอาการบาดเจ็บของตัวเอง สิ่งแรกที่เขานึกถึงคือเธอและแอมโบรส
“แกมันสมควรตาย!” เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดบันดาลโทสะและจ้องมองไปที่มัตเตโอด้วยดวงตาที่แดงเถือก
ฝ่ามือไฟของมัตเตโอ เกือบจะทำให้โมนิก้าได้รับบาดเจ็บ ซึ่งมันล้ำเส้นของเจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดมากเกินไปแล้ว
“ข้าสมควรตายงั้นเหรอ?” มัตเตโอหัวเราะ “ข้าจะบอกอะไรให้ มีหลายคนในโลกใหม่ปราถนาให้ข้าตาย! แต่ถึงอย่างไรไอ้พวกที่อยากให้ข้าตาย ก็ล้วนจบชีวิตลงเพราะฝีมือข้าทั้งนั้น!”
ตัวของมัตเตโอก็เปล่งประกายราวกับลำแสง ในขณะที่เขากล่าวและบินตรงไปที่ตัวโมนิก้า!
“เจ้าคือเจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดใช่ไหม? สตรีนางนี้ดูเหมือนจะมีความสำคัญกับเจ้ามาก” มัตเตโอเย้ยและจับข้อมือโมนิก้า
“ยอดรัก!” เจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดตะโกนเรียก แต่ถึงกระนั้นมัตเตโอก็รวดเร็วเกินไปและมันก็สายเกินไปสำหรับเขาแล้วที่จะได้ทันตั้งตัว!
