คุณสามีแห่งปาฏิหาริย์ - บทที่ 91



เมแกนพยายามที่จะไม่ตื่นตูม เธอมองไปที่ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ที่เบาะหน้าแล้วกล่าวถาม “แกเป็นใคร? แกจะพาพวกเราไปไหน?”

ชายหนุ่มคนนี้—เป็นหัวหน้าอย่างแน่นอน—เขาดูชั่วร้าย เขาหันมา แล้วตอบด้วยรอยยิ้มอันร้ายกาจ “เจ้าหน้าที่แคสเทลโล คุณจับคนของผมไปมากมาย แน่นอนอยู่แล้วว่าผมต้องทำอะไรสักอย่าง”

“นาย… นายมาจากนิกายจ้าวสรรค์?” เมแกนอุทาน ทันใดนั้นเธอก็เข้าใจในทันที

“นิ… นิกายจ้าวสวรรค์?” เคนท์ตกใจมาก เขาเริ่มตื่นตระหนก

ในอีกด้านหนึ่ง แดร์ริลกำลังขมวดคิ้ว ‘นิกายจ้าวสวรรค์? พวกเขามีพลังอำนาจอะไร แล้วทำไมเราถึงไม่เคยได้ยินมาก่อน?’ เขาคิด

“สมเป็นหัวหน้าหน่วยสืบสวนฯของเมืองตงไห่ คุณพูดถูกแล้ว ไม่เลว ไม่เลวเลยทีเดียว” คนหัวหน้ายิ้ม “ผมจะไม่อ้อมค้อมล่ะนะ ผมชื่อว่า สกายเลอร์ เบอร์ ผมเป็นหัวหน้าสาขาของเมืองตงไห่ เจ้าหน้าที่แคสเทลโล เพียงแค่เดือนเดียวคุณจับคนของผมไปเป็นสิบ มันถึงเวลาเอาคืนแล้ว”

เมแกนกัดปาก ทุกคนรู้ว่ามีสำนักและพรรคอยู่หกแห่งคือ: เส้าหลิน, บู๊ตึ๊ง, ง้อไบ๊, เทียนซาน, ไทชิ, และคุนหลุน

อย่างไรก็ตาม ยังมีสองนิกายขนาดใหญ่ที่อยู่ฝ่ายตรงข้ามด้วยเช่นกัน และนิกายจ้าวจวรรค์ก็เป็นหนึ่งในนั้น! พวกเขามีผู้ติดตามนับแสนคน และพวกเขาก็ทำเพียงสิ่งชั่วร้ายอีกด้วย

นิกายจ้าวสวรรค์นั้นยังค่อนข้างอายุน้อยเมื่อเทียบกับหกสำนัก พวกเขามีประวัติศาสตร์เพียงไม่กี่ร้อยปี แม้ว่าจะเป็นเช่นนั้น แต่พวกเขากลับสามารถไต่ขึ้นมายืนในระดับเดียวกับหกสำนักใหญ่ได้ในเวลาไม่นาน

ร้อยปีที่แล้ว ทั้งหกสำนักจับมือกันเพื่อยุติความชั่วร้ายของนิกายจ้าว ทว่า ไม่กี่ปีมานี้จากการเปลี่ยนผันของเวลา พวกเขาก็หวนคืน

ครั้งนี้ พวกเขาแผ่ขยายขึ้นมากกว่าและเร็วกว่าที่ครั้งไหน เพียงสองปี พวกเขาก็กลายมาเป็นหนึ่งในนิกายที่ทรงอำนาจที่สุดในยุทธภพ

นิยายนี้นั้นเคร่งครัดในลำดับชั้น—ผู้กุมอำนาจสูงสุดนั้นย่อมเป็นประมุขนิยายและนายหญิงแห่งนิกาย ใต้พวกเขานั้นคือ สองราชทูตแห่งหยินหยาง และจตุราชันย์พิทักษ์ทั้งสี่

จตุราชันย์พิทักษ์นั้นได้แก่ ราชันย์มังกรฟ้า, ราชันย์พยัคฆ์ขาว, ราชันย์นกยูงสีชาด, และราชันย์เต่าดำตามลำดับ หลังจากนั้นจึงตามมาด้วยหัวหน้าสาขา จากนั้นจึงเป็นเหล่าศิษย์นิกาย

นิกายจ้าวสวรรค์นั้นก่อตั้งสาขามากมายตามเมืองต่าง ๆ พร้อมด้วยศิษย์จำนวนมาก พวกเขาทั้งน่าหวาดกลัวและทรงพลัง มากไปกว่านั้น มีข่าวลือว่าหนึ่งในหกสำนักและพรรคใหญ่—สำนักเทียนซาน—ได้ร่วมมือกับพวกเขาไปแล้ว

นิกายเพิ่งจะเริ่มก่อตั้งสาขาที่เมืองตงไห่แห่งนี้ นั่นจึงอธิบายว่าทำไมเมแกนจึงตามจับพวกเขา เธอไม่คาดคิดว่าพวกเขาจะตามแก้แค้นอย่างเปิดเผยขนาดนี้

พาหนะได้หยุดลง ก่อนที่พวกเขาจะได้ลงจากรถ สกายเลอร์ก็ปิดตาพวกเขาทั้งสาม แล้วก็ตามมาด้วยการเดินที่ดูเหมือนจะไม่สิ้นสุดสักที แม้ว่าพวกเขาจะถูกปิดตาไว้ก็ตาม แต่แดร์ริลนั้นกำลังพยายามตั้งใจฟังเสียงรอบข้างของเขา เขาได้ยินเสียงคลื่นกระทบ เขาจึงสรุปว่าพวกเขานั้นต้องอยู่ที่ฝั่งทะเลของเมืองตงไห่ แต่หากให้บอกจุดเฉพาะเจาะจง เขาคงบอกอะไรไม่ได้เลยนอกจากนี้

ครึ่งชั่วโมงให้หลัง ผ้าปิดตาของพวกเขาก็ถูกเปิดออก เมื่อพวกเขาได้เห็นสภาพแวดล้อมรอบข้าง พวกเขาก็ช่วยไม่ได้ที่จะต้องตื่นตระหนก

มันคือห้องลับใต้ดินขนาดมหึมา ในโถงหลัก ทุกอย่างนั้นถูกสร้างจากศิลา มันไม่มีไฟฟ้า—ห้องนี้ถูกทำให้สว่างจากคบไฟเท่านั้น มันเหมือนกับเขาวงกต มีอุโมงค์ที่พาไปได้ทุกทิศทาง ในแต่ละอุโมงค์นั้นก็มียามกระจายตัวเฝ้าไว้ในระยะห่างไม่กี่เมตร

นี่คือคฤหาสน์ใต้ดินที่มีระดับการป้องกันขั้นสูง

แดร์ริลทำสูดหายใจลึกอย่างช่วยไม่ได้ สกายเลอร์ส่งสัญญาณให้คนของเขามัดทั้งสามไว้ที่ม้านั่งหิน

แล้วเขาก็นั่งลง ก่อนจะถามเสียงเบา “เอาล่ะ เจ้าหน้าที่แคสเทลโล เรามาคุยกันดีกว่าว่าเราจะจัดการเรื่องนี้กันยังไงดี” เขากำลังวัดขนาดของเมแกนในขณะที่พูดไปด้วย แม้ว่าเธอจะถูกมัดไว้ เมแกนก็ยังคงมีความน่าดึงดูดไม่เปลี่ยนแปลงด้วยกางเกงยีนรัดรูปของเธอ

เมแกนกัดริมฝีปากด้วยความไม่แน่ใจ เธอตอบ “ปรมาจารย์เบอร์ คนของคุณถูกจับเพราะฉัน พวกเขาไม่เกี่ยว ฉันขอเรียกร้องให้ปล่อยพวกเขาไปซะ”

“ใช่! ใช่! นี่มันไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับฉันเลย!” เคนท์พยักหน้าด้วยความโกรธเกรี้ยว